Ο «πολύς» Κεφαλογιάννης της Ν.Δ και ο «ελαφρόμυαλος» Κατίδης της ΑΕΚ!

Μπορεί με την ψήφο των τριών βουλευτών της Νέας Δημοκρατίας -ιδιαίτερα του Μ. Κεφαλογιάννη που είναι και Γραμματέας του κόμματος- να μην έτρεξε «σταγόνα αίματος» στον Αγώνα – θέαμα που δίνει η «Δημοκρατία» μας κατά της ανόδου του Φασισμού και του Νεοναζισμού (!), ωστόσο, μόλις ένας «πιτσιρικάς ποδοσφαιριστής», «ένα άμυαλο παιδί 20 ετών» αποπειράθηκε μέσα στην παραζάλη, τον ενθουσιασμό και τον φανατισμό του, να «χαιρετήσει» με απαράδεκτο μα, κυρίως, με αταίριαστο τρόπο (τον γνωστό για τις παντός τύπου ακρότητες) «γηπεδικό πολιτισμό», οι ελλόγιμοι θεματοφύλακες των θεσμών μας, προσβλήθηκαν θανάσιμα

και, χωρίς καν να περιμένουν να δοθούν κάποιες, έστω, προσχηματικές εξηγήσεις απ’ τον παρορμητικό νεαρό, τον «σταύρωσαν» κανονικά: λεπτό δεν άφησαν να πάει χαμένο αυτοί – τούτοι που επί χρόνια λογοδοτούν για τα όσα άθλια και σκανδαλώδη συμβαίνουν στο Ελληνικό ποδόσφαιρο (αλλά, και πολιτική), και αμέσως, -φευ, έστησαν εντελώς υποκριτικά την «επιχείρηση εξόντωσης» του απαράδεκτου νέου : ενός «απολίτικου αλητάκου» που, εν πολλοίς, χωρίς να έχει συνείδηση της πράξης πανηγύρισε με την τρέχουσα … εξωσυστημική «παράκρουση» και «στυλ», το γκολ της ομάδας του.

Ασφαλώς, η πράξη του νεαρού ποδοσφαιριστή της ΑΕΚ είναι αυτονόητα καταδικαστέα, όσο, και αυτοδίκαια τιμωρητέα. Γίνεται σαφές, όμως, πάλι (όπως και παλιά άλλωστε), ότι αυτή – τούτη η «καταδικαστική και τιμωρητική» διαδικασία που ακολούθησαν και ακολουθούν οι εγχώριοι ταγοί μας στο πλαίσιο απονομής της δικαιοσύνης, αρέσκεται να λειτουργεί και να κρίνει μονίμως με… «δύο μέτρα και δύο σταθμά» : αντί, δηλαδή, ο πρωθυπουργός της χώρας να τιμωρήσει παραδειγματικά τον γραμματέα του κόμματός του (εφόσον οι άλλοι έκαναν «λάθος»), και να τον απαλλάξει πάραυτα απ’ τα καθήκοντά του για την έμμεση, πλην, ξεκάθαρη νομιμοποίηση που προσέφερε (για λόγους ψηφοθηρίας από τα «δεξιά» της Ν.Δ βεβαίως), στις εκφυλιστικές και ακραίες συμπεριφορές του Βουλευτή της «Χρυσής Αυγής» Κασιδιάρη , έρχεται ένας υποδεέστερος θεσμός της Συντεταγμένης Πολιτείας (βλ. Ελληνική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία), και εξοντώνει με συνοπτικές διαδικασίες έναν «ελαφρόμυαλο» που «κυνηγάει» την μπάλα για λογαριασμό μιας ιστορικής και αγαπητής ποδοσφαιρικής ομάδας!

Όθεν : το κενό και η σύγχυση που παραγάγει αυτού του είδους η απονομή δικαιοσύνης εκ μέρους των Πολιτειακών και άλλων θεσμικών παραγόντων μας, επιφέρει μεγαλύτερο κακό από το «κακό» που επέφερε, υποτίθεται, ο «χαιρετισμός» του ποδοσφαιριστή Γ. Κατίδη. Και αυτό, διότι, είναι ξεκάθαρο ότι πολιτικές κινήσεις «υψηλού επιπέδου» στην πολιτική σκακιέρα (σαν αυτή του «πολύ» Κεφαλογιάννη), επωάζουν κατ’ ουσίαν κινήσεις σαν αυτή του δύσμοιρου ποδοσφαιριστή. Δεν υποστηρίζουμε, βεβαίως, εδώ, ότι ο Γραμματέας της Νέας Δημοκρατίας είναι ο ηθικός αυτουργός της αντανακλαστικής συμπεριφοράς του ποδοσφαιριστή, αλλά, ότι η διαχρονική μικρότητα και, οι χωρίς αρχές,«κομματικές» μανούβρες της πολιτικής μας ζωής συντέλεσαν καταλυτικά ώστε το «αυγό του φιδιού» να σπάσει και, έτσι, να δημιουργηθεί τώρα ένα τέρας που, αφενός, δεν πολεμιέται εύκολα και, αφετέρου, όσο το πολεμάς, αν το πολεμάς, «γεννά νέα κεφάλια» και γίνεται πιο επικίνδυνο. Ως εκ τούτου, αυτού του είδους οι υπερβολικές αποφάσεις και κινήσεις όχι μόνο δεν συρρικνώνουν το φαινόμενο, αλλά, πέραν του ότι καταστρέφουν αθώους ή αφελείς ανθρώπους, το διαφημίζουν και το επιτείνουν περισσότερο…