ΕΠΙΘΕΣΗ ΠΑΣΒΑΝΤΙΔΗ ΣΕ ΡΑΓΚΟΥΣΗ…

Κόλαφος κατά Ραγκούση είναιη επιστολή του Χ.Πασβαντίδη στα ΜΜΕ. Ο κ. Πασβαντίδης επιτίθεται με το δίκιοτου φυσικά στον υπουργό Γ.Ραγκούση. Διαβάστε την επιστολή.... Μετά από πάρα πολύ καιρό,αποφάσισα να κάνω μια δημόσια παρέμβαση, με δύο παραμέτρους. Η μία, για να πωένα δημόσιο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ και η άλλη για νααπευθύνω ένα δημόσιο ΚΑΤΗΓΟΡΩ. Τοεγκάρδιο ευχαριστώ μου, απευθύνεται προςτον Πρόεδρο της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ κ.Φώτη Κουβέλη, στον γραμματέα τουκόμματος Σπύρο Λυκούδη και στην τοπικήοργάνωση της ΔΗΜ.ΑΡ.... στην Αργυρούπολη. Πριν δύο χρόνια, όταν η πανίσχυρη τότε ηγετική ομάδα, ενός κόμματος που υπηρέτησα με πάθος και αφοσίωση για 30 χρόνια, με κατεδίωκεαδυσώπητα, άνοιξαν την αγκαλιά τους, με υποδέχτηκαν με αγάπη, με τίμησαν με τηνεμπιστοσύνη τους, με τόνωσαν με τηνστήριξή τους. Τους ευχαριστώ ακόμη θερμότατα και για την πρόταση να είμαιυποψήφιος στην Β’ Αθηνών.Καταπονημένος όμως και πληγωμένος από τις πολιτικές «κακουχίες» των τελευταίωνχρόνων, αδυνατούσα να βρω το κουράγιο και την δύναμη να ξαναοργώσω για μια ακόμη φορά την αχανή Β’ Αθηνών. Ίσως στις μεθεπόμενες εκλογές.

Η άλλη παράμετρος αφορά τον «μέγα εκσυγχρονιστή» κ. Γιάννη Ραγκούση,που κάλεσε τους πολίτες σε δημόσιαδιαβούλευση για τις σκέψεις και τις θέσεις του, καταθέτοντας κείμενοεκσυγχρονισμού του ΠΑΣΟΚ και του κράτους. Με ύμνους στην αξιολόγηση, τηναξιοκρατία, την διαφάνεια, την εντιμότητα που τα ακούμε εσχάτως από πλειάδαπολιτικών, πάμφτωχων σε έργα, αλλά πάμπλουτων σε λόγια και «καινοτόμες ιδέες». Αλλά επειδή,εδώ και 3.000 χρόνια «αρχή άνδρα δείκνυσι», αυτό που μετράει δεν είναι «τι λέει, αλλά ποιος το λέει»,Ποιος , που άσκησε εξουσία, και πωςσυμπεριφέρθηκε όταν την είχε. Έχουμεβαρεθεί πια τους μετά Χριστόν Προφήτες,αυτούς που ανακαλύπτουν τηνΑλεξάνδρεια της Δημοκρατίας όταν αποχαιρετούν την προσωπική και κομματική τους αυτοκρατορία.
Ο ΠΟΛΙΤΙΚΟΣΘΑΝΑΤΟΣ
Όταν το 2009 και το 2010, στην κορύφωση τηςΠαντοκρατορίας Ραγκούση στο ΠΑΣΟΚ, υφιστάμην μια απεινή δίωξη, κράτησατο στόμα μου κλειστό. Υπέμεινα με στωικότητα, καρτερία και υπομονή τις επιθέσεις εναντίον μου. Όχι φυσικά γιατί φοβόμουν, αλλά γιατί γνώριζα καλά ότι η πολιτική έχει και αθώα θύματα. Είχα δει πολλά μέχρι τότε. Θύματα καρεκλοκενταύρων θεσιθήρων, θύματα προσωπικών καικομματικών συμφερόντων, θύματαανελέητων ανταγωνισμών για την έδρα στην Βουλή και την εξουσία στοκόμμα.Ήμουν μόνος, απέναντι στους εγκάθετους της κομματικής νομενκλατούρας και στο αίμα μου κυλούσαν δύο θανατηφόροι πολιτικοί ιοί. Οένας, η στήριξή μου στον Βενιζέλο στιςεκλογές για Πρόεδρο του ΠΑΣΟΚ, το 2007. Ο άλλος, η λαϊκή αποδοχή, που θα μεεξέλεγε μετά βεβαιότητας Βουλευτή. Οι δύο αυτοί ιοί με οδήγησαν στον πολιτικό θάνατο.Τον υπέμεινα με παρατεταμένη σιωπή και περισυλλογή, και φυσικά καιανθρώπινα , με απέραντη θλίψη. Το να βλέπω όμως τώρα, τον πρωταγωνιστή της «σφαγής» μου, αλλά και της σπίλωσής μου,κ. Γιάννη Ραγκούση, να υπερασπίζεται την διαφάνεια, την αξιολόγηση κ