Οι Χρυσαυγίτες δεν αθωώθηκαν

Αν πριν από μερικές μέρες έβλεπε κανείς τις αντιδράσεις των πολιτικών, των ΜΜΕ, των social media αλλά και των απλών πολιτών θα εκτιμούσε πως βρέθηκε σε μια χώρα 10.000.000 ανυποψίαστων ανθρώπων που εξεπλάγησαν με τις αποκαλύψεις για τη δράση της Χρυσής Αυγής.

Γράφει ο Γιώργος Κοκκόλης

Μετά το πρώτο

«σοκ» ήρθε η η έκπληξη για τον γρήγορο τρόπο με τον οποίο αντέδρασε η δικαιοσύνη. Οι πιο αισιόδοξοι- ανάμεσά τους και εγώ- θεωρήσαμε ότι είναι μια καλή ευκαιρία να λειτουργήσει το κράτος δικαίου μακριά από πολιτικές παρεμβάσεις. Οι πιο πονηροί είδαν ακριβώς το ανάποδο: πολιτική παρέμβαση επειδή η Χρυσή Αυγή είναι «αντισυστημική» και ανέβαινε στις δημοσκοπήσεις.

Κι αν το Σαββατοκύριακο των εκπλήξεων είχαμε 10.000.000 ανυποψίαστων οι μέρες πέρασαν και η χώρα απέκτησε 10.000.000 δικηγόρους που ανέλυαν και είχαν νομική(!) άποψη για το θέμα. Με την αποφυλάκιση των τριών βουλευτών ήρθε η αγανάκτιση. Άλλοι ένιωσαν δικαιωμένοι, κάποιοι άλλοι γέλασαν χαιρέκακα για το «κυβερνητικό φιάσκο» και οι περισσότεροι απογοητέυθηκαν. Άρχισαν τα μηνύματα συμπαράστασης στον Γαβαλά, τη Σταμάτη και όποιον της γης κατατρεγμένο.

Πριν αρχίσουμε να διαρρηγνύουμε τα ιμάτια καλό είναι να ξεκαθαρίσουμε κάποια πράγματα για να συνεννοηθούμε. Ο ανακριτής δεν ασκεί δίωξη-ακόμα και αν πρέπει. Δεν είναι δουλειά του να αθωώνει ή να καταδικάζει κατηγορουμένους, αυτό το κάνουν τα δικαστήρια. Ο ανακριτής απλώς συλλέγει τα αναγκαία αποδεικτικά στοιχεία για να βεβαιωθεί ότι ένα έγκλημα έχει πράγματι τελεσθεί και να αποφασιστεί εάν πρέπει να προχωρήσει κάποιος σε δίκη.

Για να προφυλακιστεί κάποιος εκτός από το να υπάρχουν σοβαρές ενδείξεις ενοχής για μια κακουργηματική πράξη πρέπει να μην είναι γνωστό που διαμένει, να έχει προχωρήσει σε προπαρασκευαστικές ενέργειες για να διευκολύνει τη φυγή του στο εξωτερικό, να έχει υπάρξει φυγόποινος ή φυγόδικος, να έχει κριθεί ένοχος για απόδραση κρατουμένου και να έχει παραβιάσει τους περιορισμούς διαμονής που του έχουν επιβληθεί.

To στοιχείο-κλειδί στην υπόθεση της εγκληματικής οργάνωσης είναι αν οι Αρχές κρίνουν πως ο ύποπτος αν αφεθεί ελεύθερος είναι πολύ πιθανό να διαπράξει και άλλα εγκλήματα. Προφανώς οι συγκεκριμένοι ανακριτές και εισαγγελείς έκριναν ότι οι κατηγορούμενοι βουλευτές που αφέθησαν ελεύθεροι με περιοριστικούς όρους δεν είναι πιθανό να διαπράξουν άλλα αδικήματα. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι είναι αθώοι σε ότι αφορά τα εγκλήματα για τα οποία κατηγορούνται.

Θεωρητικά θα μπορούσαν οι ανακριτές-εισαγγελείς να μην επιβάλλουν κανένα απολύτως περιοριστικό όρο. Ωστόσο αυτή τη φορά το έκαναν και μάλιστα στην περίπτωση του Ηλία Κασιδιάρη υπήρξε μια επιπλέον διαβάθμιση με τον ορισμό χρηματικής εγγύησης.

