Χαστούκια στην Κανέλλη, ξύλο στον Χατζηδάκη, γιαούρτια στον Νταλάρα. Υπάρχει διαφορά;

Το αποτρόπαιο επεισόδιο που προκάλεσε ο υποψήφιος βουλευτής της Χρυσής Αυγής Ηλίας Κασιδιάρης, εις βάρος δύο υποψηφίων βουλευτών της Aριστεράς, της Λιάνας Κανέλλη και της Ρένας Δούρου μέσα στο τηλεοπτικό στούντιο του Αντένα, κατά τη διάρκεια της πρωινής ζωντανής εκπομπής του, δυστυχώς δεν πρέπει να εκπλήσσει κανένα. Από

καιρό διαβλέπαμε ότι η βία θα κέρδιζε το παιχνίδι εις βάρος του διαλόγου, των επιχειρημάτων και της λογικής σε μια χώρα που βυθίζεται στη φτώχεια και στη μιζέρια.

Εδώ και καιρό λέγαμε ότι δεν υπάρχει «καλή» και «κακή» βία. Λέγαμε ότι η βία από όπου κι αν προέρχεται είναι καταδικαστέα. Κι, όμως, όταν τολμούσαμε να πούμε ότι οι μούντζες κι οι αποδοκιμασίες εναντίον του Πάγκαλου, τα γιαουρτώματα του Νταλάρα, κι ο ξυλοδαρμός του Χατζηδάκη ήταν αποτρόπαια γεγονότα, κάποιοι από τον χώρο της Αριστεράς ισχυρίζονταν ότι αποτελούν εκδηλώσεις λαϊκής δυσαρέσκειας. Δεν υφίσταται σε μια Δημοκρατία τέτοια συμπεριφορά, κι ούτε μπορεί να γίνεται αποδεκτή γιατί έχει επιπτώσεις στην κοινωνική συνοχή και στην λειτουργία των θεσμών. Όπως και συνέβη. Κάθε δράση φέρνει κι αντίδραση. Κι όταν ανοίγουν οι πύλες του τρελάδικου κανείς δεν μπορεί πια να νιώθει ασφαλής. Δυστυχώς η χώρα υποκύπτει στη βία και στη διάλυση.

Μόλις πριν από δύο εβδομάδες, με αφορμή τα θλιβερά γεγονότα της Πάτρας επισημαίναμε ότι η ελληνική κοινωνία χαρακτηρίζεται τα τελευταία χρόνια από αυξανόμενη βία. Την βλέπουμε παντού και, κυρίως, στα γήπεδα. Aλλά πλέον ακόμα και στα τηλεοπτικά στούντιο, στις περιπτώσεις αυτοδικίας κι αύριο στην ίδια τη Βουλή. Διότι η ελληνική κοινωνία έχει εθισθεί σε τέτοιου είδους περιστατικά βίας, που ειρρήσθω εν παρόδω δεν υφίσταται σε καμιά άλλη χώρα της Ευρώπης.

Συγχρόνως, πέραν της βίας των χούλιγκανς, στα γήπεδα και στις διαδηλώσεις, έχουμε την αυξανόμενη βία της εγκληματικότητας. Ίσως δεν έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα ότι η χώρα μας έχει τον μεγαλύτερο ρυθμό αύξησης της εγκληματικότητας από όλα τα κράτη της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Οι εγκληματικές ενέργειες αυξάνονται με ραγδαίους ρυθμούς από χρόνο σε χρόνο. Κι ουδείς μπορεί να αισθάνεται ασφαλής, ακόμα και στα πιο πλούσια περίχωρα της Αθήνας και των άλλων αστικών κέντρων. Αλλά ούτε ακόμα και στο κέντρο της πρωτεύουσας.

Δικαίως, η εγκληματικότητα συνδέεται με την παρουσία εκατοντάδων χιλιάδων μη καταγεγραμμένων μεταναστών, που έχουν έρθει λαθραία στη χώρα μας. Τόσοι πολλοί άνθρωποι, που ζούν υπό αφόρητες βιοτικές συνθήκες, δεν είναι δυνατόν παρά να στρέφονται προς το έγκλημα και τη βία. Αλλά δεν είναι ο μόνος λόγος. Αυξημένες αντικοινωνικές συμπεριφορές παρουσιάζουν κι οι ημεδαποί. Κι αυτό εκ των πραγμάτων εμπεριέχει το σπέρμα μιας βίαιης κοινωνικής έκρηξης όσο η φτώχεια μεγαλώνει.

Όλα αυτά μπορεί να οδηγήσουν στην αύξηση της κοινωνικής σύγκρουσης υπό τη μορφή οργανωμένων κι αντιτιθέμενων συμμοριών, που θα έχουν κοινωνικές και πολιτικές αναφορές. Την πρώτη γεύση του τι μπορεί να ακολουθήσει την πήραμε στην Πάτρα ως συνέπεια της δολοφονίας του 30χρονουΈλληνα. Εκεί έδρασαν οργαν