Όσοι μισούν τα γενέθλιά τους να σηκώσουν το χέρι ψηλά!

Θα έπρεπε να είναι η ωραιότερη μέρα του χρόνου, η αγαπημένη μας μέρα, η δική μας ημέρα. Θα έπρεπε να είμαστε χαρούμενοι και ν’ ανυπομονούμε, να προσδοκούμε πώς και πώς να ‘ρθει αυτή η μέρα και θα έπρεπε να τη γιορτάζουμε όπως καμία άλλη και να είμαστε ευγνώμονες. Βασικά θα έπρεπε τουλάχιστον να μην τη μισούμε και να μην παθαίνουμε κατάθλιψη των γενεθλίων ή και κρίση ηλικίας λίγες μέρες πριν.

Τα γενέθλια είναι μία ιδιαίτερη ημέρα και μια ξεχωριστή γιορτή για τον καθένα μας. Είναι η μέρα που οι γονείς μας χαίρονται που ήρθαμε στη ζωή για να τους παιδεύουμε. Είναι η μέρα που τα φιλαράκια

μας μάς παίρνουν τηλέφωνο χαρούμενα για να μας ευχηθούν, έχοντας θυμηθεί τα γενέθλιά μας από το Facebook πιθανότατα. Αλλά είναι και η μέρα που τα κεράκια στην τούρτα αυξάνονται κάθε χρόνο και που η κατάθλιψη των γενεθλίων χτυπάει κόκκινο.

Γιατί μελαγχολούμε λίγο πριν τα γενέθλιά μας;

Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου, τα γενέθλιά μου μού προξενούσαν αποστροφή. Μπορεί των υπολοίπων να τα λάτρευα κι ακόμη να τα λατρεύω, αλλά τα δικά μου οριακά τα απεχθάνομαι. Εντάξει, ίσως δεν τα μισώ τόσο πολύ όσο λέω, αλλά σίγουρα δεν τα ευχαριστιέμαι κιόλας και οι λόγοι είναι πολλοί. Αρχικά να σου αναφέρω ότι έχω γενέθλια κατακαλόκαιρο και αυτό το λέω πρώτο απ’ όλα για να καταλάβεις ότι έχω έναν λόγο παραπάνω απ’ όλους μας για να μην απολαμβάνω αυτή τη μέρα. Και ναι μεν κάποιες χρονιές είμαι στα νησιά, χαρούμενη δίπλα στο κύμα και με καλή παρέα, αλλά σκέψου και τις άλλες, που βρίσκομαι στην πόλη μόνη μου ενώ όλοι λείπουν και δεν μπορώ να γιορτάσω ποτέ μαζί με όλα μου τα αγαπημένα πρόσωπα. Και είναι πολλές αυτές οι φορές.

Ωστόσο, ας επικεντρωθούμε στους βασικούς λόγους που τους περισσότερους ανθρώπους μας πιάνει μια μελαγχολία πριν τα γενέθλια. Γιατί είμαι σίγουρη πως δεν είμαι η μόνη που παθαίνει κρίση ηλικίας, κατάθλιψη των γενεθλίων, αγχώνεται που μεγαλώνει και που δε θέλει να γιορτάζει τη γέννησή της. Έτσι δεν είναι; Ανεξαρτήτως ηλικίας, αυτή η μέρα προκαλεί σε πολλούς ανθρώπους μια δυσφορία για πολλούς λόγους.

Είναι η προσωπική μας πρωτοχρονιά, η μέρα που κάνουμε ανασκόπηση των τελευταίων 12 μηνών και προσμένουμε να έχουμε πετύχει τουλάχιστον μερικούς από τους στόχους που είχαμε θέσει έναν χρόνο πριν. Αλλά είναι και αυτή η μέρα που περιμένουμε πώς και πώς να μας θυμηθούν όλα μας τα αγαπημένα πρόσωπα κι αν κάποιο από αυτά δεν μας ευχηθεί, απογοητευόμαστε.

Pexels Κρίση ηλικίας και φόβος του θανάτου

Τα γενέθλια είναι η πιο ξεκάθαρη υπενθύμιση ότι τα χρόνια περνάνε και μεγαλώνουμε. Νοσταλγούμε τα νεανικά μας χρόνια, τα εφηβικά, τα φοιτητικά, τότε που βγαίναμε, τρώγαμε και πίναμε χωρίς να μας ενδιαφέρει η επόμενη μέρα. Η κρίση αυτή που περνάμε με την ηλικία μας δεν είναι μια οποιαδήποτε κρίση. Έχει άμεση σχέση με τον φόβο του θανάτου, αλλά και με τα γηρατειά που όλο και πλησιάζουν. Για μερικούς, αυτή η συνειδητοποίηση είναι τρομακτική.

Γιατί όσο μεγαλώνουμε δεν ενθουσιαζόμαστε το ίδιο για τις γιορτές;

Υψηλές προσδοκίες και πιθανές αποτυχίες

Ας παραδεχτούμε πως όλοι μας κάθε χρόνο θέτουμε κάποιους στόχους κι έχουμε κάποιες προσδοκίες από τους εαυτούς μας. «Μέχρι τα γενέθλιά μου θα ‘χω χάσει 5 κιλά, θα ‘χω βρει καλύτερη δουλειά και θα ‘χω ξεκινήσει ισπανικά και pilates» ή ακόμη χειρότερα… «Μέχρι τα γενέθλιά μου θα ‘χω βρει σπίτι, θα ‘χω μετακομίσει και θα ‘χω μείνει κι έγκυος». Πόσο επίπονο είναι ώρες ώρες να έχουμε υψηλές προσδοκίες; Δεν αμφιβάλλω ότι πρέπει να έχουμε στόχους, όνειρα και προσδοκίες για τους εαυτούς μας, αλλά πολλές φορές εύκολα θεωρούμε ότι είμαστε αποτυχημένοι αν δεν καταφέρουμε κάτι απ’ όσα στοχεύουμε.

