Κυβερνήσεις συνεργασίας: Η ισχύς εν τη ενώσει(;)

Το πρόσφατο παράδειγμα της κυβέρνησης συνεργασίας με πρωθυπουργό τον Αντώνη Σαμαρά δεν είναι κάτι καινούργιο στην πολιτική ιστορία της Ελλάδας. Εξάλλου, μέχρι τις εκλογές της 6ης Μαΐου η χώρα είχε κυβέρνηση συνεργασίας υπό τον Λουκά Παπαδήμο.

Ρεπορτάζ: Κώστας Μοσχολιός

Με αφορμή τις κυβερνήσεις συνεργασίας στην Ελλάδα, η «Αττική freepress» ανατρέχει στο παρελθόν, σταχυολογώντας τις κυβερνήσεις, που συγκροτήθηκαν με την ευρύτερη συνεργασία των κομμάτων και έμειναν «χαραγμένες» στην ιστορία.

Από την κυβέρνηση Πλαστήρα μέχρι τη χούντα των συνταγματαρχών

Μετά από διαδοχικές εκλογές που δεν δίνουν αυτοδυναμία σε κάποιο κόμμα, λόγω της απλής αναλογικής, που είχε εφαρμοστεί και πάλι, το 1951 συγκροτείται κυβέρνηση από τα κεντρώα κόμματα ΕΠΕΚ (74 έδρες) και «Κόμμα των Φιλελευθέρων» (57 έδρες),που είχαν έρθει δεύτερο και τρίτο κόμμα αντίστοιχα στις εκλογές της 9ης Σεπτεμβρίου του ιδίου έτους. Πρωθυπουργός ήταν ο Νικόλαος Πλαστήρας, με αξιωματική αντιπολίτευση το πρώτο κόμμα στις εκλογές, τον «Ελληνικό Συναγερμό» του Αλέξανδρου Παπάγου με 114 έδρες. Η κυβέρνηση κατέρρευσε στις 10 Οκτωβρίου 1952. Κατά τη διάρκεια της θητείας της, η Ελλάδα εισήλθε στο ΝΑΤΟ, διεξήχθη η Δίκη των Αεροπόρων και εκτελέσθηκε ο κομμουνιστής ηγέτης Νίκος Μπελογιάννης.

Μετά την «Αποστασία» και τα όσα επακολούθησαν στην χώρα με την παρατεταμένη πολιτική κρίση από τον Ιούλιο 1965 έως τον Δεκέμβριο του 1966, σχηματίζεται μεταβατική κυβέρνηση, που θα οδηγούσε τη χώρα σε εκλογές, κατόπιν συμφωνίας των ηγετών της Ένωσης Κέντρου Γεωργίου Παπανδρέου και της ΕΡΕ Παναγιώτη Κανελλόπουλου. Έτσι, στις 22 Δεκεμβρίου 1966 ο βασιλιάς Κωνσταντίνος ανέθεσε την εντολή σχηματισμού κυβερνήσεως στον τραπεζίτη Ιωάννη Παρασκευόπουλο. Ωστόσο, στις 3 Απριλίου 1967 η ΕΡΕ ήρε την εμπιστοσύνη της προς τη μεταβατική κυβέρνηση Παρασκευόπουλου και την πρωθυπουργία ανέλαβε ο επικεφαλής της Παναγιώτης Κανελλόπουλος, ο οποίος ανετράπη λίγο αργότερα, στις 21 Απριλίου, με πραξικόπημα από τους συνταγματάρχες.

Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας 1974

Η Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας 1974 υπό τον Κωνσταντίνο Καραμανλή έμεινε στην ιστορία ως η πρώτη μεταχουντική κυβέρνηση, την οποία στήριξαν πολιτικοί από διάφορα κόμματα, όπως οι προδικτατορικές ΕΡΕ και Ένωση Κέντρου, καθώς και προσωπικότητες, που αναδείχτηκαν μέσα από τον αντιδικτατορικό αγώνα. Ήταν μια μεταβατική πολιτική κυβέρνηση «εκτάκτου ανάγκης», που ανέλαβε στις 23 Ιουλίου του ίδιου έτους και κράτησε μόνο μέχρι τις 17 Νοεμβρίου, όταν και έγιναν οι πρώτες εκλογές μετά την μεταπολίτευση.

Το «βρώμικο» ’89 και η κυβέρνηση Τζαννετάκη

Ο εκλογικός νόμος στερεί από τη Ν.Δ. την αυτοδυναμία μετά τις εκλογές της 18ης Ιουνίου 1989, η οποία έλαβε το 45% των ψήφων, καθώς το ΠΑΣΟΚ είχε δεχθεί συντριπτική ήττα και κλυδωνιζόταν από το «σκάνδαλο Κοσκωτά». Κατόπιν πρωτοβουλίας του Κωνσταντίνου Μητσοτάκη και των ηγετών της Αριστεράς Χαρίλαου Φλωράκη και Λεωνίδα Κύρκου, σχηματίζεται κυβέρνηση συνεργασίας μεταξύ της Νέας Δημοκρατί