ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΛΑΒΙΑΝΟΣ

Αναζητώντας την αλήθεια

Όποιος αναζητά την αλήθεια πρέπει μια φορά στη ζωή του να υποβάλει τα πάντα σε αμφιβολία, όσο είναι δυνατό. Βασική αρχή της καρτεσιανής διδασκαλίας. Ως αδαείς και ημιμαθείς στη σύγχρονη ελληνική κοινωνία αδυνατούμε να λειτουργήσουμε πλήρως τη λογική μας με αποτέλεσμα οι πολλές προκαταλήψεις να μας αποτρέπουν από την πραγματική γνώση.

Στα ήδη εμφανή δείγματα ότι δεν θέλουμε να αντιληφθούμε το υπαρκτό πρόβλημα που βιώνουμε, ή ακόμη χειρότερα ότι ενσυνειδήτως εκτιμούμε πως δεν χρειάζονται αλλαγές εκ βάθρων, ότι δεν θέλουμε ούτε να ακούσουμε την αλήθεια, έρχονται

πολιτικοί οι οποίοι διογκώνουν την υπόθεση «πουλώντας φύκια για μεταξωτές κορδέλες» δίνοντας τροφή στις προκαταλήψεις μας.

Ενώ βρισκόμαστε στο ναδίρ, όταν η υφήλιος απεργάζεται καταστροφικά σενάρια, εμείς εμμένουμε σε πρακτικές και πολιτικές του παρελθόντος που μας έφεραν σήμερα στην άθλια κατάσταση. Στήνουμε διαρκώς ευήκοον ους σε κάθε παροχολογία, σε κάθε λαϊκιστικό ευφυολόγημα για δυνατότητες που ουδέποτε υπήρξαν στην πραγματικότητα.

Ακούμε με συμπάθεια για παράδειγμα την όποια προσπάθεια κατάργησης νομοθετικών διατάξεων για μειώσεις μισθών, πλην όμως ούτε περνάει από το μυαλό μας ότι δεν υφίσταται Βουλή για να νομοθετήσει ώστε να ανασταλεί η εφαρμογή παλαιοτέρου νόμου.

Το έχουμε ξαναγράψει και θα το επαναλάβουμε ότι από τη μία μέρα στην άλλη η κοινωνία δεν μπορεί να μετασχηματισθεί. Χρειάζεται σκληρή προεργασία για να αντιληφθεί η ελληνική οικογένεια ότι κανένα έθνος δεν πήγε μπροστά καταπιέζοντας τα όνειρα αριστούχων νέων που καθοδηγήθηκαν στην επιλογή πανεπιστημιακών σχολών μόνον και μόνον επειδή άνοιγε αυτομάτως η πόρτα του δημοσίου.

Δυστυχώς διαισθάνομαι ότι χρειάζονται καθημερινές ενέσιμες δόσεις για να αντιληφθούν ακόμη και μυαλωμένοι ότι «η καταγγελία του μνημονίου θα είναι πολιτική και όχι νομική», όπως είπε ο συνετός πρώην υπουργός Γιάννης Δραγασάκης, κάτι που ουδεμία σχέση έχει με την καταγγελία του, την παύση ή ό,τι άλλο ακούγεται προς τέρψιν του κοινού.

Η δυναμική των ημερών πιέζει προς τη συνωμοσιολογία. Μου έλεγε φίλος ότι και 68% να πάρει κάποιο από τα δύο μεγάλα κόμματα των τελευταίων δεκαετιών, ουδείς θα τολμήσει να πράξει τις διαρθρωτικές αλλαγές ώστε το «δημόσιο τέρας» να γίνει ανθρώπινο. Πώς να μην σκέφτομαι ότι λύση είναι ο Αρμαγεδών. Το σάρωμα εκ θεμελίων που θα γεννήσει το νέο. Είναι η απαισιόδοξη εκδοχή. Το δέχομαι, να είστε βέβαιοι όμως ότι μελετάται. Ειδάλλως πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι, να δουλέψουμε μεθοδικά, μονιασμένοι, με στοχοπροσήλωση, ώστε να παραμείνουμε σε ρότα ευρωπαϊκή.