"Η απώλεια της εργασίας είναι μορφή θρήνου"

p1 {font-family:Verdana, Arial, Helvetica, sans-serif;font-size:12px;margin-left:8px;margin-right:8px;margin-top:4px;margin-bottom:4px;text-align:justify;} Ζώτου Έλλη

Κοντεύουν δύο μήνες από την αυτοκτονία του Δημήτρη Χριστούλα στην πλατεία Συντάγματος και ο κατάλογος των συμπολιτών μας που δίνουν τέλος στη ζωή τους εξαιτίας της κρίσης δεν έχει σταματήσει. Ένας 30χρονος που πηδά από τον 5ο όροφο του νοσοκομείου Χανίων, μπροστά στα μάτια της γυναίκας του και των υπόλοιπων επισκεπτών. Κανείς δεν το περίμενε. Ακούστηκε ότι μια εβδομάδα νωρίτερα είχε απολυθεί. Ένας 60χρονος που κρεμιέται από δέντρο

σε πάρκο της Νίκαιας. Στο σημείωμα που άφησε φαίνεται ότι και σε αυτόν η οικονομική κρίση έδεσε τη θηλιά. Μια εβδομάδα νωρίτερα, ένας γιος πηδά με την 90χρονη μητέρα του από την ταράτσα του σπιτιού του και σκοτώνται και οι δύο. Και οι θάνατοι αυτοί είναι μόνο η καταγραφή τριών ημερών. Δυστυχώς έχουν μεσολαβήσει και άλλες περιπτώσεις που πήραν είτε λιγότερη δημοσιότητα είτε καθόλου.

Με αφορμή τα τελευταία περιστατικά, η \"Αυγή\" της Κυριακής συζήτησε το θέμα με τον Παύλο Πανταζή, επίκουρο καθηγητή Κλινικής Κοινωνικής Ψυχολογίας στο Τμήμα Κινηματογράφου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης.

\"Ιστορικά η Ελλάδα είχε τα χαμηλότερα ποσοστά αυτοκτονίας, 6 αυτοκτονίες ανά 100.000 άτομα τον χρόνο. Τα τελευταία χρόνια όμως αυτό έχει αλλάξει. Τα ακριβή ποσοστά δεν είναι καταγεγραμμένα, ωστόσο ο ίδιος ο Α. Λοβέρδος πριν ένα χρόνο, σε απάντηση σχετικής ερώτησης στη Βουλή, μιλούσε για 40% αύξηση. Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι οι αυτοκτονίες γνωρίζουν αύξηση, όμως κάθε αυτοκτονία έχει άλλο υπόβαθρο. Με λίγα λόγια, δεν αυτοκτονεί ο καθένας που βιώνει την οικονομική κρίση. Πρέπει να αποδεχθούμε πως υπάρχει διαφορετικό υπόστρωμα που πυροδοτείται και ορισμένοι άνθρωποι φτάνουν στην αυτοκτονία. Προηγείται η κατάθλιψη, κατάσταση στην οποία πέφτουν όλο και περισσότεροι συνάθρωποί μας. Τα τελευταία 2-3 χρόνια, όπως μαθαίνω από συναδέλφους, η συνταγογράφηση των αντικαταθλιπτικών φαρμάκων έχει αυξηθεί πάνω από 40%. Δεν είναι μόνο τα προβλήματα ψυχικής υγείας που σχετίζονται με την κρίση. Παρατηρείται αύξηση και σε καρδιολογικά προβλήματα, ακόμα και σε καρκίνους, αλλά τα ακριβή αποτελέσματα θα φανούν μετά από κάποια χρόνια\", τονίζει.

Στην επισήμανση της \"Αυγή\" της Κυριακής ότι όλο και περισσότερες μελέτες συνδέουν άμεσα την αύξηση στις αυτοκτονίες σε μια χώρα με την αύξηση της ανεργίας, ο Π. Πανταζής απάντα: \"Δεν είναι μόνο η αυτοκτονία. Πίσω από τους αριθμούς, δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι υπάρχουν άνθρωποι. Η απώλεια της εργασίας είναι μια μορφή θρήνου, λέει ένας συνάδελφός μου. Όταν χάνεις τη δουλειά σου, χάνεις ένα βασικό συστατικό της ανθρώπινης υπόστασης\".

Και διευκρινίζει: \"Το μεγάλο πρόβλημα στην περίπτωση της αυτοκτονίας είναι πως αντί να επιτεθούμε σε αυτούς που μας αφαιρούν βασικά χαρακτηριστικά της υπόστασής μας, της ζωής μας, εσωτερικεύουμε αυτή την επίθεση και επιτιθέμεθα εναντίον του ίδιου μας του εαυτού. Αν δεν πάω