«Περί απαγορεύσεως συναθροίσεων πορειών συγκεντρώσεων και διαδηλώσεων»!

Αυτό θα έπρεπε να είναι το πραγματικό όνομα της εκτρωματικής «πρότασης νόμου» που παρουσιάστηκε στις 2/4 απ’ το δήμαρχο της Αθήνας Καμίνη με στόχο τη δημιουργία ενός νέου, άκρως αντιδραστικού νομοθετικού πλαισίου που θα ορθώνεται απέναντι στις λαϊκές συγκεντρώσεις και διαδηλώσεις που θα πραγματοποιούνται από δω και στο εξής στην Αθήνα. Μετά από ένα ολόκληρο διάστημα προετοιμασίας με «οιωνούς», διάφορα στελέχη της κυβέρνησης και του συστήματος -απ’ τον Πάγκαλο και τον Καρατζαφέρη μέχρι την Μπακογιάννη κι απ΄ τον Καμίνη μέχρι το Μίχαλο- που έθεταν την ανάγκη επιβολής σκληρών όρων και «περιορισμού» στις διαδηλώσεις οδεύουν τώρα προς την επιβολή του πλαισίου αυτού, το οποίο μάλιστα ξεπερνά τους «οιωνούς» αυτούς.
Σ΄ αυτή την πρόταση νόμου «για τις δημόσιες υπαίθριες συναθροίσεις», όπως ονομάζεται, που συντάχθηκε από ομάδα συνταγματολόγων, νομικών και καθηγητών και η οποία περιέχει 16 άρθρα, τίθενται οι έννοιες της «δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης», της «απαγόρευσής» της, της «διάλυσής» της, των «περιορισμών» της, της «διατάραξης» καθώς και του «οργανωτή» της.
Το όλο πνεύμα χαρακτηρίζεται καταρχάς από τη λογική λήψης «άδειας» για την πραγματοποίηση μιας συγκέντρωσης ή διαδήλωσης απ’ την αστυνομία – και τους πολιτικούς της προϊστάμενους βεβαίως: «Ο οργανωτής οφείλει να γνωστοποιήσει στην κατά τόπο αρμόδια αστυνομική αρχή την πρόθεσή του να καλέσει το ευρύ κοινό να συμμετάσχει σε δημόσια υπαίθρια συνάθροιση σε συγκεκριμένο τόπο και χρόνο. Εφ’ όσον πρόκειται για διαδήλωση οφείλει επίσης να γνωστοποιήσει την ακριβή διαδρομή που αυτή θα ακολουθήσει. 2. Η γνωστοποίηση γίνεται εγγράφως πριν από την πρόσκληση προς το ευρύ κοινό και πάντως 24 ώρες τουλάχιστον πριν από την πραγματοποίηση της δημόσιας υπαίθριας συνάθροισης. Η γνωστοποίηση περιλαμβάνει οπωσδήποτε τα στοιχεία ταυτότητας και επικοινωνίας του οργανωτή». Το γεγονός της «γνωστοποίησης» βέβαια δεν αρκεί γιατί επαφίεται στην… κρίση των αρχών η πραγματοποίησή της ή όχι αφού μπορούν να επικαλεσθούν οποιαδήποτε πρόφαση απ΄ αυτές που θα προβλέπονται για την απαγόρευσή της: «Επικείμενη δημόσια υπαίθρια συνάθροιση μπορεί να απαγορευθεί αν επαπειλείται σοβαρός κίνδυνος για τη δημόσια ασφάλεια λόγω ιδιαιτέρως πιθανής διάπραξης σοβαρών εγκλημάτων ιδίως κατά της ζωής, της σωματικής ακεραιότητας, της ιδιοκτησίας και της πολιτειακής εξουσίας» αλλά και «αν απειλείται σοβαρή διατάραξη της κοινωνικοοικονομικής ζωής». Επίσης προβλέπονται περιορισμοί στη διεξαγωγή της «συνάθροισης» «εάν πιθανολογείται ότι η διεξαγωγή της θα διαταράξει δυσανάλογα την κοινωνικοοικονομική ζωή της συγκεκριμένης περιοχής εν όψει ιδίως της συχνής διεξαγωγής συναθροίσεων σε αυτήν» ή «επιτρέπεται επίσης η επιβολή περιορισμών σε σχέση με δημόσια υπαίθρια συνάθροιση που βρίσκεται σε εξέλιξη εάν η διεξαγωγή της προκαλεί δυσανάλογα μεγάλη διατάραξη στην κοινωνικοοικονομική ζωή της περιοχής εν όψει του αριθμού των συμμετεχόντων των μέσων που αυτοί μετέρχονται για την προβολή των απόψεών τους και λαμβάνοντας υπ’ όψη τη συχνότητα με την οπ