Τεχνητή Νοημοσύνη: Που είναι το όριο ανάμεσα στην Τεχνοφοβία και την Εξέλιξη;

Τον τελευταίο καιρό παρατηρούμε μια αυξανόμενη θεώρηση της τεχνητής νοημοσύνης ως απειλή. Από την παραίτηση του Geoffrey Hinton στην Google έως τις φωνές που καλούν σε εγρήγορση ή στον επανακαθορισμό της τεχνητής νοημοσύνης, ο φόβος είναι πάντα εκεί και ο φόβος πουλάει.

Με την εξαίρεση του νονού της τεχνητής νοημοσύνης από την Google που έθεσε στοιχειοθετημένα τους προβληματισμούς του (και ο μέγιστος παραιτήθηκε για να μπορεί να εκφράζει την γνώμη του με τιμιότητα και χωρίς

Μπορούμε να κατανοήσουμε πως μηχανές AI μπορούν να εκπαιδευτούν και να λειτουργήσουν για την διάπραξη εγκληματικών ενεργειών. Μπορούμε να κατανοήσουμε πως κάποια επαγγέλματα θα αποκτήσουν περισσότερο ανταγωνισμό. Ποια όμως; Πάρτε για παράδειγμα εμάς που διαβάζετε, φυσικά και ένα AI μπορεί να φτάσει στο σημείο να φιλοσοφεί ή να αμπελοφιλοσοφεί με το κατάλληλο feedback, αλλά πόσος καιρός θα περάσει για να μπορέσει ένα chatbot να μας πάρει την δουλειά; Μπορεί το chatbot να μιλήσει με αυτόπτες μάρτυρες, μπορεί να κάνει τον μάρτυρα να το εμπιστευτεί; Μπορεί να αγκαλιάσει έναν συνεντευξιαζόμενο που του ανοίγεται, συγκινείται και χρειάζεται ένα διάλειμμα; Ποιοι δημοσιογράφοι πρέπει να φοβούνται την Τεχνητή Νοημοσύνη; Αυτοί που η δουλειά τους είναι διεκπεραιωτική και δεν έχει την προσωπική τους σφραγίδα. Ναι, θα χάσουν την εργασία τους οι δημοσιογράφοι που ανεβάζουν άρθρα copy-paste από πρακτορεία ειδήσεων. Θα χάσουν την δουλειά τους οι δημοσιογράφοι και οι συντάκτες που έχουν υψηλή εξειδίκευση σε ένα ρεπορτάζ και μπορούν να γράψουν στοχευμένα στην βάση ενός ειδικού κοινού που τους ακολουθεί;

Έχουμε δει απίστευτες δουλειές από προγράμματα ΑΙ σε περιπτώσεις που προγραμματίζονται από τους γραφίστες, όμως έχουμε και την περίπτωση με τον Έλληνα διασώστη με τα 6 δάχτυλα και την λάθος στολή που έγινε viral σε Ελλάδα και Τουρκία. Αυτό είναι ένα χτυπητό παράδειγμα πως ακόμα και αν υπάρχει το ΑΙ για μια «καλλιτεχνική απεικόνιση» που να χτυπάει στο συναίσθημα, θα πρέπει πάντα να υπάρχει ο γραφίστας που θα το δεχθεί ή όχι προς δημοσίευση και θα περάσει τις προδιαγραφές στο πρόγραμμα. Ο φωτογράφος που βρίσκεται εκεί που συμβαίνουν τα γεγονότα, ποτέ δεν θα κινδυνέψει να χάσει την δουλειά του, ούτε ο «καμικάζι» δημοσιογράφος που θα φύγει μαλλικούβαρα να κυνηγήσει ένα θέμα.

Ακόμα και να πάρουμε τα επαγγέλματα που θα έπρεπε να φοβούνται οι συνάνθρωποί, εκεί είναι η στιγμή όπου στις χώρες που θα χρησιμοποιήσουμε την Τεχνητή Νοημοσύνη να υπάρξει το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, καθώς θα παράγεται πλούτος με την χρήση των μηχανών.

Tα προβλήματα λοιπόν που πηγάζουν από την χρήση της Τεχνητής Νοημοσύνης έχουν να κάνουν με τα ανθρώπινα δικαιώματα, τις περιπτώσεις ανθρώπων που θα χρησιμοποιηθεί η φωνή ή η εικόνα τους για deepfake με σκοπό να τους καταστρέψουν στην κοινή γνώμη, για περιπτώσεις sexstortion κοκ. Έπειτα το άλλο προβληματικό κομμάτι είναι η χρήση ΑΙ για χάκινγκ ή για απάτες με σκοπό την κλοπή προσωπικών δεδομένων, κωδικών πρόσβασης και άλλων στοιχείων που δεν μπορούν να γίνουν με τις κλασσικές μεθόδους.

Άρα πρέπει να διαχωρήσουμε τις χρήσεις της τεχνητής νοημοσύνης, να δημιουργηθούν μητρώα χρηστών και νόμοι που να διαφυλάσσουν το δημόσιο και ιδιωτικό συμφέρον. Όπου τα νομοσχέδια σε Ευρώπη και Αμερική κινούνται προς την σωστή κατεύθυνση. Ήρθε λοιπόν η στιγμή να θυμηθούμε τους Νόμους του Ισαάκ Ασίμοφ; Ναι, ήρθε!