Αρχίζει σε λίγη ώρα η συνάντηση των πολιτικών αρχηγών στο Μαξίμου

Αρχίζει σε λίγα λεπτά η καθοριστικής σημασίας σύσκεψη του πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, με τους δύο πολιτικούς αρχηγούς που στηρίζουν την κυβέρνηση, τους κυρίους Βενιζέλο και Κουβέλη, στο Μέγαρο Μαξίμου . Η δεύτερη συνάντηση τους σε διάστημα μόλις τριών ημερών, η οποία αφορά στις αποφάσεις που πρέπει να ληφθούν για την εξειδίκευση των μέτρων ύψους 11,5 δισ. ευρώ, ακολουθεί τις χθεσινές συσκέψεις που είχαν οι αντιπρόσωποι της τρόικας τόσο με τον Αντώνη Σαμαρά όσο και με τον Ευάγγελο Βενιζέλο.Δίχως υπερβολή η κατάσταση για την κυβέρνηση, ασφαλώς βέβαια και για τη χώρα, μπορεί να περιγραφεί ως οριακή. Από τη μία, η χθεσινή « διευκρινιστική επί οικονομικών ζητημάτω ν» πρωινή συνάντηση μεταξύ του πρωθυπουργού και των στελεχών της τρόικας, φανερώνει την ύπαρξη «γκρίζων γραμμών» για τους δανειστές, ενώ αναδεικνύει και ενδεχόμενη αίσθηση δυσφορίας τους για εκείνα που θεωρούν ως «παλινδρομήσεις» των κυβερνητικών εταίρων. Από την άλλη η « σκληρή στάση » που διατήρησε ο Ευάγγελους Βενιζέλος προς τα ίδια πρόσωπα στη διάρκεια της χθεσινής μεσημεριανής συνάντησής τους, καταδεικνύει πως ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ είναι αποφασισμένος να επιμείνει στην υπεράσπιση του άξονα προτεραιοτήτων που έχει θέσει για το ζήτημα της επιμήκυνσης του προγράμματος δημοσιονομικής προσαρμογής. Συν τοις άλλοις, ο κύριος Βενιζέλος καλείται να κινηθεί στο πλαίσιο ενός «ακανθώδους» εσωκομματικού τοπίου, αφού πολλά στελέχη του κόμματός του δε διστάζουν να φανούν εξαιρετικά επικριτικά με αφορμή διάφορα ζητήματα, όπως για παράδειγμα το νομοσχέδιο για τα ΑΕΙ. Με τη μία ή την άλλη αφορμή, πρώην υπουργοί του ΠΑΣΟΚ δείχνουν να αμφισβητούν έντονα χειρισμούς της ηγεεσίας. Παράλληλα, ο Φώτης Κουβέλης καλείται να λειτουργήσει εξισορροπιστικά εντός του σχήματος των κυβερνητικών εταίρων, την ώρα που προσπαθεί να πείσει και εντός των κόλπων του κόμματός του για τη θεμιτότητα ορισμένων εκ των επώδυνων μέτρων που υπάρχουν στο τραπέζι του διαλόγου. Μέσα σε αυτό το αν μη τι άλλο «μουντό» πολιτικό σκηνικό οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί καλούνται αφενός να εδραιώσουν τη συνοχή του κυβερνητικού σχήματος, αφετέρου να πείσουν την τρόικα για την αποφασιστικότητά τους σε ό,τι αφορά την υλοποίηση του προγράμματος προσαρμογής, ενώ ως εκ τρίτου να διαφυλάξουν και την ενότητα των κομματικών «στρατοπέδων» τους.