Χρυσαυγίτες δηλητηριάζουν τις ψυχές μαθητών

Τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν τα μηνύματα ότι  κάποιοι  που δηλώνουν «Χρυσαυγίτες» , «φλερτάρουν» τον μαθητικό χώρο. Εν όψει μάλιστα των εκλογών των 15μελών συμβουλίων στα σχολεία, επιδιώκουν, όπως λέγεται, να εκλεγούν μαθητές που φέρεται να συμφωνούν –όσο μπορεί ένα παιδί να συμφωνεί συνειδητά – με τις ακραίες απόψεις και πρακτικές τους.

Όμως, αυτή η πληροφορία έρχεται απλώς να προστεθεί  στα όσα συμβαίνουν καθημερινά στα σχολεία,  με

εκδηλώσεις βίας, ρατσισμού και φυλετικών διακρίσεων. Περιστατικά που στην πλειονότητά τους δεν έρχονται  στο φώς της δημοσιότητας, ιδιαίτερα τώρα που εξαπλώνονται και οι καταλήψεις. Το «μαύρο αυγό» επωάζεται στις μαθητικές τάξεις, ιδιαίτερα σε σχολεία που εκπαιδεύονται ελληνόπουλα και παιδιά αλλοδαπών μαζί. Τα  κρούσματα που πυκνώνουν, απλώς δείχνουν ότι  σπάει το τσόφλι  και είναι θέμα χρόνου να γίνει ανεξέλεγκτη η κατάσταση.

Μια θρυαλλίδα χρειάζεται,  για να ανάψει πυρκαγιά, μετατρέποντας τα  σχολεία  σε «τερέν» βάναυσων  προσβολών, διαπληκτισμών, απειλών, ακόμη και χειροδικιών.

Δεν, έχει, ίσως νόημα να απαριθμήσω περιστατικά, αλλά δεν μπορώ να μην αναφέρω  ότι  με αφορμή τις εκδηλώσεις για την 28η Οκτωβρίου, μαθητές  του δημοτικού –παρακαλώ- φώναζαν συνθήματα της Χρυσής Αυγής για «τιμή και αίμα»! Φοβάμαι πως η  εκστρατεία δηλητηρίασης των ψυχών των παιδιών έχει αρχίσει. Το ίδιο και  η εκστρατεία εκφοβισμού των εκπαιδευτικών.

Θα μου πείτε «χαβαλές» , «σπάνε πλάκα», «δεν καταλαβαίνουν, μικρά παιδιά είναι». Αλλά ακόμη κι αν είναι έτσι,  δεν είναι  τουλάχιστον ανησυχητικό;

Και μη  σπεύσουν κάποιοι να πουν αυτά τα γνωστά  ότι τόσα χρόνια τα παιδιά είναι έρμαια στα χέρια κομμουνιστών, αριστερών, αριστεριστών, και διάφορα τέτοια.  Γιατί, αυτό δεν είναι ούτε επιχείρημα, ούτε άλλοθι.

Τα περιστατικά που έρχονται στο φώς καθημερινά από τα σχολεία,  δεν έχουν προηγούμενο.  Μιλούν για βία, πολύ βία, για διαχωρισμούς ανθρώπων σε μαύρους , άσπρους, κόκκινους, για  Ελληνες και  για τους άλλους, για καθαρά και μολυσμένα αίματα.  Για στρατιωτικού τύπου εμφανίσεις και συμπεριφορές. Για στρέβλωση της ιστορίας, για παραχάραξη εννοιών, για παραποίηση ιστορικών περιόδων, για μετατόπιση του κέντρου βάρους των προβλημάτων της ελληνικής κοινωνίας   στις ράχες διαφόρων «μαύρων προβάτων». Αντί,  δηλαδή, να αναδειχθούν οι  πραγματικές αιτίες της δυστυχίας μας, κατρακυλούμε σε έναν χυδαίο και  απάνθρωπο λαϊκισμό που μόνο θρήνο,  ντροπή και απομόνωση θα φέρει.

Κι όλα αυτά σε  μια χώρα παραδοσιακά ανοιχτή. Σε μυαλά  προσανατολισμένα  στην  ανοχή, στη φιλοξενία, στην προστασία των κατατρεγμένων.

Στις μέρες μας, θαρρώ,  πως κάποιοι προσπαθούν  να αλλάξουν το DNA των Ελλήνων, (για να μιλήσω κι εγώ στη βάση του φυλετισμού).

Οι εκπαιδευτικοί, μάλλον είναι απροετοίμαστοι. Πολλές φορές σηκώνουν ψηλά τα χέρια. Κι άλλες, προσπαθούν να αντιμετωπίσουν, όπως –όπως, τέτοιου είδους  καθημερινά προβλήματα, έχοντας  απέναντι και τους –ευτυχώς λίγους- συναδέλφους τους που τόσο ανεύθυνα «απειλο