Βασίλης Λέκκας: Θα κατέβαινε στις εκλογές;

Ο τραγουδιστής, που πρωτοεμφανίστηκε στο μουσικό χώρο, τραγουδώντας στο έργο του Μάνου Χατζιδάκι «Η εποχή της Μελλισάνθης»,  με το ίδιο ηχηρό τρόπο που δραστηριοποιείται καλλιτεχνικά, εκφράζει τις απόψεις του για την πολιτική και κοινωνική κατάσταση της χώρας. Πριν από μερικά χρόνια, για να δείξει την οργή του για όσα συμβαίνουν και για τις κινήσεις των Ελλήνων πολιτικών έκανε μια συμβολική μοναχική πορεία, από το Μαραθώνα μέχρι την Ακρόπολη.
Σε συνέντευξή του, στο περιοδικό « ΕΓΩ»  και στο συνέδελφο Γιάννη Βίτσα,

μίλησε για όλα όσα τον απογοητεύουν και το πώς βλέπει το μέλλον της χώρας.
«Σας απογοητεύει η κατάσταση που επικρατεί στη χώρα ;»

«Δεν σας κρύβω ότι περίμενα αυτές τις εξελίξεις. Θα έρθουν ακόμα πιο δύσκολες μέρες. Πρέπει να αντισταθούμε και να συσπειρωθούμε ! Αυτό που ζούμε είναι ακήρυχτος πόλεμος. Ίσως να χρησιμοποιηθούν όπλα αργότερα.»
«Θεωρείται δηλαδή, ότι ενδέχεται να γίνει πόλεμος ;» « Ναι, ενδέχεται να υπάρξει πολεμική σύρραξη. Ο κόσμος δικαιολογημένα  μπορεί να φτάσει σε τέτοιες αντιδράσεις. Εξάλλου, η εξουσία έχει χρησιμοποιήσει πρώτη τα όπλα. Μην το ξεχνάτε αυτό ! Δέρνουν, πετάνε δακρυγόνα που είναι καρκινογόνα και έγιναν αιτία να πεθάνουν άνθρωποι. Έχουν χαθεί ζωές και ρίχνουν τις ευθύνες αλλού. Η φωτιά αρχίζει και φουντώνει. Δεν θα αντιδράσει ο κόσμος ; Κάποια στιγμή, με αφορμή ένα τυχαίο γεγονός, θα έχουμε εξέγερση.»
«Στις προηγούμενες εκλογές, ήσαστε υποψήφιος με το KKE. Σκέπτεστε να κατέβετε στις επόμενες εκλογές ;»

«Δεν θα έλεγα «όχι» σε μια τέτοια πρόταση. Θέλω να παρέμβω σε αυτό το κοινωνικό γίγνεσθαι, το οποίο είναι εφιαλτικό για όλους μας.
«Πολλοί βέβαια, υποστηρίζουν ότι υπάρχουν δημόσια πρόσωπα που εξαργυρώνουν στη Βουλή τη φήμη και την αναγνωρισιμότητά τους, χωρίς ουσιαστικά να έχουν ενεργό πολιτικό ρόλο.

«Σιγά τη φήμη που έχω! Θέλω να μεταφέρω τις αγωνίες που ζω ως πολίτης. Δεν εξαργυρώνω τίποτα. Έχω πολλή περισσότερη ανάγκη να ακουστώ παρά να προβληθώ.»
«Σας έχει επηρεάσει η κρίση ;»

«Βεβαίως, όχι μόνο εμένα αλλά όλους. Οι άνθρωποι ζουν θλιμμένα. Ξέρουν τι τους ξημερώνει, γνωρίζουν ότι έχουν να κάνουν με μια Λερναία Ύδρα. Υπάρχει μια καταθλιπτική ατμόσφαιρα γύρω μας. Προσωπικά, ανοίγω το στόμα μου και μιλάω. Έχω «εκτεθεί» πάρα πολύ ως πολίτης και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνω. Έχω αντιδράσει, έχω βγει στο δρόμο, έχω κάνει μόνος μου την πορεία Μαραθώνας – Ακρόπολη στις 13 Οκτωβρίου 2010, πριν ακόμα ξεσηκωθεί ο κόσμος στις πλατείες, κρατώντας ένα πανό που έγραφε : «Λαέ, πνίγεις την οργή σου!». Επί επτά ώρες έκανα πορεία και τραυμάτισα το πόδι μου γιατί δεν είμαι αθλητής.»
Πηγή : ΕΓΩ