Όταν ο Χίτλερ έγραψε για το ψέμα, τη βλακεία και τη δειλία: 88 χρόνια από το Mein Kampf

Σαν σήμερα το 1925 εκδόθηκε το πρώτο μέρος του ιδεολογικού, αυτοβιογραφικού βιβλίου του Αδόλφου Χίτλερ, που έμελλε να αποτελέσει το ιδεολογικού μανιφέστου του ναζιστικού κόμματος. Το πρώτο μέρος του γνωστού «Mein Kampf».

Ο Αδόλφος Χίτλερ έγραψε το πρώτο, αυτοβιογραφικό μέρος του βιβλίου μαζί με τον κατόπιν γραμματέα του, Ρούντολφ Ες, στη φυλακή του Λάντσμπεργκ αμ Λεχ, το 1924. Το δεύτερο, δογματικό-ιδεολογικό μέρος του συντάχθηκε σε μια βίλα της Βαυαρίας και δημοσιεύθηκε το Δεκέμβριο του 1926. Ο τίτλος που αρχικά προόριζε ο Χίτλερ

για το βιβλίο του ήταν «Τεσσεράμισι χρόνια αγώνα ενάντια στο ψέμα, τη βλακεία και τη δειλία», ενώ το σύγγραμμα μέχρι και το 1945 υφίστατο συνεχείς διορθώσεις και αλλαγές, μέχρι και το 1945. Οι συνεργάτες του Χίτλερ το άλλαζαν συνεχώς, αλλά στις νέες εκδόσεις του «Mein Kampf» που εξεδίδοντο, δεν αναφέρονταν πουθενά τα ονόματά τους.

Ιδεολογικά το βιβλίο (βάσει και των δύο μερών του) εδράζεται στον εθνικοσοσιαλισμό, βασιζόμενο στον αντισημιτισμό, τον παγγερμανισμό και τον ρατσισμό. Βασικό επιχείρημα είναι πως η ήττα και η ταπείνωση που υπέστη η Γερμανία στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο οφείλεται στους Εβραίους. Μάλιστα, χρησιμοποιεί τα πρωτόκολλα των Σοφών της Σιών, ένα βιβλίο δήθεν γραμμένο από τους Εβραίους (που στην πραγματικότητα ήταν γραμμένο από την τσαρική μυστική αστυνομία της Ρωσίας, Οχράνα, το 1905), στο οποίο ομολογείται «Εβραϊκή Συνωμοσία».

Πέραν του άκρατου αντισημιτισμού, το «Mein Kampf» περιλαμβάνει και κατηγορητήρια ενάντια στο μαρξισμό, ο οποίος αποτελεί εβραϊκό κατασκεύασμα, άρα πρέπει και να παταχθεί ολοκληρωτικά. Επιπλέον, τονίζει πως η εδραίωση του εθνικοσοσιαλισμού είναι μία φυλετική μάχη που πρέπει να δοθεί ηρωικά και ολοκληρωτικά και κάνει έκκληση σε όλους τους Γερμανούς να δώσουν μέχρι και την τελευταία ρανίδα αίματός τους, προκειμένου να νικήσουν. Στο πλαίσιο αυτού του φυλετικού αγώνα, οι Γερμανοί θα πρέπει να κατακτήσουν έναν νέο ζωτικό χώρο στην Ανατολική Ευρώπη, στο χώρο της Ρωσίας, συνθλίβοντας μια για πάντα τον μπολσεβικισμό.

Υποστηρίζει ακόμα ότι, προκειμένου να αποφευχθούν τα λάθη του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, πρέπει να συμμαχήσει το Ηνωμένο Βασίλειο με τη Γερμανία. Οι Βρετανοί θεωρούνταν από τον Χίτλερ (αρχικά μόνο) ως αδελφικός λαός, λόγω της κοινής, σαξονικής τους καταγωγής.

Τέλος, το «Mein Kampf» υποστηρίζει πως η δημοκρατία σαν πολίτευμα δεν μπορεί να υποστηρίξει ουσιαστικά τα εθνικά συμφέροντα των χωρών. Συγκεκριμένα για τη Γερμανία χρειάζεται να καταργηθεί και να αντικατασταθεί από το σύστημα του γερμανικού ηγετικού κράτους (germanischer Führerstaat), στο οποίο η εξουσία συγκεντρώνεται στα χέρια του Ηγέτη, ο οποίος, υποτίθεται, θα εξυπηρετήσει τα λαϊκά συμφέροντα.