Η πραγματική ζωή δεν είναι και τόσο απλή και συχνά ξεχνάμε να βάζουμε πιο εύκολους και εφικτούς στόχους. Δεν σημαίνει πως είμαστε αποτυχημένοι αν δεν καταφέρουμε να πραγματοποιήσουμε όλα μας τα όνειρα και δεν σημαίνει φυσικά πως πρέπει και όλα τα όνειρα να γίνονται πραγματικότητα μέσα σ’ έναν χρόνο. Δε γίνεται κάθε μέρα να είμαστε επιτυχημένοι και να πετάμε στα σύννεφα, όπως δε γίνεται να μην υπάρχουν και αναποδιές.

Κοινωνική πίεση και στερεότυπα

Ας είμαστε ειλικρινείς. Δε θα είχαμε τόσες απαιτήσεις από τους εαυτούς μας, αν και η κοινωνία δεν είχε τόσες απαιτήσεις από εμάς. Θυμάμαι που όταν ήμουν μικρή άκουγα τους γύρω μου να λένε πως μια γυναίκα πρέπει μέχρι τα 30 να έχει παντρευτεί και να έχει κάνει τουλάχιστον ένα παιδί για να είναι ευτυχισμένη. Πόση πίεση και θλίψη μπορεί να μας προκαλέσει αυτή η λανθασμένη νοοτροπία και πόσα άτοπα στερεότυπα να περάσει στα παιδιά; Ακόμη και σήμερα όταν πηγαίνω στο χωριό για διακοπές με ρωτούν πότε θα παντρευτώ τη στιγμή που τώρα πιο πολύ από ποτέ η σύγχρονη γυναίκα δε στηρίζεται σε μια οικογένεια κι έναν άντρα για να γίνει ευτυχισμένη ή επιτυχημένη.

Ωστόσο, ο κοινωνικός μας περίγυρος συχνά προωθεί αυτά τα στερεότυπα και ασυναίσθητα η συνειδητοποίηση ότι μεγαλώνουμε χωρίς να τα ακολουθούμε μπορεί πολλές φορές να μας απογοητεύσει. Κάποιες φορές πάλι, το να μας υπενθυμίζουν την ηλικία μας στην ίδια πρόταση με τις λέξεις γάμος, παιδιά ή δουλειά δεν βοηθάει και πολύ.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Friends (@friends)

Κατάθλιψη των γενεθλίων: Μπορούμε να τη νικήσουμε;

Κάποιες φορές σκέφτομαι ότι ίσως τελικά τα γενέθλια να είναι δοκιμασίες, σαν τις πίστες στα παιχνίδια που παίζαμε μικροί, έχοντας ξεπεράσει μέσα σε 12 μήνες ποικίλα εμπόδια κι έχοντας αφήσει πίσω μας δυσκολίες. Ίσως πάλι, στα γενέθλιά μας να καταλαβαίνουμε τι είναι αυτό που επιθυμούμε περισσότερο στη ζωή μας, με τι είμαστε χαρούμενοι, ποιους ανθρώπους θέλουμε αυτή την ξεχωριστή μέρα κοντά μας και πώς θα μας άρεσε να μας βρίσκει κάθε επόμενη μέρα.

Είναι πολύ εύκολο ν’ αφήσουμε τα συναισθήματά μας να μας παρασύρουν και την αρνητική μας ψυχολογία να κυριεύσει την καρδιά και το μυαλό μας και να υπερισχύσει αυτή τη μέρα που θα έπρεπε όλα να είναι ξεχωριστά. Καλό θα ήταν, όμως, να βρούμε την πραγματική αιτία πίσω από τη δυσφορία και τη μελαγχολία των γενεθλίων που νιώθουμε και να προσπαθήσουμε να διορθώσουμε ό,τι νομίζουμε πως πάει στραβά στη ζωή μας και μας χαλάει την ψυχολογία. Η κρίση ηλικίας και το αίσθημα του ανικανοποίητου δεν πρέπει να έχουν θέση στη ζωή μας, ειδικά τις γιορτινές ημέρες.

Είμαι σίγουρη πως για τον καθένα μας εκεί έξω υπάρχουν μερικά άτομα που τον νοιάζονται και τον αγαπούν πραγματικά και που θα ήθελαν αυτή η μέρα να είναι ξεχωριστή. Ας αφήσουμε, λοιπόν, αυτούς τους ανθρώπους να κάνουν τη μέρα μας καλύτερη και να σκορπίσουν λίγο χρώμα στα γενέθλιά μας. Ας επικεντρωθούμε σε αυτούς και ας προσπαθήσουμε να τους κρατήσουμε στη ζωή μας, γιατί είναι σημαντικοί!

Τα δικά μου γενέθλια πλησιάζουν τώρα που σου γράφω αυτό το άρθρο και λέω τουλάχιστον για φέτος να μην συνεχίσω να είμαι ο Joey από τα Φιλαράκια. Άλλωστε, τα γενέθλια κρατούν μόνο 24 ώρες. Πόσο στραβά μπορεί να πάει αυτό;

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Όσοι μισούν τα γενέθλιά τους να σηκώσουν το χέρι ψηλά! εμφανίζεται στο iPop.