Κανείς δεν περισσεύει στον αγώνα επιβίωσης

Όποιος πονάει για τον Παναθηναϊκό οφείλει να ενημερωθεί και να στηρίξει έμπρακτα την ομάδα μας! Η ποδοσφαιρική ομάδα δεν διαλύεται φέτος, ξεκίνησε να αποσυντίθεται από την ημέρα που ανέλαβε τις τύχες της ο Ιωάννης Β. Βαρδινογιάννης.

Είναι υποκριτικό να λέμε ότι λυπούμαστε και πως οι εξελίξεις μας άφησαν αποσβολωμένους. Βλέπαμε ένα πτώμα να περιφέρεται τα τελευταία δώδεκα χρόνια και κανείς δεν αντιδρούσε, εκτός από τους πραγματικά πιστούς οπαδούς του, αυτές τις χιλιάδες "τρελών" που εδώ και χρόνια ζητούν από την επικίνδυνη οικογένεια να πουλήσει και να απομακρυνθεί από τα κοινά του Τριφυλλιού. Μοναδική παρηγοριά και φωτεινή εξαίρεση το συγκλονιστικό συλλαλητήριο του Απριλίου 2008, όπου 40.000 αγνών Παναθηναϊκών ξεχύθηκαν στους δρόμους ειρηνικά, αιτούμενοι την αποχώρηση του Τζίγγερ και την πώληση των μετοχών του.

Ένα ολόκληρο σύστημα επιδίδεται εδώ και χρόνια σε αδιάλειπτη παραπληροφόρηση για τα τεκταινόμενα εντός κι εκτός της ομάδος, σε συστηματική αποχαύνωση μέσω των φίλα προσκείμενων μέσων ενημέρωσης διαμορφώνοντας συνειδήσεις με την επίρριψη ευθυνών για όλα τα δεινά του συλλόγου είτε στους εκάστοτε παίχτες, είτε στον προπονητή, είτε στους οργανωμένους, και εκθειάζοντας την «υπεροπλία» του Ο.Σ.Φ.Π., χωρίς βεβαίως να εστιάζουν στις παράγκες, στα στημένα, στα σκάνδαλα. Παράλληλα, δημοσιογράφοι που καλύπτουν θεωρητικά το ρεπορτάζ του Παναθηναϊκού και πρόσκεινται στην οικογένεια Βαρδινογιάννη πρωτοστατούν εδώ και χρόνια στην εξύμνηση του σωματείου του Πειραιά (ενδεικτικά αναφέρουμε τους Μένιο Σακελλαρόπουλο, Άρη Λαούδη, Γιάννη Σερέτη, Κώστα Μανωλιουδάκη, Στέλιο Σαρέσκο, Χρήστο Κοντό και κυρίως τον πρωτεργάτη Κώστα Γκόντζο) μειώνοντας το φρόνημα των απανταχού φιλάθλων, καταλύοντας κάθε έννοια λογικής και αξιοπρέπειας.

Συστηματικά λειτούργησαν στοχευμένα, ώστε να διασπάσουν τη συνοχή του κόσμου, να διχάσουν, να χωρίσουν σε στρατόπεδα τους φιλάθλους και να ξεχαστεί, τελικά, ποιός είναι ο πραγματικός πολέμιος του συλλόγου, ποιός αντίκειται στα συμφέροντά του, ποιός έχει οδηγήσει σε αγωνιστικό και διοικητικό τέλμα την ομάδα. Άλλοι φίλαθλοι αδιαφόρησαν, άλλοι παραιτήθηκαν, άλλοι «υποτάχθηκαν», άλλοι ενέτειναν τον αγώνα τους. Έστω και αυτήν την ύστατη ώρα, ας συνειδητοποιήσουν όλοι πως δεν υπάρχουν στρατόπεδα μετόχων, ούτε στρατόπεδα μεταξύ των φιλάθλων. Από τη μία υπάρχει ο Παναθηναϊκός κι ο κόσμος του που τον λατρεύει κι από την άλλη υπάρχει ο Τζίγγερ που θέλει να τον αφανίσει. Ο μοναδικός αναξιόπιστος και αποδεδειγμένα καταστροφέας της ομάδας είναι η οικογένεια Βαρδινογιάννη που επιθυμεί να διαλύσει το σύλλογο με την ανικανότητα, την αδιαφορία της και τις συμβάσεις του έργου – έκτρωμα που έχει υπογράψει (μετά τον ΑΚΤΩΡ και ο Βωβός με χθεσινές του δηλώσεις παραδέχεται πως μπορεί να υπάρξουν αξιώσεις από τον Παναθηναϊκό για αθέτηση συμφωνίας). Ένας είναι ο αμέτοχος, αυτός που δεν αναλαμβάνει τις υποχρεώσεις της ΓΗΠΕΛ, αυτός που στη μοναδική σοβαρή πρόταση για ανάληψη των μετοχών του από τον κ. Βγενόπουλο κ