ΧΩΡΙΣ ΣΠΟΝΔΥΛΙΚΗ ΣΤΗΛΗ ΚΑΙ ΜΕ ΕΓΚΕΦΑΛΟΠΑΘΕΙΑ ΣΕ 10 ΧΡΟΝΙΑ Η ΕΛΛΑΔΑ

Τα στοιχεία είναι συγκλονιστικά. Πέρσι, το 2012, γεννήθηκαν περίπου 15.000 λιγότερα παιδιά στην Ελλάδα! Αν αναλογιστούμε ότι το 2011 είχαν γεννηθεί 106.000 παιδιά, το 2010 115.000, και το 2009 έφθαναν τις 118.000, τότε η μείωση, στην τετραετία, αγγίζει το εξωπραγματικό -23%. Δεν είμαι σίγουρος ότι θα βρούμε να υπάρχει σε άλλη χώρα τέτοια τρομακτική μείωση γεννήσεων. Ίσως σε περιόδους πολέμους. Ίσως.

Αν μάλιστα αναλογιστούμε ότι από τα 91.000 παιδιά που γεννήθηκαν στη χώρα μας, μόνον τα περίπου 75.000 είναι ελληνόπουλα -αφού υπάρχει ένα ποσοστό περίπου 18% παιδιών που γεννιούνται από αλλοδαπές

μητέρες- τότε η συρρίκνωση του γένους των Ελλήνων είναι τρομακτική. Και τούτο επειδή αυτούς τους αριθμούς θα πρέπει να τους συγκρίνουμε με τους θανάτους που, κατ’ έτος, επέρχονται. Για παράδειγμα, το 2011 πέθαναν 4.000 περισσότεροι από αυτούς που γεννήθηκαν. Σκεφτείτε λοιπόν ποιά θα είναι η αναλογία το 2012, όταν οι γεννήσεις μειώθηκαν κατά 15.000!

Σίγουρα η δραματική μείωση των γεννήσεων συνδέεται με την οικονομική κρίση. Τα μνημόνια δεν βλάπτουν σοβαρά μόνον το πορτοφόλι και το επίπεδο ζωής μας, αλλά και τη διαιώνιση των Ελλήνων. Και λέμε ότι συνδέεται, όχι μόνον επειδή αυτή είναι μια φυσιολογικά αυθόρμητη πρώτη ερμηνεία, ούτε επειδή έχουν αυξηθεί οι εκτρώσεις, λόγω της οικονομικής ανασφάλειας και της μεγάλης ανεργίας, όπως δηλώνεται στη σχετική έρευνα που έγινε, αλλά επειδή την περίοδο της «ευμάρειας» (2004-2008) οι γεννήσεις αυξήθηκαν από 105.000 σε 118.000.

Συν 13.000, σε τέσσερα χρόνια, όταν το μέλλον διαγράφονταν ευοίωνο, μείον 27.000, σε τέσσερα χρόνια, από τότε που ξέσπασε η κρίση. Αυτή είναι η αλήθεια. Και είναι ζοφερή. Και αυτοί που πρέπει να τη διαχειριστούν έχοντας στο μυαλό τους φόρους, κι άλλους φόρους, περισσότερους φόρους κατέληξαν να μετατρέψουν την ύπαρξη παιδιού σε εισοδηματική κριτήριο! Τέτοια πολιτική και εθνική οξύνοια!

Αν λοιπόν η κρίση συνεχιστεί, και χρειάζονται τρία, πέντε ή και περισσότερα χρόνια για να συνέλθουμε, τότε το δημογραφικό αναδεικνύεται σε μείζον, μεγαλύτερο και από το οικονομικό, πρόβλημα της χώρας. Αν οι γεννήσεις μειώνονται και οι θάνατοι αυξάνονται -κάτι επίσης αναμενόμενο λόγω της δραματικής επιδείνωσης των συνθηκών διαβίωσης, περίθαλψης και παροχής υγείας στους ηλικιωμένους- τότε αποχαιρέτα την Ελλάδα που χάνεις.