Όλα τα παραπάνω τα αναφέρω για να γίνει αντιληπτό ότι η βαρύτητα της αποδιδόμενης κατηγορίας από μόνη της δεν απαιτεί την προφυλάκιση-ακόμη και στο πιο ειδεχθές έγκλημα. Αντίθετα μάλιστα πολλές φορές εφαρμόζεται σε μικρής σημασίας αδικήματα όπως πχ. μικροκλοπές που κάποιος μπορεί να κάνει κατ' εξακολούθηση!

Προφανώς λοιπόν η μη προφυλάκιση δεν σημαίνει ότι οι βουλευτές της Χρυσής Αυγής είναι αθώοι. Ωστόσο η απόφαση δίνει ένα μεγάλο επικοινωνιακό πλεονέκτημα στη Χρυσή Αυγή η οποία βεβαίως μπορεί να κάνει λόγο για πολιτική δίωξη (όπως κάνει ήδη άλλωστε) και να διατυμπανίζει την αθωότητά της. Φυσικά αυτό δεν αλλάζει κάτι εκτός αν το «δεμένο» κατηγορητήριο αποδειχθεί ελλειπές - κάτι που θα προκαλέσει μεγάλες πολιτικές αναταράξεις.

Το θετικό στοιχείο, αν κρίνουμε από τον μεγάλο ενθουσιασμό αλλά και την απογοήτευση που προκάλεσε η απόφαση, είναι ότι η Δικαιοσύνη δείχνει να μην επηρρεάζεται και να λειτουργεί με τους δικούς της κανόνες και τον δικό της χρόνο. Άλλωστε αυτή η ταύτιση δικαστικού και πολιτικού χρόνου σπανίως γίνεται και όποτε γίνεται είναι επίπλαστη. Συνεπώς αυτή η παγίωση του κύρους της, στερεί ακόμα και την ίδια τη Χρυσή Αυγή από ένα ακόμα επιχείρημα σε περίπτωση που τελικώς καταδικαστούν κάποια από τα μέλη της. Τώρα που δεν τους προφυλακίζει η δικαιοσύνη «δεν υποκύπτει στο πολιτικό έγκλημα της κατοχικής κυβέρνησης» - τι θα γίνει αν τους καταστήσει ενόχους;

Δυστυχώς μιλώντας με κόσμο διαπιστώνω πως υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μας που είναι ακόμα οργισμένοι με το πολιτικό σύστημα, που δηλώνουν ότι θα ψηφίσουν το νεοναζιστικό κόμμα και αισθάνονται πως το σύστημα πολεμά τους Χρυσαυγίτες γιατί θα το καθαρίσουν. Αυτή είναι η απειλή για το πολίτευμα και την κοινωνική ειρήνη. Αυτή όμως η απειλή δεν θα αντιμετωπιστεί μόνο με δίκες αλλά και με πολιτική αντιπαράθεση και σκληρή δουλειά για να δούμε τα πρώτα σημάδια ανάκαμψης-που θα αλλάξουν και την πολιτική ατζέντα.

Το βασικό στοιχείο είναι να δώσουμε χρόνο στα πράγματα. Η Χρυσή Αυγή παραμένει αντιμέτωπη με όλες τις κατηγορίες που της έχουν απαγγελθεί. Είμαστε στην αρχή της υπόθεσης, θα αποκαλυφθούν πολλά περισσότερα κατά τη διάρκεια της έρευνας και ήδη έχουμε έναν προφυλακισμένο βουλευτή. Δεν συμφωνώ με τις εκτιμήσεις ότι οι οπαδοί του Νίκου Μιχαλολιάκου θα εξαπολύσουν μετωπική επίθεση, αντίθετα θα παρουσιαστούν ως θύματα κατά του συστήματος για να αυξήσουν πάλι τα ποσοστά τους.

Συνεπώς η όποια «ανάσα» της δίνει η απόφαση των ανακριτών-εισαγγελέων δεν έχει βάθος χρόνου. Το στοίχημα για τη συντεταγμένη πολιτεία είναι να κάνει τη δουλειά της και να στριμώξει κι άλλο τη Χρυσή Αυγή, χωρίς όμως τυμπανοκρουσίες. Από την αρχή είδαμε ένα μιντιακό σούσουρο το οποίο δεν υπήρχε λόγος να γίνει, εθιστήκαμε σε μια σειρά εικόνων και όχι στην ουσία της υπόθεσης. Τώρα που έκατσε η σκόνη ας κρατήσουμε την ανάσα μας και ας περιμένουμε.