Ένα τουβλάκι την ημέρα

Καμία πλευρά δεν τη συνέφερε η άμεση κατεδάφιση της Λεωφόρου. Αντιθέτως, με την πενταετία «δένεται» -εκβιαστικά- στη Διπλή Ανάπλαση ο Παναθηναϊκός...
Δεδομένο Νο1: Πολλοί, με πρώτο και καλύτερο το Δήμο Αθηναίων, «λιγουρεύονται» τη Λεωφόρο γκρεμισμένη, ακόμα και αν τα ανταλλάγματα στον Ελαιώνα (Βοτανικό) ΔΕΝ ικανοποιούν τον Παναθηναϊκό και την Ιστορία του.

Δεδομένο Νο2: Ο Ερασιτέχνης Παναθηναϊκός παίρνει στον Ελαιώνα (Βοτανικό) εγκαταστάσεις της πλάκας που αλλάζουν μια για πάντα τον χαρακτήρα του Συλλόγου.

Δεδομένο Νο3: Δεν έχει βρεθεί ακόμα χρηματοδότης για ποδοσφαιρικό γήπεδο 40.000 θέσεων (ΟΥΤΕ ΚΑΝ για μικρότερο), όσο ο Εφιάλτης της Διπλής Ανάπλασης έχει βάλει «μπρος» την αντίστροφη μέτρηση.

Δεδομένο Νο4: Με τη Διπλή Ανάπλαση ο Παναθηναϊκός φεύγει από την καρδιά της πρωτεύουσας και από ένα οικόπεδο που κοστολογείται κοντά στα 200 εκατ. ευρώ για να πάει σε έναν σκουπιδότοπο (κατά τον κ. Καμίνη) που πρόκειται να παραμείνει σκουπιδότοπος σύμφωνα με τις τελευταίες αποκαλύψεις.

Δεδομένο Νο5: Μπορεί το πρότζεκτ να τρέχει κανονικά, όμως ΔΕΝ υπάρχει μελέτη που να αποδεικνύει πως αυτό θα είναι βιώσιμο και όχι καταστροφικό για τον Παναθηναϊκό.

Δεδομένο Νο6: Η ΠΑΕ τηρεί σιγή ιχθύoς και κανείς δεν έχει δηλώσει επίσημα τι προβλέπεται για τον Παναθηναϊκό μετά την πενταετία. Δεν δόθηκε ούτε μία απάντηση στις "βόμβες" του Βωβού, αλλά ούτε και στα έγγραφα που αποκάλυψε το GreenZone και τα οποία παρουσιάζουν την ΠΑΕ ως ιδιοκτήτρια του οικοπέδου της Λεωφόρου.

Δεδομένο Νο7: Το Προεδρικό Διάταγμα αν προέβλεπε την κατεδάφιση της Λεωφόρου άμεσα και χωρίς απαραίτητα πρώτα να έχει κατασκευαστεί το ποδοσφαιρικό γήπεδο στον Ελαιώνα (ό,τι προέβλεπε δηλαδή ο νόμος Μπιρμπίλη πριν την τελευταία τροπολογία) τότε ο κόσμος θα ξεσηκωνόταν μαζικά.

Θα ήταν μία εξέλιξη που ΚΑΝΕΙΣ δεν θα ήθελε να πάρει πάνω του. Ούτε η νυν διοίκηση του Παναθηναϊκού (ΠΑΕ και Ερασιτέχνης), ούτε οι πρώην διοικήσεις (αφού άπαντες θα τις φωτογράφιζαν ως υπεύθυνες), ούτε η πρώην ή η νυν ΓΗΠΕΛ, ούτε ο Δήμος Αθηναίων (ακολουθούν οι δημοτικές εκλογές), ούτε το κράτος σε μία περίοδο που οι πολίτες «βράζουν».

Αντιθέτως με την πενταετία ο Παναθηναϊκός «δένεται» στον «εφιάλτη» της Διπλής Ανάπλασης. Η πενταετία είναι αυτό που ωμά, ψυχρά ξεστόμισε ο Άρης Βωβός.

«Σε πέντε χρόνια πέφτει η Λεωφόρος». Αν μπορείτε να χτίσετε γήπεδο στον Βοτανικό έχει καλώς. Αν δεν μπορείτε, πρόβλημα δικό σας...

Η πενταετία είναι ένας «εκβιαστικός μηχανισμός» που στην ουσία αναγκάζει τον Παναθηναϊκό να δεχτεί δεδομένα που δεν είναι προς όφελός του (εγκαταστάσεις λειψές για τον Α.Ο, ποδοσφαιρικό γήπεδο πιθανότατα μικρής χωρητικότητας, με μειωμένες εμπορικές χρήσεις, χωρίς μελέτη βιωσιμότητας, σε μία περιοχή υποβαθμισμένη, με το Σταθμό Απορριμματοφόρων σε απόσταση αναπνοής).
Υπάρχουν πέντε χρόνια για να κατασκευαστεί ένα γήπεδο (αν βρεθεί χρηματοδότης) που είναι πιθανό να ΜΗΝ ικανοποιεί τον Παναθηναϊκό. Υπάρχουν πέντε χρόνια για να κατασκευαστούν εγκαταστάσεις που ΔΕΝ ικανοποιούν τον Ερασιτέχνη (την ιστορία του Α.Ο. για την ακρίβεια, γιατί κάποια… μελλοντική διοίκηση μπορεί ξαφνικά να θεωρεί τα ανταλλάγματα... θαυμάσια).

Και το χειρότερο: Υπάρχουν πέντε χρόνια για να βάλει ο φίλαθλος κόσμος καλά στο μυαλό του το ενδεχόμενο το ΣΠΙΤΙ του Παναθηναϊκού να γκρεμιστεί για να εξυπηρετηθούν συμφέροντα τρίτων! Να θεωρήσει ως δεδομένο πως πλησιάζει η μέρα που το μοιραίο θα συμβεί.

Κάθε μέρα που περνάει φεύγει και ένα τουβλάκι από τη Λεωφόρο. Και μετά από πέντε χρόνια θα κοιτάξουμε το χώρο στον οποίο ανδρώθηκε ο Παναθηναϊκός Αθλητικός Όμιλος, το γήπεδο που γιγαντώθηκε ο μεγαλύτερος Σύλλογος της χώρας και θα δούμε χαλάσματα και καπνούς. Και ο Παναθηναϊκός θα έχει πεθάνει.