Λύση τώρα!

Μετά το χθεσινό τελεσίγραφο από το Eurogroup αλλά και την εμμονή της τρόικας να περιληφθούν ρητές αναφορές στις απομακρύνσεις επίορκων και μη που θα πρέπει να γίνουν μέχρι τα τέλη του 2014, οι τρεις πολιτικοί αρχηγοί της συγκυβέρνησης καλούνται στις 13:30 σήμερα να δώσουν το πράσινο φως σε μία πρωτοφανή για την πρόσφατη ελληνική ιστορία απόφαση. Να αποφασίσουν δηλαδή την απόλυση δημοσίων υπαλλήλων, όχι μόνον των «επίορκων» και όσων κριθούν ανεπαρκείς μετά την αξιολόγηση αλλά ακόμη και άλλων που, απλώς, θα βρίσκονται σε θέσεις ή οργανισμούς

«Το Σύνταγμα δεν απαγορεύει να απολυθούν δημόσιοι υπάλληλοι που η οργανική τους θέση καταργείται» αναφέρει ο κ. Σαμαράς στην Ημερησία του Σαββάτου, δίνοντας το στίγμα των προθέσεων του Μαξίμου, θέση που μάλλον συμμερίζεται και ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος. Το πρόβλημα, προφανώς, επικεντρώνεται στη στάση όχι μόνον του Αντ. Μανιτάκη, ο οποίος επιμένει μονοδιάστατα σε μη απολύσεις, αλλά κυρίως στη θέση του κόμματος της ΔΗΜΑΡ, την οποία οι δυο της κυβερνητικοί εταίροι καλούν να αποφασίσει με ποιους θα πάει και ποιους θα αφήσει.

Η τρόικα φαίνεται να ζητά την απομάκρυνση τουλάχιστον 12.000 υπαλλήλων, κάποιοι εκ των οποίων θα αποχωρήσουν εντός του 2013, κυρίως από τη δεξαμενή των «επίορκων», και οι υπόλοιποι το 2ο14 μέσω αξιολόγησης, και όχι μόνον. Το πρόβλημα για την κυβέρνηση προκύπτει από τη στιγμή που η τρόικα δεν αρκείται στην πολιτική βούληση της κυβέρνησης αλλά θέλει στο κείμενο της συμφωνίας να καταγράφονται ρητά οι ρυθμοί και οι χρόνοι απομάκρυνσης προσωπικού και, μάλιστα, με ασφαλιστικές δικλείδες. Να περιληφθεί, δηλαδή, πρόβλεψη ότι σε περίπτωση που ο στόχος των αποχωρήσεων δεν καλύπτεται από επίορκους και τη διαδικασία αξιολόγησης, τότε η κυβέρνηση θα είναι υποχρεωμένη να προβεί σε καταργήσεις θέσεων εργασίας άρα και σε ευθείας απολύσεις προσωπικού.

Η ΔΗΜΑΡ, στελέχη της οποίας δεν απέκλειαν ότι πλην των «επίορκων» θα αποχωρήσουν από το Δημόσιο και άλλα στελέχη, και ο υπουργός της Αντ. Μανιτάκης δεν αποδέχονται τις οριζόντιες απολύσεις και πλέον είναι σαφές πώς κατά τη σύσκεψη των πολιτικών αρχηγών η ενδεχόμενη συμφωνία θα υπερβαίνει ένα απλό διαχειριστικό θέμα. Σε περίπτωση που ο κ. Κουβέλης προσυπογράψει, όπως όλα δείχνουν, το σχέδιο θα έχει κάνει ένα ακόμη καθοριστικό, μετά το ΕΕΤΗΔΕ, βήμα για την πλήρη ταύτισή του με την ακολουθούμενη «μνημονιακή» πολιτική και θα έχει ενταχθεί στο ίδιο κάδρο ευθυνών με τους άλλους δύο κυβερνητικούς του εταίρους. Σε αντίθετη περίπτωση, μία κυβερνητική ρήξη δεν μπορεί να αποκλεισθεί, αφήνοντας τη ΔΗΜΑΡ εκτός κυβέρνησης και ουσιαστικά στον πολιτικό κενό χώρο μεταξύ της πολιτικής που μέχρι πρότινος στήριζε και της αντιπολίτευσης που πολεμούσε.

Υπό την έννοια αυτή, η εξέλιξη της σημερινής συζήτησης των τριών στο Μέγαρο Μαξίμου δεν αποκλείεται να είναι καθοριστική για την πορεία της κυβέρνησης αλλά και για τις ζυμώσεις στο εσωτερικού του φιλοευρωπαϊκού – «μνημονιακού» στρατοπέδου.