Τι μας έμαθαν οι «τσαμπουκάδες» των αρχηγών για την ΕΡΤ

Γράφει ο Γιώργος Κοκκόλης

Τα είπαν, τα έβγαλαν από μέσα τους, εκτονώθηκαν και όπως όλα δείχνουν οι πολιτικοί αρχηγοί συμφώνησαν επί της αρχής ότι θέλουν να παραμείνουν μαζί και να αλλάξουν την αρχιτεκτονική του κυβερνητικού σχήματος.

Η απόφαση του ΣτΕ αποτέλεσε την εξέλιξη εκείνη που έλυσε τα χέρια των αρχηγών. Η αναμενόμενη ισορροπία που κράτησε το δικαστήριο ως προς την απόφαση κατάργησης της ΕΡΤ έδωσε ήρε το αδιέξοδο μεταξύ τους και τους έδωσε την άνεση να παρουσιάζουν την απόφαση ως δικαίωση των

Είναι ευχής έργο ότι η συγκυβέρνηση απέδειξε ότι δεν επιθυμεί την αυτοκτονία. Παρά τους τσαμπουκάδες και τα νταηλίκια όλων των πλευρών λίγο πριν τη σύσκεψη φαίνεται ότι πρυτάνευσε η λογική και όχι η τρέλα των εκλογών. Αυτή η διαπίστωση του καταστροφικού χαρακτήρα που θα είχε μια πρόωρη προσφυγή στις κάλπες για τη χώρα τη δεδομένη στιγμή λειτούργησε καταλυτικά για να μπορέσει να υπάρξει ο ελάχιστος κοινός παρονομαστής πάνω στον οποίο θα μπορούσαν να συναντηθούν οι κύριοι Σαμαράς, Βενιζέλος και Κουβέλης.

Επικοινωνιακά ο Αντώνης Σαμαράς επέλεξε την παραδοσιακή «σιωπή» και έδωσε χώρο στους κυρίους Βενιζέλου και Κουβέλη να πάρουν επικοινωνιακούς πόντους. Από τους δύο αρχηγούς ο Ευάγγελος Βενιζέλος νομίζω πήρε τους περισσότερους- ήταν ήρεμος αλλά δυναμικός, έθεσε σαφές όριο μεταξύ αξιοπρέπειας και συνεργασίας και έθεσε την υλοποίηση της απόφαση του ΣτΕ στο επίκεντρο προκειμένου να επουλωθούν τα τραύματα της ενδοκυβερνητικής κρίσης. Σαφώς πιο αμήχανος ο Φώτης Κουβέλης, φάνηκε να επιμένει στην επαναλειτουργία της ΕΡΤ δείχνοντας ότι μάλλον βρισκόταν σε… διαφορετική σύσκεψη.

Πλέον, οι διαφωνίες είναι περισσότερο ερμηνευτικές ως προς την απόφαση του ΣτΕ και βέβαια το ζήτημα θα είναι ο ρόλος των κυρίων Βενιζέλου και Κουβέλη στην κυβέρνηση αμέσως μετά το συνέδριο της ΝΔ οπότε και αναμένουμε τον ανασχηματισμό. Πέραν όμως από τα απόνερα της σύσκεψης υπάρχει ένα μεγάλο ταμπού το οποίο έσπασε αυτή η όντως αιφνίδια κίνηση του Σαμαρά. Ο Ευάγγελος Βενιζέλος προσήλθε στη σύσκεψη με ένα σχέδιο απόλυσης 2.000 υπαλλήλων από όλο το φάσμα του δημοσίου τομέα προκειμένου να αντισταθμιστούν οι απολύσεις στην ΕΡΤ. Κι όμως, ενώ επί ένα χρόνο κανείς δεν μπορούσε να κουνήσει ούτε τους επίορκους ξαφνικά εν μια νυκτί βρίσκονται 2.000 υπάλληλοι για να σωθεί η δημόσια τηλεόραση. Αυτό λέει πολλά.

Η ευκολία με την οποία ο κ. Βενιζέλος βρήκε ποιοι να απολυθούν δείχνει με σαφήνεια πως το παιχνίδι τελείωσε και επιτέλους έγινε αντιληπτό ότι δεν υπάρχει πλέον ταμπού για τις απολύσεις- θα μιλάμε πλέον ανοιχτά. Και αυτό όσο να πεις είναι μια κάποια κατάκτηση. Οι ιερές αγελάδες του Δημοσίου επιστρέφουν στην πραγματικότητα και μπαίνουν σε μια άλλη εποχή όπου θα πρέπει να αγωνιστούν για να διατηρήσουν τη θέση τους, να μετρώνται τα αποτελέσματα της δουλειάς τους και αν δεν κάνουν να πηγαίνουν σπίτι τους. Όπως εσείς και εγώ που δουλεύουμε στον ιδιωτικό τομέα και μέχρι χθες ήμασταν πολίτες β’ κατηγορίας.

Η ενδοκυβερνητική κρίση έδειξε πλέον πως τα ψέμματα τελείωσαν. Το ΠΑΣΟΚ και η ΔΗΜΑΡ έδειξαν ότι θέτουν όρια στη συμμετοχή τους στην κυβέρνηση και έχουν πράγματι κόκκινες γραμμές. Νομίζω πως ο κ. Σαμαράς το κατάλαβε. Είναι σειρά των άλλων δύο αρχηγών να καταλάβουν ότι συμμετέχουν ισότιμα στην τρικομματική και δεν μπορούν να πολιτεύονται με ήξεις-αφήξεις αλλά να στηρίξουν τις αλλαγές για τις οποίες δεσμεύθηκαν. Εκτός φυσικά αν θέλουν να αφήσουν τον πρωθυπουργό να φανεί ο μοναδικός μεταρρυθμιστής, με ότι αυτό συνεπάγεται για το μέλλον τους.