Ο Χατζηχρήστος στη γειτονιά μου…

Η Κυριακή έμοιαζε να το είχε πάρει απόφαση. Είχε ήδη αρχίσει να υποχωρεί μπροστά στη θριαμβευτική άφιξη της Δευτέρας.
Όλα γύρω ημέρευαν. Ώρα με την ώρα, λεπτό με το λεπτό. Οι άνθρωποι, οι δρόμοι, οι ήχοι, οι παλμοί…

Ώσπου ξαφνικά μία ασυνήθιστη βαβούρα εισβάλλει στο νωθρό, αμήχανο βράδυ.
Μια φωνή, γνωστή απ’ τα παλιά πλημμυρίζει τον αέρα που πασχίζει να θυμίζει ακόμη καλοκαίρι. Η φωνή του Χατζηχρήστου!

Ναι, ο «Μπακαλόγατος» έχει

έρθει επίσκεψη στη γειτονιά μου. Αλλά από πού ακούγεται;
Με μία ανάμεικτη αίσθηση καχυποψίας και περιέργειας, τρέχω στη βεράντα. Διαπιστώνω ότι από κάτω έχει στηθεί ένα αυτοσχέδιο θερινό σινεμά!

Ένα πανί, στηριγμένο στο πορτ μπαγκάζ  ενός βαν, ένας προτζέκτορας που φτύνει φως και η φιγούρα του καπάτσου και πάντα ετοιμόλογου Ζήκου σκορπάει άρωμα αυθεντικής Ελλάδας.

Ο κόσμος αυξάνεται. Καταφθάνει στο θερινό της γειτονιάς και βολεύεται. Άλλος σε πλαστική καρέκλα, άλλος σε πεζούλι, άλλος σε μια τάβλα. Πολύ γρήγορα η απορία για την ανέλπιστη έκπληξη δίνει τη θέση  της στο γέλιο που προκαλούν οι αξεπέραστες ατάκες του αλησμόνητου Ζήκου.

Μέσα σε ελάχιστο χρόνο το σκηνικό του θερινού έχει συμπληρωθεί. Δίπλα στο πανί έχει στηθεί ήδη η ψησταριά και ψήνει ασταμάτητα καλαμπόκια και λουκάνικα, που σε πολύ σύντομο χρόνο αρχίζουν να διακινούνται στο κοινό!

Έχω ήδη κατέβει και χαζεύω το πρωτόγνωρο event. Ρωτάω τι και πώς και δεν αργώ να διαπιστώσω ότι το Χατζηχρήστο, μαζί και το χαμόγελο στη γειτονιά, τα έχει φέρει το ζευγάρι που εργάζεται μανιωδώς πίσω από την ψησταριά.
Νέοι και οι δύο τους, ευπαρουσίαστοι και ευχάριστοι. Μοιάζουν να το διασκεδάζουν. Γυρνάνε, μαθαίνω γρήγορα, τις γειτονιές, στήνουν υπαίθρια σινεμά και βγάζουν μεροκάματο από τα καλαμπόκια και τα χοτ ντόγκ!

Πόσο ευρηματικό, και πόσο σκληρό μαζί… Σημεία των καιρών, σκέφτομαι…
Η γειτονιά έχει γίνει ξαφνικά μια παρέα. Και επιτέλους χαμογελάει. Σημεία των καιρών, ξανασκέφτηκα…

Ένα «μπράβο τους» αντηχεί παντού.
Το έργο τελειώνει, κι εκεί που το σινεμά πάει να αδειάσει, έρχεται το ευχάριστο αγγελτήριο: «Έχει κι άλλο ένα»!

Follow on twitter:@SiaKossioni