ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΡΕΠΠΑΣ: TI ΔΗΜΟΣΙΟ ΘΕΛΟΥΜΕ .ΤΙ ΠΟΛΙΤΕΣ ΕΙΜΑΣΤΕ


Αρθρο του υπουργου Διοικητικης Μεταρρυθμισης στο Εθνος
Ο διχασμός σε κρατολάτρες και κρατομάχους είναι αντιεπιστημονικός και ανούσιος. Ανάμεσα στη συνηγορία και την κατηγορία για το Δημόσιο υπάρχει ο χώρος της ριζοσπαστικής μεταρρύθμισής του. Αναμφίβολα η κρίση ανέδειξε εντονότερα τις παθογένειες της δημόσιας διοίκησης και επηρέασε αρνητικά κρατικές λειτουργίες.
Αλλά είναι αυτές οι ίδιες οι χρόνιες κρατικές λειτουργίες που μεταξύ των άλλων ευθύνονται για την πρόκληση αυτής της κρίσης. Εύκολα κάποιος διαπιστώνει το επίπεδο αναφοράς του δημόσιου τομέα αρκεί να θέσει τους κεντρικούς
στόχους μιας ευνομούμενης Πολιτείας και να εκτιμήσει την απόσταση που χωρίζει το σημερινό κράτος από την επίτευξή τους. Τέτοιοι στόχοι είναι:·

Ένα Δημόσιο που εγγυάται τη δίκαιη αντιμετώπιση των συγκρουόμενων κοινωνικών συμφερόντων, καθώς και τα δικαιώματα των πολιτών μακράν κάθε λειτουργίας που τη χαρακτηρίζει η αδιαφάνεια και η διαφθορά. · Ένα Δημόσιο που λειτουργεί με αξιοκρατία, αντικειμενικότητα και αποτελεσματικότητα μακράν κάθε πελατειακής και ψηφοθηρικής πρακτικής. · Ένα Δημόσιο που αποτελεί μοχλό ανάπτυξης για μια παραγωγική Ελλάδα μακράν κάθε γραφειοκρατικής και κρατικιστικής αντίληψης.· Ένα Δημόσιο που αξιοποιεί και πολλαπλασιάζει τους εθνικούς πόρους μακράν της διαχειριστικής σπατάλης και της δημοσιονομικής αμεριμνησίας.

2. Αλλαγές στη δημόσια διοίκηση έγιναν κατά περιόδους πολλές και σημαντικές, όμως η μεταρρύθμιση των μεταρρυθμίσεων παραμένει ακόμη ζητούμενο, δηλαδή η αναμόρφωση του ελληνικού δημοσίου με τη δημιουργία ενός επιτελικού κράτους για μια αποτελεσματική δημόσια διοίκηση. Οι συνθήκες είναι ώριμες για μια επανάσταση στο ελληνικό δημόσιο.

Αυτό απαιτεί συνολικό σχέδιο με στόχους, δράσεις για την επίτευξή τους, καθώς και χρονοδιάγραμμα σύνδεσης των δράσεων με τους στόχους. Θα ήταν λάθος να περιοριστεί η συζήτηση στην προφανή ανάγκη για μείωση του κόστους λειτουργίας και της απασχόλησης στο Δημόσιο ή για την καλύτερη κατανομή ανθρώπινου δυναμικού και πόρων. Ένα τέτοιο μεταρρυθμιστικό σχέδιο έχει θετική προοπτική αν στοχεύει και πετυχαίνει: α) την εξάλειψη των μικροοικονομικών παραγόντων που ευθύνονται για την χαμηλή αποδοτικότητα – παραγωγικότητα στο ελληνικό δημόσιο, β) τη διαφάνεια και τη λογοδοσία ιδίως σε κρίσιμες περιοχές της διοίκησης όπου λαμβάνονται αποφάσεις μεγάλου οικονομικού ενδιαφέροντος, γ) την αξιολόγηση και τη βαθμολογική εξέλιξη των υπαλλήλων χωρίς έξωθεν παρεμβάσεις, δ) το σχεδιασμό και την εφαρμογή δημόσιων πολιτικών με παρακολούθηση και αξιολόγηση των αποτελεσμάτων στη βάση αριθμητικών δεδομένων.

3. Σε συνθήκες δημοσιονομικής ανελαστικότητας και χρονικής πίεσης θα έλεγε κάποιος πως απαιτείται μια «μεταρρυθμιστική έκρηξη» στη δημόσια διοίκηση. Η αποτύπωση της σημερινής κατάστασης και οι προτεραιότητες της χώρας καθορίζουν τις αυτονόητες αλλαγές – τομές στο ελληνικό δημόσιο, όπως είναι: · Δεσμευτικοί κανόνες λειτουργίας με κεντρικό συντονισμό.
Keywords
Τυχαία Θέματα