Άλλη μια απόδειξη αποτυχίας του Παπανδρέου

Η διαφορά πολίτη- πολιτικού είναι ότι ο πρώτος δεν έχει τα μέσα να δώσει σάρκα και οστά στις ιδέες του για την κοινωνία. Αντίθετα, ο πολιτικός μπορεί να κάνει πράξη, τις φαντασιώσεις, τους φόβους του, τα πάντα. Αυτό πρέπει να συμβαίνει με την υπόθεση του πραξικοπήματος και τον Γιώργο Παπανδρέου.

Ο πρώην πρωθυπουργός πρέπει να το φοβότανε το πραξικόπημα. Είτε στα αλήθεια, είτε ως άλλοθι. Για τις αποτυχίες του όσο καιρό είχε την εξουσία. Δεν τρελάθηκε ξαφνικά το Βήμα. Έχουν ειπωθεί αυτά

Και δεν το λέω εγώ. Το λέει ένας πραγματικός believer του Γιώργου Παπανδρέου, σε άρθρο του που εντόπισα στο διαδίκτυο. Δε θα θίξω την ανωνυμία του, άλλωστε σημασία έχει η μαρτυρία του:

… «Διαβάζοντας το σημερινό ρεπορτάζ του ΒΗΜΑτος για το «πραξικόπημα που δεν έγινε», έμαθα πολύ λιγότερα από όσα περίμενα, ίσως γιατί ήμουν ανάμεσα σε εκείνους (και είναι αρκετοί) που έχουν ακούσει αυτή την ιστορία ξανά…

Συμβάλλοντας με τις δικές μου πληροφορίες στην αναζήτηση της αλήθειας, εκτιμώ ότι τα όσα καταγράφει το ρεπορτάζ είναι απόλυτα αληθή. Πράγματι, ένας στενός κύκλος ανθρώπων που βρίσκονταν εκείνο τον καιρό στο πλευρό του τότε πρωθυπουργού Γιώργου Παπανδρέου πίστευαν ότι κάποιοι επιθυμούν την αποσταθεροποίηση της χώρας μέσω ενός στρατιωτικού πραξικοπήματος. Αυτό είναι κάτι που έγινε γνωστό από τις δικές τους αφηγήσεις στις οποίες κι εμμένουν…

Γνωρίζοντας την (όποια) ποιότητα των περισσότερων ανθρώπων που περιστοίχιζαν τότε τον Γιώργο Παπανδρέου, εκτιμώ ότι αν ήταν 100% βέβαιοι ότι ένα πραξικόπημα βρισκόταν προ των πυλών, δεν θα έμεναν απλώς στην αποτροπή του μέσω προληπτικών αποστρατειών αλλά θα προχωρούσαν (ως όφειλαν) και σε δημόσια καταγγελία της υπόθεσης, κάτι που δύσκολα δεν θα τους απέφερε πολιτικά οφέλη….

Αν το σημερινό ρεπορτάζ μου γέννησε κάποια απαίτηση, αυτή είναι μια και βασική: Γιατί κ. Παπανδρέου να το μάθουμε από τις εφημερίδες ένα χρόνο μετά»;

Η υπογράμμιση (bold) είναι δική του και αποκαλύπτει τη… σκοπιμότητα. Γιατί ως πραγματικός believer πιστεύει ότι θα μπορούσε η βασιλεία του Γιώργου Παπανδρέου να συνεχιστεί. Και ότι δεν έπεσε (από την εξουσία, όπως έπεσε από το ποδήλατο), αλλά ότι τον ρίξανε. Το Βήμα, άλλωστε, είναι συνεπές, καθώς παρουσίασε προ μηνών σχετικό ρεπορτάζ.

Και μόνο το γεγονός ότι σε κάποιων το μυαλό γεννήθηκε η ιδέα πραξικοπήματος, ασχέτως του αν μπορούσαν ή όχι να δώσουν σάρκα και οστά στην ιδέα τους, είναι μία ακόμη απόδειξη αποτυχίας των κυβερνήσεων του Γιώργου Παπανδρέου.

Προσέξτε και μία γραμμή από τη χαλαρή δήλωση διάψευσης από το γραφείο του πρώην πρωθυπουργού: «Στοιχεία περί επικείμενου πραξικοπήματος δεν είχαν περιέλθει σε γνώση του τότε Πρωθυπουργού, Γιώργου Α. Παπανδρέου». Μιλά για «στοιχεία», όρος που αφήνει χώρο σε άλλες λέξεις όπως «πληροφορίες», «υπόνοιες» και περιορίζει τη διάψευση σε ένα πρόσωπο: σε αυτό του Γιώργου Παπανδρέου. Μπορεί, δηλαδή, να μην ενεργεί ο Γιώργος, αλλά κάποιοι άλλοι στο όνομά του…