Πνεύμα Θεατρικό

Τρεις «μεγάλες» παραστάσεις για να μας μπει «γερά» θεατρικά η καινούργια χρονιά!!!

της Ηρώς Μητρούτσικου

Παραλογές (ή μικρές καθημερινές τραγωδίες)

Ο τίτλος είναι πολύ κατατοπιστικός. Πρόκειται για μια σκηνική σύνθεση της ομάδας Sforaris, σε σκηνοθεσία του νεαρού Γιάννη Καλαβριανού, που αποτελείται από τέσσερις παραλογές (Η μάνα η φόνισσα, Της σκοτωμένης, Τα αγαπημένα αδέρφια και η κακή γυναίκα, Η γυναίκα βοσκός), που ερμηνεύουν-αφηγούνται πέντε ταλαντούχες ηθοποιοί, που εναλλάσσονται σε ρόλους, παρεμβάλλοντας

ένθετα αποσπάσματα από έργα του Τ. Λειβαδίτη και τραγούδια. Το αποτέλεσμα είναι μια απίστευτη παράσταση με τα πιο απλά υλικά και τις πιο δυνατές ερμηνείες.... Η κίνηση, ο χορός, το τραγούδι, η αφήγηση, η χρήση ελάχιστων σκηνικών αντικειμένων, η απουσία σκηνικών, βοηθούν να εμφανίζονται μπροστά στα μάτια μας έντονα συναισθήματα, ανομολόγητοι πόθοι, ανεκπλήρωτα όνειρα, ανθρώπινες αδυναμίες και πάθη που υποβόσκουν και ξαφνικά να φανερώνονται μέσα στην καθημερινότητα αυτών των παραδοσιακών ηρώων. Όλα αυτά, όμως, χωρίς κανένα φολκλόρ, με ήρωες τους ανθρώπους «της διπλανής πόρτας», σε μια πολύ μοντέρνα παράσταση, που έχει ξεκινήσει το ταξίδι της χρόνια πριν! Η παράσταση έχει κάνει μεγάλη περιοδεία στην επαρχία (τον φυσικό της χώρο, δηλαδή), στην Ελλάδα, αλλά και στην Κύπρο, και παιζόταν μέχρι και σε παλαιά ελαιοτριβεία και μη θεατρικούς χώρους. Να αναφέρουμε επίσης ότι η Χριστίνα Μαξούρη προτάθηκε για το θεατρικό βραβείο «Μελίνα Μερκούρη» καλύτερης νέας ηθοποιού για την ερμηνεία της στη συγκεκριμένη παράσταση.

Η ομάδα Σφοράρις δημιουργήθηκε το 2006, από πέντε αποφοίτους του Τμήματος Θεατρικών Σπουδών της Θεσσαλονίκης και η ιδέα της παράστασης προέκυψε από την άποψη ότι οι παραλογές κατάγονται από τον τραγικό παντόμιμο, ένα λαϊκό θέαμα που παιζόταν στα τελευταία χρόνια της αρχαιότητας και στους πρώτους χριστιανικούς αιώνες, όπου δύο πρόσωπα παρίσταναν αποσπάσματα παλαιότερων τραγωδιών... Εγώ παρακολούθησα την παράσταση «Παραλογές» στο φεστιβάλ Αθηνών, το 2010, όπου την βρήκα εξαιρετική, κι έτσι την ξαναείδα μερικούς μήνες μετά! Φέτος, παίζεται για 4η φορά και μάλιστα τελειώνει. Όσοι, λοιπόν, θέλετε, τρέξτε αυτό το Δευτερότριτο (είναι και το τελευταίο) στο Θέατρο Πορεία, στη Βικτώρια, για να δείτε αυτή την υπέροχη, φρέσκια και συγκινητική παράσταση!

Γαλαξίας

Άλλη μία πολύ ωραία περσινή παράσταση είναι η performance της ομάδας Blitz, που παρουσιάστηκε πέρυσι στο Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης και αφού έκανε κι αυτή την βόλτα της στη Θεσσαλονίκη, τώρα παίζεται στο Μουσείο Μπενάκη της οδού Πειραιώς, και τον Μάρτη θα πάει στην Schaubühne, στα πλαίσια του F.I.N.D Festival!

Δεν ξέρω πόσοι θαυμάσατε πέρυσι την εξάωρη παράσταση-εικαστική εγκατάσταση του Παπαϊωάννου στο Παλλάς, ο Γαλαξίας της μοιάζει μόνο στη μεγάλη διάρκεια και τη συνθήκη που συνεπάγεται η μεγάλη διάρκεια . Είναι μια 4ωρη ντανταϊστική παρέλαση ανθρώπων, πραγμάτων, ιδεών που γνωρίσαμε, αλλά έχουμε αφήσει πίσω μας! Μπορεί να ακούγεται β