Αποπροσανατολίζει η συζήτηση για τον κατώτατο μισθό

Tου Χρήστου Κώνστα

Ουδέποτε υπήρξε πρόθεση για μείωση του κατώτατου μισθού στην Ελλάδα. Ούτε από την Κυβέρνηση ούτε από την Τρόικα. Αντιθέτως υπάρχει πολύ σοβαρό πρόβλημα στην αγορά εργασίας με 1.350.181 ανθρώπους επισήμως καταγεγραμμένους να αναζητούν απεγνωσμένα όχι μόνο μια πηγή εσόδων, αλλά μια ευκαιρία για να αποδείξουν στην κοινωνία και στους δικούς τους ότι δεν είναι άχρηστοι. Η Τρόικα

έρχεται σε 10 μέρες αποφασισμένη να επιβάλει και στην Ελλάδα το flexicurity, τον συνδυασμό ευελιξίας και ασφάλειας στην εργασία, που ισχύει στον υπόλοιπο πολιτισμένο κόσμο.

Αυτό που έχει συμφωνηθεί με τους εταίρους μας, είναι ότι η Κυβέρνηση θα προχωρήσει σε βελτίωση του συστήματος προσδιορισμού των μισθών, σε συνεργασία με τους κοινωνικούς εταίρους, δηλαδή με τα συνδικάτα, με στόχο να γίνει αυτό πιο αποτελεσματικό όσον αφορά την αύξηση της απασχόλησης και τη βελτίωση της ανταγωνιστικότητας. Η Ελλάδα έχει αναλάβει την υποχρέωση (η Βουλή έχει ψηφίσει ειδικό νόμο από τον Φεβρουάριο ν.4046/2012), να διαμορφώσει ένα νέο μηχανισμό καθορισμού κατώτατου μισθού σε εθνικό επίπεδο. Ο νέος μηχανισμός, συμβαδίζοντας με το ευρωπαϊκό κεκτημένο, θα παρέχει στο κράτος αποφασιστικό ρόλο στη διαμόρφωση των κατώτατων αμοιβών στην οικονομία, ύστερα από διαβούλευση με τους κοινωνικούς εταίρους.

Ο Γενικός Γραμματέας του υπουργείου Οικονομικών έκανε ένα λάθος. Μίλησε ως καθηγητής σε διάλεξη στο Πανεπιστήμιο, ξεχνώντας πως στην πολιτική και ειδικά στην ελληνική πολιτική σκηνή οι λέξεις αποκτούν άλλη σημασία. Τα στοιχεία που παρέθεσε ο κ. Μέργος αποδεικνύουν το προφανές: Στην Ελλάδα ο κατώτατος μισθός είναι ακόμη και τετραπλάσιος σε σύγκριση με τις χώρες με τις οποίες γειτονεύει και ιδιαίτερα με τις χώρες των πρώην κομμουνιστικών «παραδείσων». Ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα είναι 587 ευρώ και στην γειτονική μας Βουλγαρία ο αντίστοιχος μισθός είναι 136 ευρώ. Το πρόβλημα όμως της ελληνικής οικονομίας δεν είναι το ύψος του κατώτατου μισθού. Είναι η ανταγωνιστικότητα του παραγομένου προϊόντος. Για να γίνει ανταγωνιστική μια οικονομία δεν χρειάζεται να μειωθούν οι μισθοί. Αρκεί να αυξηθεί η ποιότητα και η ποσότητα του παραγομένου προϊόντος.

Δεν είναι το ύψος του βασικού μισθού εμπόδιο για την προσέλκυση ξένων επενδύσεων στην πραγματική οικονομία σήμερα. Δεν είναι οι πολλαπλασιαστές του ΔΝΤ, η αιτία για τη μιζέρια και την απόγνωση που βιώνουν οι Έλληνες τα τελευταία 3 χρόνια. Δεν είναι το λάθος της Ελληνικής Στατιστικής Αρχής και του κ. Γεωργίου Μέργου που έφεραν τη χώρα στα πρόθυρα της απόλυτης άτακτης χρεοκοπίας και τα Μνημόνια. Δεν είναι οι εξαδέλφες του Γ. Παπακωνσταντίνου ο μίτος της Αριάδνης στον σκοτεινό λαβύρινθο της τερατώδους φοροδιαφυγής, που τυχαία συζητούμε στη Βουλή με αφορμή τη λίστα Λαγκάρντ. Στην Ελλάδα η κοινή γνώμη, οι βουλευτές και οι προβεβλημένοι «παράγοντες» του δημόσιου βίου, αναπαράγουν καθημερινά ανούσιες και αποπροσανατολιστικές συζητήσεις που δεν οδηγούν σε χρήσιμα συμπεράσματα.

Η παράλογη υπερ-φορολόγηση περιουσίας που δεν παράγει πλούτο,η μνημειώδης αναποτελεσματικότητα της κρατικής μηχανής,η προκλητικά ύποπτη καθυστέρηση απονομής δικαιοσύνης,το εξωπραγματικά υψηλό κόστος των μεταφορών,το απαράδεκτο μη μισθολογικό κόστος λειτουργίας των επιχειρήσεωνη ανεδαφική αδιαλλαξία συνδικαλιστικών και παραπολιτικών δυνάμεων που καταδυναστεύουν την καθημερινότητά μας,η αδυναμία προσέλκυσης ποιοτικών ξένων επενδύσεων.

