Τελικά πώς θα ήταν το σήμερα αν είχα διαλέξει να βαδίσω αλλιώς το μονοπάτι της ζωής μου;

Τι θα γινόταν αν τότε που είχα κολλήσει τόσο άσχημα με ‘σενα, τελικά το παράταγα; Πώς θα ήταν σήμερα η ζωή μου αν δεν είχα διαλέξει να κάνω αυτό που έκανα σήμερα; Πώς θα ξημέρωνε η κάθε νέα μέρα; Ένα σωρό επιλογές που κάνουμε κάθε μέρα στη ζωή μας και αυτές μας δίνουν διαφορετικά αποτελέσματα. Άλλες σοφές και κατόπιν μεγάλης περισυλλογής και σκέψης, άλλες πιο παρορμητικές και χωρίς πολύ παίδεμα. Άλλες με μικρότερο και άλλες με μεγαλύτερο αντίκτυπο στη ζωή μας.

Τι θα γινόταν αν…

Με έπειθες και δεν δουλεύαμε

για το μαζί. Αν έφευγα και άφηνα τα πράγματα στην τύχη τους. Αν ξημέρωνε η κάθε μέρα με σένα να μην είσαι πουθενά μέσα σε αυτήν. Να ξυπνούσα και να μην σου μίλαγα το πρωί, αν δεν ήσουν η πρώτη μου σκέψη το πρωί και η τελευταία το βράδυ. Αν δεν σε έφερνε εκείνη τη μέρα η τύχη ή όπως αλλιώς λέγεται, και δεν γνωριζόμασταν ποτέ.

Τι θα γινόταν αν γεννιόμουν αλλού, αν ζούσα σε ένα άλλο κόσμο μακρινό που δεν ήξερα ότι υπάρχεις εσύ μέσα σε αυτόν; Αν δεν ήξερα πώς είναι να ακούω τη φωνή σου, να ακουμπάω το δέρμα σου, να μυρίζω την μυρωδιά σου.

Pexels

Ξημερώνοντας στη μέρα που θα είστε επιτέλους μαζί!

Τίποτα και κανείς δεν βρίσκεται στη ζωή μας κατά τύχη

Από τις χιλιάδες επιλογές που κάνουμε καθημερινά δεν μπορώ να πιστέψω ότι κάποιοι άνθρωποι ήρθαν στη ζωή μας τυχαία. Ό,τι δεν σημαίνει κάτι για μας ότι μια μέρα γεννήθηκε αυτός ο άνθρωπος. Θυμάμαι τους στίχους του Τ.Λειβαδίτη που έγραψε κάποτε: «Γι’ αυτό έγινε ο κόσμος μάτια μου, για να σε συναντήσω». Γι’αυτό έγινε λοιπόν ο κόσμος και αν το σκέφτεσαι έτσι, αυτό θα τραβάς πάνω σου.

Αν αφήνεις την αμφιβολία, το πώς και το γιατί, τότε η αμφιβολία θα γίνει τεράστια και θα νικήσει. Δεν υπάρχει αμφιβολία, δεν υπάρχουν πώς και γιατί, δεν χρειάζονται εξηγήσεις. Δεν θες λόγους, δεν θες εξηγήσεις. Δεν εξηγούνται όλα τα πράγματα στη ζωή μας, παρά μόνο βιώνονται.

Κάθε άνθρωπος ήρθε στη ζωή μας και άφησε κάτι πίσω του. Άφησε χαρά, ελπίδα, καρδιοχτύπι, έρωτα, πόνο, μάθημα, ευλογία. Αν είσαι τόσο τυχερός που να τον βρήκες κάποτε αυτόν τον έναν και μοναδικό που είναι πλασμένος για σένα γιατί τον άφησες να φύγει; Τι στάθηκε δυνατότερο και τι στάθηκε εντονότερο από τον ηλεκτρισμό που νιώθουν δύο άνθρωποι που δεν θα μπορούσαν παρά να είναι μόνο μαζί.

Ανεκπλήρωτος έρωτας: Μήπως τελικά είναι δική μας επιλογή

Και τελικά αν το αφήσω το σχοινί, όπως ο ορειβάτης;

Ίσως διάβασες για την παραβολή του ορειβάτη, που έγραψε ο Μπουκάι σε κάποιο από τα βιβλία του, που δεν άφηνε το σχοινί από ΦΟΒΟ και τελικά ήταν μόλις λίγα εκατοστά από το χώμα, αλλά δεν μπορούσε να το δει. Άφησέ το σχοινί επιτέλους και ζήσε τη ζωή σου χωρίς να σκέφτεσαι τόσο πολύ τι θα γίνει αύριο. Πού το ξέρεις ότι αύριο θα είσαι εδώ; Ή ότι θα είναι εκείνος εδώ; Η ζωή δεν έχει δίχτυ ασφαλείας. Πρέπει να διαλέξεις, ή ρίσκο ή πόνο. Ή μαζί ή ένας.

Δεν ξέρω πότε θα πάρεις την απόφαση να γίνεις ένας ελεύθερος άνθρωπος. Πότε θα κόψεις τα δεσμά που μόνος σου έφτιαξες για σένα; Πότε θα βρεις τη δύναμη να τιμήσεις τον λόγο για τον οποίο ήρθες εδώ. Άλλωστε όπως λέει και ο συγγραφέας: «Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις».

Χωρίς ρίσκο δεν αξίζει, αν δεν τρέμουν τα πόδια σου, αν δεν τρελαθούν οι πεταλούδες στο στομάχι σου. Οι άνθρωποι που αγαπήθηκαν άνθισαν. Άνθισε πριν έρθει ο έρωτας στη ζωή σου, περίμενε να τον υποδεχτείς και μέχρι τότε δείξε τον δρόμο. Δείξε την πόρτα της καρδιάς σου που είναι ανοιχτή.

Όταν θα κάνω τον λογαριασμό…

Και θα μετράω στιγμές και ανθρώπους θα χαίρομαι ελπίζω που σε έφερε εκείνη τη μέρα στη ζωή μου. Πού κάτι σήμαινε αυτός ο άνθρωπος και που δεν άφησα να φύγει ποτέ…

Ένα γράμμα για αυτό το μικρό-τρελό πράγμα που λέγεται αγάπη, χαρισμένο σε εσένα- Εμένα δεν μου χρειάζεται πια

Διάβασε πρώτος όλα τα θέματα του iPop.gr στο Google News

Το άρθρο Τελικά πώς θα ήταν το σήμερα αν είχα διαλέξει να βαδίσω αλλιώς το μονοπάτι της ζωής μου; εμφανίζεται στο iPop.