Η ρίζα του body shaming στα παιδιά. Μέχρι μια μέρα να μην χρειάζεται να συζητάμε για τα αυτονόητα

Ακούμε συνεχώς τον όρο body shaming. Υπάρχει παντού γύρω μας, όχι μόνο στους ενήλικες αλλά και στα παιδιά. Στα σχολεία. Τι είναι το body shaming στα παιδιά; Είναι μία μορφή εκφοβισμού (bullying) και αφορά στην τακτική να κρίνουμε αρνητικά κάποιο άτομο με βάση την εικόνα του σώματός του, με αποτέλεσμα να αισθάνεται πολύ άσχημα για το σώμα και την εξωτερική εικόνα του. Τα άτομα δέχονται την έντονη κριτική και αισθάνονται ντροπή για το σώμα τους όταν είναι υπέρβαρα ή υπερβολικά αδύνατα και δεν ταιριάζει η εικόνα τους με

την «ιδανική» εικόνα σώματος. Αυτό ισχύει και για τα παιδιά αλλά και για τους ενήλικες. Σε οποιονδήποτε δηλαδή έχει ένα σώμα.

To body shaming στα παιδιά

Αυτό δεν είναι νέο. Από τότε που ήμουν εγώ μαθήτρια, παιδιά γινόταν αντικείμενο χλευασμού εξαιτίας του βάρους τους. Πόσο μάλλον σήμερα που όλα τα παιδιά έχουν πρόσβαση στα κινητά, διαβάζουν άρθρα, βλέπουν ανθρωποφαγικά βίντεο στο TIk Tok, όπου ξεσκίζονται οι σάρκες ανθρώπων που απλά είναι ο εαυτός τους.

Βλέπουν λοιπόν τους ενήλικες, που αποτελούν παράδειγμα του ορθού, να είναι με ένα δάχτυλο προτεταμένο και να δείχνουν ένα ανθρώπινο σώμα. Γιατί ο πολύ αδύνατος ή ο υπέρβαρος δεν έχει το δικαίωμα να έχει ζωή. Να είναι επιτυχημένος, να έχει σχέση, να βγει στη θάλασσα, να κάνει σεξ, να βγει για ποτό. Δεν του αναλογεί καμία απόλαυση σε αυτή τη ζωή γιατί απλά έχει μια συγκεκριμένη εικόνα.

Και αν είναι θέμα υγείας;

Μπορεί αυτός ο άνθρωπος να παλεύει με χάπια, με ασθένειες και να έχει αυτό το βάρος που έχει σήμερα. Πώς ξέρετε εσείς παντογνώστες-ξερόλες ότι ο αυτός ο άνθρωπος είναι υγιής και σπεύδετε να σχολιάσετε; Ζούμε στην εποχή που η εικόνα μας είναι περισσότερο από ποτέ λόγος για να βυθίζονται οι άνθρωποι στην κατάθλιψη, στις διατροφικές διαταραχές και σε αχρείαστες δυσλειτουργικές πεποιθήσεις.

Το body shaming στο σχολείο

Το παιδί που έχει δεχτεί bullying στο σχολείο για το βάρος του, νιώθει ότι είναι στο περιθώριο, ότι δεν του αξίζει να έχει φίλους και φυσικά μετά από όλα αυτά δεν θέλει να πάει στο σχολείο. Κανείς δεν θέλει να πάει κάπου που δεν είναι αποδεκτός και δεν τον θέλουν. Το θέμα είναι ότι το σχολείο είναι χώρος που πάμε για να μάθουμε και όχι για να κάνουμε πασαρέλα.

Από πού τα έμαθε το παιδί;

Ακόμα και αν δεν το έπιασες από το χέρι για να του πεις ότι έτσι πρέπει να φερόμαστε στους ανθρώπους με συγκεκριμένο βάρος, μόνο που σχολίασες «την χοντρή που δεν ντρέπεται με αυτό τα κιλά και βγαίνει με αυτό μαγιό στην παραλία». «Την παχουλή που έχει τα μούτρα να έχει τόσο όμορφο άντρα και απορώ τι της βρήκε», «Την κοκαλιάρα που τι νομίζει; Ότι οι άντρες δεν θέλουν να πιάνουν και λίγο ψαχνό».

Τι σε νοιάζει; Και στο κάτω κάτω δεν σου πέφτει λόγος για το πώς είναι ο καθένας φτιαγμένος. Δεν μας νοιάζει η γνώμη σας αγαπητά κομπλεξικά ανθρωπάκια! Ασχοληθείτε με τη μίζερη ζωούλα σας και όλα τα αποδομημένα όνειρα που αφήνετε στα συρτάρια των επιθυμιών σας να κοιμούνται ύπνο βαθύ.