Όταν, για την ομαλή αναπαραγωγή του ανθρώπινου είδους, ο δείκτης γονιμότητας (πόσα δηλαδή παιδιά γεννά μια γυναίκα στη διάρκεια της ζωής της) πρέπει να είναι άνω του 2,1 και στην Ελλάδα, στο γενικό γυναικείο πληθυσμό, είναι 1,39 και στις αμιγώς Ελληνίδες κάτω και από 1, τότε σε μερικές δεκαετίες οι Έλληνες θα είναι μειονότητα στην Ελλάδα.

Δεν θα χρειάζεται να φοβόμαστε μην μας εξοντώσουν οι Τούρκοι, θα έχουμε εξαφανιστεί μόνοι μας. Πάντως για να έχουμε στρατό δεν το βλέπω. Εκτός κι αν η θητεία αυξηθεί από τον ένα χρόνο στα δέκα. Κι αυτό για να λέμε ότι έχουμε. Ποιός ξέρει μπορεί να είναι αυτό το μυστικό σχέδιο με το οποίο οι τροϊκανοί σκέφτονται να μειώσουν την ανεργία στη χώρα μας, αφού ως γνωστόν η θητεία στο στρατό ισοδυναμεί με κεκαλυμένη ανεργία.

Αν μάλιστα τη δημογραφική συρρίκνωση τη συνδυάσουμε με τη μαζική φυγή νεαρής ηλικίας Ελλήνων στο εξωτερικό, τότε το πρόβλημα καθίσταται περισσότερον οξύ και περίπλοκο. Αν επιπλέον σκεφτούμε ότι μεταναστεύουν και τα «καλύτερα μυαλά», τότε σε περίπου δέκα χρόνια η Ελλάδα δεν θα έχει σπονδυλική στήλη, ενώ θα πάσχει και από εγκεφαλοπάθεια. Η Ελλάδα του μέλλοντός μας, όπως αρέσκονται να φλυαρούν οι πολιτικοί, θα είναι μια Ελλάδα ημιμαθών και γερόντων. Να τη χαίρεστε τέτοια Ελλάδα.

Αντί λοιπόν να κηρύξουμε εθνικό συναγερμό για να αντιμετωπίσουμε τη ραγδαίως αναπτυσσόμενη δημογραφική απειλή, ασχολούμαστε με το αν θα γίνει ανασχηματισμός, αν πρέπει να φύγουν οι επίορκοι υπάλληλοι, αν ο Βενιζέλος θα κατέβει στις εκλογές μαζί με τον Κουβέλη, αν είναι σωστό και τι σημαίνει που πήγε ο Τσίπρας στην εκδήλωση για τον Καραμανλή, αν ο Τσάβες ήταν επαναστάτης ή αμφιλεγόμενη προσωπικότητα, αν έγινε νοθεία ή όχι στο συνέδριο του ΠΑΣΟΚ, αν πρέπει ο Σαμαράς να πουλήσει τον ΟΠΑΠ, αν ο Τόμσεν και η παρέα του μας έβαλαν καλό βαθμό στον έλεγχο, αν η Ζωή Κωνσταντοπούλου εξοντώνει στις ερωτήσεις τους μάρτυρες για τη λίστα Λαγκάρντ, αν ήταν σωστές οι ποινές που επιβλήθηκαν στον Παπαγεωργόπουλο και τον Τσοχατζόπουλο και άλλα τέτοια καυτά και υψίστης σημασίας θέματα.

Αντί να έχουν μόνιμο στασίδι στις τηλεοπτικές εκπομπές οι καθηγητές Κρεατσάς, Υφαντόπουλος και Μπότσης που παρουσίασαν την έρευνα για τις γεννήσεις στην Ελλάδα, ακούμε, ολημερίς κι ολονυχτίς, τις παρλαπίπες του Γεωργιάδη, του Στρατούλη, του Κουκουλόπουλου, του Κασιδιάρη, και όλου αυτού του εσμού των αστοιχείωτων άμα και ακαλαίσθητων πολιτικών. Να επιστρατευτούν σοβαροί επιστήμονες, ιστορικοί, γιατροί, οικονομολόγοι, αναλυτές πρέπει και να μας εξοντώσουν στην ενημέρωση για το δημογραφικό, και να μην μας αφήσουν μέχρι να γίνει κατανοητό και στον τελευταίο Έλληνα η ανάγκη να υπάρξει εθνική απάντηση. Ακόμη κι αν αυτή συμπυκνώνεται στο …γ@μ@τε γιατί χανόμαστε. (Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΑΥΡΙΟ)