Αγάπη μου κάνε ησυχία, προσπαθώ να κοιμίσω το τεκμήριο

Μια ιστορία μαγική θα σου πω:

«Αγάπη μου είμαι έγκυος» ψέλλισαν τρεμάμενα από συγκίνηση τα χείλη της γυναίκας της ζωής σου. Η καρδιά άρχισε να χτυπά δυνατά. Τι δυνατά; Να σπάσει κόντεψε καθώς κύματα αδρεναλίνης και πληρότητας άρχισαν να κατακλύζουν τους νευρώνες σου. «Θα γίνω μπαμπάκας ρε συ» σκέφτηκες και το αμήχανο, αυθόρμητο υπερχαμόγελό σου, φώτισε το πρόσωπο του μακράν πιο ευτυχισμένου ανθρώπου στον γαλαξία.

Αγκάλιασες τη σύντροφο, φίλησες την κοιλίτσα της και γεμίσατε αγκαλιασμένοι, το πάτωμα με δάκρυα. Στιγμές μαγικές.

Το ίδιο γλυκό σκηνικό στήνατε τις νύχτες επί 8 μήνες

ξαπλωμένοι στο κρεβάτι σας. Κάθε βράδυ, η ίδια ιεροτελεστία, η ίδια μυσταγωγία. Αγκαλιασμένοι σφιχτά ονειρευόσασταν το μωρό σας, τη ζωή του, την ευτυχία του.

Αναρωτιόσασταν σε ποιον θα μοιάζει και αν θα βάψετε το παιδικό δωμάτιο ροζ ή μπλε, κάνοντας μαντεψιές για το φύλο του παιδιού. Μετά από πολύωρες διαπραγματεύσεις καταλήγατε συνήθως στο ουδέτερο λαχανί, σαν πισινή σε περίπτωση που το επόμενο ζουζούνι ήταν αντίθετου φύλου. Γιατί θα υπήρχε και επόμενο. Η όρεξη σας είχε ανοίξει για τα καλά με τόση ευτυχία.

Μιλιούνια τα όνειρα που κάνατε με ανοιχτά μάτια για την παραμικρή, για την πιο ασήμαντη λεπτομέρεια της μελλοντικής ζωής του μικρού σας άγγελου. Ως γνήσιοι μελλοντικοί χαζογονείς καταστρώνατε αισιόδοξα μακροπρόθεσμα σχέδια και πολύχρωμα χρονοδιαγράμματα. Στιγμές μαγικές.

Οι επισκέψεις στον γυναικολόγο αγχωτικές, ψυχοφθόρες μα συνάμα και τόσο σαδιστικά λυτρωτικές. Σε μια από αυτές συνειδητοποίησες ότι για πρώτη φορά στη ζωή σου άρχισες να ανησυχείς και να νοιάζεσαι τόσο πολύ για την υγεία κάποιου άλλου. Ο υπέρηχος γλίστραγε αργά και βασανιστικά στο δέρμα της συντρόφου σου. Το βλέμμα σου παρέμενε καρφωμένο καθ’ όλη τη διάρκεια της επίσκεψης στην οθόνη, και ας μην καταλάβαινες πολλά από αυτά που έβλεπες. Τα αυτιά σου παρέμεναν ορθάνοιχτα για να υποδεχτούν με ανακούφιση τα καλά μαντάτα από το γιατρό σχετικά με την εξέλιξη της κύησης και την υγεία της μικρής αγέννητης φατσούλας. Στιγμές αξέχαστες.

Σπάσατε για καιρό το κεφάλι σας να βρείτε και να καταλήξετε στο πιο όμορφο και ξεχωριστό όνομα για το μπεμπάκι. Ξεφυλλίσατε δεκάδες φορές το εορτολόγιο, συμβουλευτήκατε φίλους και γνωστούς, προτείνατε ένα σωρό συνδυασμούς, επιλέγοντας στο τέλος, ομόφωνα και με υπερηφάνεια το ιδανικό για σας. Και με τις μικρότερες  δυνατές παράπλευρες απώλειες γκρίνιας από τα πεθερικά.. Παππούδες και γιαγιάδες εν δράση. Επιδιδόμενοι σε ένα γαϊτανάκι ευσεβών πόθων και γνήσιας ελληνικής τζαναμπετιάς, διεκδίκησαν την «ονοματοδοσία» του μωρού, φορτώνοντάς σας ένα παραδοσιακό, διαχρονικό και αμιγώς ελληνικό άγχος. Τα σκέφτεσαι τώρα και γελάς. Στιγμές αξέχαστες.

Μάθατε και το φύλο. Χαρές και προβληματισμοί εκατέρωθεν.  Ήταν γιος τελικά; «Θα τον κάνω Ολυμπιακό, θα πηγαίνουμε παρέα στο γήπεδο, θα είναι ο πιο μάγκας, ο πιο όμορφος στο σχολείο ο παιδαράς μου και θα παίξει κάποτε στη Μπαρτσελόνα! Τέλος!» φώναζες με καμάρι και αντρική απολυτότητα. Με τη μέλλουσ