Αυτά είναι τα θέματα που κανονικά θα έπρεπε να συζητά η χώρα. Οι χώρες που προσελκύουν τις περισσότερες άμεσες ξένες επενδύσεις στην Ευρώπη είναι το Βέλγιο, η Γερμανία και η Γαλλία. Στις χώρες αυτές το μισθολογικό κόστος είναι υπερδιπλάσιο του ελληνικού. Αντίστοιχα η παραγωγικότητα και αποδοτικότητα της εργασίας είναι 5 και 6 φορές μεγαλύτερη. Δυστυχώς οι εχθροί της χώρας δεν βρίσκονται εκτός των τειχών. Κάποιοι -εντός των τειχών- προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν την κοινή γνώμη, ώστε να μην συζητά αυτά που πρέπει, αλλά αυτά που εκείνοι θέλουν….

Η ανεργία στους νέους 15-24 ετών έσπασε πανευρωπαϊκό ρεκόρ, φτάνοντας το 61,7%, ενώ «πρωταθλήτρια» στο ποσοστό ανεργίας είναι η Αττική με 29,2% και ακολουθούν η Ήπειρος-Δυτ. Μακεδονία με 28,2% και η Μακεδονία-Θράκη με 27,2%, ενώ μείωση καταγράφηκε μόνο στην Κρήτη, καθώς από 24,5% τον Οκτώβριο μειώθηκε στο 21,1% τον Νοέμβριο. Το σύνολο των απασχολουµένων κατά τον Νοέµβριο του 2012 εκτιµάται ότι ανήλθε σε 3.642.102 άτοµα. Οι άνεργοι ανήλθαν σε 1.350.181 άτοµα, ενώ ο οικονοµικά µη ενεργός πληθυσµός ανήλθε σε 3.339.982 άτοµα. Οι απασχολούµενοι µειώθηκαν κατά 265.584 άτοµα σε σχέση µε τον Νοέµβριο του 2011 (µείωση 6,8%) και κατά 30.144 άτοµα σε σχέση µε τον Οκτώβριο του 2012 (µείωση 0,8%). Οι άνεργοι αυξήθηκαν κατά 323.808 άτοµα σε σχέση µε τον Νοέµβριο του 2011 (αύξηση 31,5%) και κατά 20.255 άτοµα σε σχέση µε τον Οκτώβριο του 2012 (αύξηση 1,5%).

Είναι λοιπόν αυτοί οι 1.350.181 άνεργοι συμπολίτες μας που θα αποφασίσουν ποιος θα είναι ο κατώτατος μισθός στην Ελλάδα. Ο μισθός είναι το αποτέλεσμα μιας διαπραγμάτευσης μεταξύ Εργοδότη και Εργαζομένου. Αν κάποιος επιβάλει έναν χαμηλό μισθό στον εργαζόμενο, τότε ο εργαζόμενος δεν θα έχει κίνητρο και θα υπό-αποδώσει. Όταν από την άλλη επιβληθεί ένας μισθός περισσότερο από ό,τι ο εργοδότης μπορεί να πληρώσει, τότε ο εργοδότης δεν θα μπορεί να προσλάβει όσους εργαζόμενους θα ήθελε ή δεν θα μπορεί να είναι κερδοφόρος και ίσως αναγκαστεί να κλείσει. Για αυτό τον λόγο είναι αναγκαία η διαπραγμάτευση, για να μπορεί να υπάρχει ισορροπία μεταξύ των εμπλεκομένων.

To Κράτος στην Ελλάδα έχει σημαντικότερες προτεραιότητες να τακτοποιήσει προτού ξεκινήσει τις παρεμβάσεις στον κατώτατο μισθό. Το ελληνικό Κράτος επιμένει να είναι συνεταίρος των ιδιωτικών επιχειρήσεων. Φορολογεί κέρδη και μερίσματα με συντελεστή που -στην πραγματικότητα- ξεπερνά το 52%. Σε μια περίοδο μεγάλης οικονομικής κρίσης και δημοσιονομικών ελλειμμάτων κάποιοι θεωρούν ότι η υπερ-φορολόγηση των επιχειρήσεων μπορεί να είναι η απάντηση στα προβλήματα του κράτους. Από την άλλη όμως πλευρά, ως συνεταίρος των επιχειρήσεων, το Δημόσιο, εκτός από δικαίωμα στα κέρδη έχει και υποχρεώσεις. Οι συνεταίροι δεν μοιράζονται μόνο τα κέρδη, μοιράζονται και τα βάρη. Οι συνεταίροι προσπαθούν να αναπτύξουν τη δουλειά για να έχουν δικαίωμα να μοιράζονται τα κέρδη.

Το ελληνικό κράτος οφείλει -κατά συνέπεια- να προσπαθεί για την αύξηση του τζίρου των επιχειρήσεων, να συμβάλει στο άνοιγμα νέων αγορών και να τις βοηθά στην εξεύρεση επενδυτικών κεφαλαίων. Το Κράτος οφείλει δηλαδή να διευκολύνει τη λειτουργία των επιχειρήσεων, στις οποίες επέβαλε τον συνεταιρισμό του… Όταν -ακόμη και σήμερα κύριοι υπουργοί της Κυβέρνησης- μια επιχείρηση για να αποκτήσει Αριθμό Φορολογικού Μητρώου χρειάζεται δουλειά και χαρτοβασίλειο 15 ημερών, όταν ο συνεταίρος σας ο επιχειρηματίας νιώθει ότι είστε απέναντι και όχι δίπλα του, τότε δεν πρέπει να απορείτε γιατί τα έσοδα από τον ΦΠΑ μειώθηκαν 15%, ενώ τα έσοδα από τους ειδικούς φόρους κατανάλωσης μειώθηκαν 10% κατά τον πρώτο μήνα εκτέλεσης του Προϋπολογισμού σας…