Ο Γιώργος Παντελιάς από τα Κίτρινα Ποδήλατα όταν ήταν φοιτητής

Σπούδασε:Μαθηματικό ΤμήμαΕθνικό Καποδιστριακό ΠανεπιστήμιοΑθηνών

Γνωστά πρόσωπα θυμούνται την εποχή των 20 και κάτι, τη φοιτητική ζωή, τα πρώτα βήματα της πορείας τους και μαζί με τα σχόλια μας στέλνουν και μια φωτογραφία από εκείνη την περίοδο της ζωής τους. Θυμάμαι συχνά από εκείνη την περίοδο: Τι άλλο… τις περιόδους της εξεταστικής… δύσκολη σχολή πολύ διάβασμα και άγχος… την υπομονή, τα νεύρα, την όμορφη στιγμή που δίναμε το τελευταίο μάθημα και ήταν όλα μπροστά μας οι πόρτες ανοικτές και τα σκυλιά δεμένα!
Μερικές από τις καθημερινές μου συνήθειες τότε ήταν: Να μείνω κολλημένος δυόμισι ώρες στη κίνηση για να φτάσω Ζωγράφου εξουθενωμένος και μετά από δυο ώρες μάθημα να πάω για καφέ να ξεκουραστώ! Μετά να κάνω άλλες δυο ώρες να φτάσω πίσω στο σπίτι αργά το απόγευμα. Οπωσδήποτε ωδείο, μάθημα φωνητικής και πρόβα με την πρώτη μας μπάντα. Το βράδυ βόλτες στα μπαρ, φαγητό, σινεμά…ανάλογα τα χρήματα βέβαια.
Η μουσική που άκουγα: Ελληνική έντεχνη σκηνή (ναι…υπάρχει έντεχνη σκηνή, είναι δόκιμος ο όρος έντεχνος κι έχει να κάνει κυρίως με το στίχο…ανάμεσα στο «για πού το ’βαλες καρδιά μου» και το « τσούλες της γης» και μια αμοιβάδα μπορεί να ξεχωρίσει τι είναι έντεχνο και τι όχι… αυτό γιατί πολύς λόγος γίνεται τελευταία...). Επίσης άκουγα όλες αυτές τις ροκ μπαλάντες και κλασσικές φόρμες της ροκ που κάθε έφηβος ανακαλύπτει. Κλασσική μουσική λόγω ωδείου κυρίως αλλά και πολύ ηλεκτρονική μουσική, trip-hop. Ανέκαθεν όμως ήταν αδυναμία μου η λεγόμενη «μαύρη» μουσική.
Αν άλλαζα κάτι τότε, θα ήταν... Τίποτα! Όλα ήταν τόσο υπέροχα δύσκολα! Μακάρι να τα ξαναζούσα…Εκείνη την εποχή ονειρευόμουν... Εκείνη την εποχή μόνο ονειρευόμουν. Τι να πρωτοθυμηθώ, τι να πω. Κάποια όνειρα, όμως, έχουν γίνει ήδη αληθινά. Τα υπόλοιπα με οδηγούν ακόμα! Κάποια δε θα γίνουν ποτέ.
Από εκείνη τη φάση της ζωής μου κρατώ ως σήμερα: Τον τρόπο που με έκαναν να σκέφτομαι τα μαθηματικά και οι καθηγητές μου. Αυτό που μου έδωσαν τα Μαθηματικά ως επιστήμη είναι η αίσθηση του να μην πελαγώνω, να είμαι ποτισμένος με τη σκέψη πως κάθε πρόβλημα έχει λύση και μάλιστα περισσότερες από μία αρκεί να είμαι ψύχραιμος, να βάλω το μυαλό και τη φαντασία μου να δουλέψει, μπορεί να μη χρειάστηκα πολλές φορές τα Μαθηματικά με την έννοια της επιστήμης ή των αριθμών αλλά τη φιλοσοφία τους την έκανα τρόπο ζωής και όπλο στο να πραγματοποιήσω τα όνειρά μου!

Αυτό προτρέπω πάντα τους νέους μουσικούς να κάνουν…να αναζητούν τη γνώση, να σπουδάσουν, να μορφωθούν και να καταλάβουν αυτό που σπουδάζουν. Να πατάνε γερά στα πόδια τους ώστε να μη κάνουν εκπτώσεις στα όνειρά τους ιδιαίτερα όταν αυτά ταυτίζονται με την τέχνη.