Ας αναλάβουν τις ευθύνες τους οι Ευρωπαίοι…

(Aπότην Κατερίνα Κοκκίνου, Μέλος Εκτελεστικού Γραφείου ΛΑ.Ο.Σ)Διαβάζοντας με λίγη ηρεμία το νέο μνημόνιο για την δανειακήσύμβαση της χώρας μας σε πιάνει μια τρομακτική ανησυχία όχι τόσο για το σήμεραόσο για το μέλλον της πατρίδας μας. Όσο αν κάποιος υπηρετεί τον ωφελιμισμό όχιτου Τ.Σ. Μίλς αλλά του Φίχτε δεν θα μπορέσει να κατανόηση έλληνας πολίτηςορισμένους πολιτικού να δηλώνουν ότι η σύμβαση αυτή είναι ότι καλύτερο μπορείνα γίνει για τη χώρα γιατί τάχα καταργεί κάποια φορολογική γραφειοκρατία.Αλήθεια υπάρχουν σήμερα πολιτικοί που να βάζουν πρώτα το ατομικό τους συμφέρονκαι μετά της χώρας;... Θα μου πείτε ρητορικό το ερώτημα! Από τη συνεδρίαση τηςΒουλής ακούγοντας τους βουλευτές με ελάχιστες εξαιρέσεις δεν κατάλαβα ανγνώριζαν το τι ψηφίσουν, ή το γιατί ψηφίζουν τη νέα δανειακή σύμβαση κατάγενική την ομολογία σχεδόν όλων δεν πρόλαβαν να την διαβάσουν. Πόσο ανόητοείναι να ψηφίζεις κάτι που δεν το έχεις διαβάσει και δεσμεύεις τη χώρα σου γιατα τριάντα επόμενα χρόνια. Δεν κατάλαβα επίσης, δυο πράγματα α) γιατί η χώραμου να είναι υποχρεωμένη να υπογράψει αυτή τη σύμβαση; και β) γιατί βρέθηκαντόσοι να πουν ναι σε αυτή τη σύμβαση; Γνωρίζω από δηλώσεις του πρώηνπρωθυπουργού ότι η χώρα μας μέχρι πριν δυο χρόνια είχε ισχυρή και θωρακισμένηοικονομία και δεν έχει κανένα πρόβλημα από την διεθνή κρίση. Έκανε ΟλυμπιακούςΑγώνες που κόστισαν το διπλάσιο από όσο είχαν προϋπολογίσει, και τα μεγάλα έργατα ‘άφησαν να τα λεηλατούν οι μετανάστες, ή να είναι σκουπιδότοποι. Δεν είδαόμως κανένα να τιμωρείται για αυτή την εγκληματική αδράνεια και καταστροφή τηςδημόσιας περιουσίας. Δεν είδα κανένα να τιμωρείται για τα εγκαταλελειμμένα σταυπόγεια των νοσοκομείων μηχανήματα που αγοράστηκαν για να εξοπλιστούν και αυτάνα σαπίζουν. Ενώ με μεγάλη ευκολία το υπουργείο υγείας να μειώνει την παροχήφαρμάκων σε υπερήλικες και να βάζει εισιτήριο στα επείγοντα περιστατικά, και οέλληνας ασθενής να πληρώνει τις εξετάσεις του, ενώ ο μετανάστης να τα έχει όλαδωρεάν. Με άνεση ο υπουργός εργασίας να καταργεί τους μισθούς και να μην έχειμηχανισμό ελέγχου για την μαύρη εργασία. Δυο χρόνια, κάθε τρεις μήνες απόεπίσημα χείλη ακούμε ότι στη χώρα αν δεν γίνουν οι περικοπές και δεν ψηφισθούναπό τη βουλή η χώρα θα χρεοκοπήσει. Και όμως η χώρα δεν χρεοκόπησε, αλλά οιπολίτες της εξαθλιώθηκαν. Η απορία μου είναι απλή σε αυτό το ερώτημα. Οιυπουργοί που διαχειρίζονται τα δυο τελευταία χρόνια το θέμα της κρίση με την ΕυρωπαϊκήΧρηματοπιστωτική Επιτροπή δεν γνωρίζουν ότι δεν υπάρχει σε κανένα άρθρο στιςευρωπαϊκές συνθήκες που να προβλέπει την αποβολή κάποιας χώρας μέλους τηςΈνωσης; Δεν γνωρίζουν ότι τις αποφάσεις της επικυρώνει το Ευρωκοινοβούλιο; Κάτιπου μέχρι σήμερα δεν έχει ερωτηθεί για τους χειρισμούς που γίνονται από τογερμανό – γαλλικό άξονα; Δεν γνωρίζουν ότι ο δανειστής είναι αυτός που σεπερίπτωση χρεοκοπίας του οφειλέτη θα χάσει; Δεν γνωρίζουν ότι μια χρεοκοπία τηςχώρας θα τινάξει όλο το διεθνές τραπεζικό σύστημα στον αέρα; Δεν γνωρίζουν ότιοι Γαλλικές και Γερμανικές τράπεζες έχουν τοξικά ελλ