Και κόψε επιτέλους την πιπίλα της υγείας και του υγιούς προτύπου. Δεν σε νοιάζει καθόλου αν ο υπέρβαρος είναι γεμάτος χοληστερίνη, όπως αγορεύεις παντού. Αν έχει ή όχι το ξέρει εκείνος καλύτερα. Σε νοιάζει όμως που παρόλο που η εικόνα του είναι αυτή εντούτοις τα καταφέρνει μια χαρά και ενδεχομένως καλύτερα από εσένα. Που βγαίνει στο φως του ήλιου αντί να είναι κρυμμένος μέσα στο σπίτι (δηλαδή δεν υπάρχει λογική).

Εκεί τα είδε το παιδί σου και πήγε την άλλη μέρα στο σχολείο του και έδειξε με το δάχτυλο και κορόιδεψε το κοριτσάκι που είναι διαφορετικό από εκείνο. Εσένα άκουσε και έλεγε κοκκαλιάρη τον μικρό που δεν μπορεί να πάρει γραμμάριο.

Για τις προβολές έχεις ακούσει αλήθεια

Εύχομαι να μην είμαι η πρώτη που το λέει αλλά αυτό που βλέπεις στον άλλον και σε ενοχλεί, είναι δικό σου θέμα. Με σένα το έχεις το πρόβλημα και επειδή στον εαυτό σου δεν μπορείς να φωνάξεις και να σε δείξεις με το δάχτυλο, γυρνάς σ’ εκείνον που βλέπεις αυτό και δεν αρέσει σε σένα υποσυνείδητα.

Εσύ είσαι αυτός που χρειάζεται αγάπη και όχι εκείνος που του κάνεις body shaming. Αλλά ποιος θα σου τη δώσει; Ποιος θα σου δώσει την πολυπόθητη αποδοχή άραγε; Πώς θα πάψεις να αναπαράγεις αυτό το δυσλειτουργικό πρότυπο;

Διατροφή και αθλητισμός

Τα περισσότερα από τα παιδιά σήμερα πηγαίνουν σε προπονήσεις και κάνουν το άθλημα που τους αρέσει. Το να είσαι σε μια ομάδα είναι υγεία. Μαθαίνουν να βάζουν στόχους, ξεκουνιούνται από τον καναπέ και τις οθόνες. Εντούτοις, κάποιες φορές υπάρχει και εκεί θέμα με το βάρος. Για τους αγώνες, τις κατηγορίες, το πώς πρέπει να είναι ένας αθλητής.

Τι και αν μιλάμε για μικρά παιδιά και πάλι κάποιοι προπονητές ξεχνούν ότι η υγεία, η ψυχική και η σωματική του παιδιού είναι η προτεραιότητα. Το να είναι ένα παιδί κολλημένο με τις ζυγαριές και τον αποκλεισμό ολόκληρων ομάδων από την διατροφή του, δεν είναι υγιές.

Γιατί τρώμε; Απενοχοποίηση της τροφής

Η τροφή είναι ο τρόπος για να θραφεί το σώμα μας. Αυτό δεν διαπραγματεύεται. Τρώμε για να έχουμε αρκετή ενέργεια να κάνουμε όλες τις δουλειές κάθε μέρα. Δεν κόβουμε ομάδες από την διατροφή μας, δεν μας τιμωρούμε, δεν μας επιβραβεύουμε με το φαγητό. Πολλή ενοχή και πολλή ντροπή για κάτι που είναι φυσιολογικό.

Και ακόμα και αν αυτό είναι άρθρο γραμμένο για τα παιδιά μας, δεν μπορώ να μην κάνω αναφορά στους ενήλικες που δίνουν το παράδειγμα θέτοντας εντελώς μη λειτουργικά πρότυπα. Γενικά καλό είναι ο καθένας να είναι ελεύθερος να αυτοδιαθέτει τον εαυτό του όπως εκείνος θέλει, εφόσον δεν ενοχλεί τον άλλον. Δικαίωμα κατοχυρωμένο από το Σύνταγμα, χρόνια τώρα. Μέχρι να μην χρειάζεται πια να συζητάμε τα αυτονόητα.

Τι ακριβώς σημαίνει body shaming και γιατί ήρθε η ώρα να μπει ένα τέλος;

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Η ρίζα του body shaming στα παιδιά. Μέχρι μια μέρα να μην χρειάζεται να συζητάμε για τα αυτονόητα εμφανίζεται στο iPop.