Οι νόμοι θα ενισχύσουν τη Χρυσή Αυγή και τον ρατσισμό…

Το αλαλούμ που προεκλήθη με την προώθηση της απαραίτητης, κατά πολλούς, νομοθεσίας εναντίον του ρατσισμού κατέδειξε τα βαθιά προβλήματα, που αντιμετωπίζει το πολιτικό σύστημα σήμερα. Ο ρατσισμός, αναμφίβολα, είναι μεγάλο ζήτημα που, λόγω της παρουσίας εκατομμυρίων μεταναστών διαφορετικών Πολιτισμών και Θρησκειών και τρόπων ζωής, απασχολεί ολόκληρη την Ευρώπη. Αλλά η ελληνική αντίδραση οφείλεται σε δύο και μόνον λόγους. Κυρίως, στην ισχυροποίηση της Χρυσής Αυγής,

που ως λαϊκό κίνημα μιάς εξαθλιωμένης μερίδας του λαού, επενδύει στον ρατσισμό και στην ξενοφοβία για να κερδίσει κομματικά κι εκλογικά οφέλη. Και δευτερευόντως, στην πίεση που ασκείται από την Ευρωπαϊκή Ένωση και το Ισραήλ να ποινικοποιηθεί, όπως συμβαίνει σε άλλες χώρες, η άρνηση του Ολοκαυτώματος των Εβραίων από τους Ναζί.

Αυτοί και μόνον αυτοί είναι οι λόγοι. Κι αυτοί οι λόγοι προκάλεσαν την αδυναμία συνεννόησης των τριών κυβερνητικών εταίρων και την πρώτη σοβαρή κρίση στον κυβερνητικό συνασπισμό, μολονότι η συνοχή κι η σταθερότητα της κυβέρνησης του Αντώνη Σαμαρά, επί του παρόντος τουλάχιστον, δεν κινδυνεύουν. Αυτό, που κινδυνεύει είναι η σοβαρότητα των κομμάτων, που υπό την πίεση των γεγονότων, έφθασαν στο σημείο να φέρνει το καθένα ξεχωριστά τη δική του πρόταση για νομοθετική καταπολέμηση του ρατσισμού. Άλλη η ΔΗΜΑΡ μαζί με το ΠΑΣΟΚ, άλλη ο ΣΥΡΙΖΑ κι άλλη, τελικά, η ΝΔ.. Είναι προφανές ότι τελικά θα περάσει αυτή της ΝΔ, που καταδικάζει και ποινικοποιεί την έκφραση, που μπορεί να οδηγήσει σε εγκλήματα μίσους. Αλλά εξαιρεί από αυτή τη διαδικασία την Εκκλησία.

Με την πρόταση της ΝΔ, όποιος αρνείται το εβραϊκό Ολοκαύτωμα ή οποιαδήποτε γενοκτονία αναγνωρισμένη διεθνώς ή από την ελληνική Βουλή, όπως είναι οι γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ποντίων, θα μπορεί να διωχθεί ποινικά. Συγχρόνως, όποιος καταφέρεται κατά λαών, θρησκειών και φυλών, μπορεί επίσης να διωχθεί ποινικά. Εκτός από το κράτος και τα ΝΠΔΔ, στα οποία συγκαταλέγεται η Εκκλησία της Ελλάδας. Δηλαδή αν ένας μητροπολίτης, όπως ο Αμβρόσιος Καλαβρύτων ή ο Πειραιώς Σεραφείμ, που είναι γνωστοί για τις συχνά εμπρηστικές δηλώσεις τους εναντίον των Καθολικών η των Μουσουλμάνων η άλλων μειονοτήτων εντός της Ελλάδος, μπορεί να λένε ότι θέλουν χωρίς να κινδυνεύουν. Αντιθέτως, η Μαρία Ρεπούση, που ενδεχομένως αμφισβητεί τη γενοκτονία των Ποντίων, δεν θα μπορεί να το πει ακόμα κι αν επικαλεστεί το προϊόν ιστορικής έρευνας, που έχει διενεργήσει.

Η προσωπική μας άποψη είναι ότι με τη διαδικασία αυτή ούτε η Χρυσή Αυγή ούτε ο ρατσισμός θα καταπολεμηθούν στην Ελλάδα. Πιστεύουμε ότι το Ολοκαύτωμα των Εβραίων, οι γενοκτονίες των Ποντίων και των Αρμενίων, τα τρομακτικά εγκλήματα του σταλινικού καθεστώτος, όπως και του Πολ Ποτ στην Καμπότζη, η σφαγή των Πολωνών στρατιωτικών στο δάσος του Κατίν κοκ, αποτελούν και ιστορικά γεγονότα και τρομακτικά εγκλήματα, που διενεργήθησαν από σκληρά, ολοκληρωτικά καθεστώτα με μηδαμινό σεβασμό στην ανθρώπινη προσωπικότητα κι ιδιαιτερότητα. Κι όποιος τα αρνείται δεν είναι μόνον φανατικός κι εμπαθής. Αλλά και βαθιά ανιστόρητος.

Συγχρόνως, όμως, πιστεύουμε ότι η εμπέδωση στην ιστορική μας μνήμη αλλά και στη συλλογικότητά μας των τρομερών αυτών εγκλημάτων, που πλήττουν ουσιαστικά το σύνολο της ανθρωπότητας, δεν επιβάλλεται ούτε επιτυγχάνεται με ποινικούς νόμους. Αλλά με τη σωστή Ενημέρωση και την Παιδεία.

Επίσης η άρνηση ενός ιστορικού γεγονότος, όσο ανόητη κι αν είναι, είναι δικαίωμα του οποιουδήποτε να την εκφράζει. Αυτή είναι η δύναμη της Δημοκρατίας. Να αντέχει ακόμα και την παραπληροφόρηση και τη διαστροφή της αλήθειας εκ μέρους των εχθρών της. Συνεπώς, πιστεύουμε ότι η νομοθεσία αυτή -ακόμα κι αν επιβληθεί στην πράξη θα ατονήσει και θα ενισχύσει, αντί να αποδυναμώσει, τον ρατσισμό, που σηκώνει το απεχθές του κεφάλι στην χώρα μας.