Πως γυρίζει μπούμερανγκ!!

Η τρόικα -λέει- επανακάμπτει ξέχωρα από όλες τις άλλες απαιτήσεις της και με αιτήματα για την αγορά εργασίας: Επέκταση της παρτ-ταιμ εργασίας και απελευθέρωση του ορίου για ομαδικές απολύσεις. Παρά το γεγονός λοιπόν ότι στον ιδιωτικό τομέα έχει αποδεχτεί πως έχουν γίνει βήματα προς την βελτίωση της ανταγωνιστικότητας, εντούτοις επιμένει. Και όπως λένε και κάποιοι εγχώριοι εργοδότες «η επέκταση της περιστασιακής εργασίας, αλλά και η απελευθέρωση του ορίου απολύσεων, εξυπηρετεί και εμάς και τους εργαζόμενους. Πως αλλιώς θα βρουν

Για να το πούμε απλά ελληνικά: Η βελτίωση της ανταγωνιστικότητας στην Ελλάδα έχει βασιστεί απλά στο ότι επικρατεί «ζούγκλα». Η τεράστια «δεξαμενή» των ανέργων, που ξεπερνούν πλέον τους 1 . 300.000 βοηθά τους εργοδότες να παίζουν με τους δικούς τους όρους. Όλες οι παρεμβάσεις των προηγούμενων ετών έχουν συμβάλλει κατ΄ ουσία στο να αλλάξει μορφή η αγορά εργασίας. Πολλά ακούγονται κάθε φορά που επίκειται επίσκεψη της τρόικας, ότι ζητά κατάργηση του 13ου – 14ου μισθού, ή απελευθέρωση του «πλαφόν» απολύσεων. Σε κάθε περίπτωση, πέρα από το γεγονός ότι αυτά τα αιτήματα ουδείς γνωρίζει εάν προέρχονται από την ίδια την τρόικα ή στην ουσία πρόκειται για απαιτήσεις των Ελλήνων εργοδοτών που «ενσωματώθηκαν» στην ατζέντα της τρόικας, η ουσία είναι ότι έτσι όπως έχουν διαμορφωθεί τα πράγματα γίνουν ή δεν γίνουν αποδεκτές αυτές οι απαιτήσεις η αγορά εργασίας «μιλάει» από μόνη της.

Στην πραγματικότητα δεν υπάρχει κανένα πλαίσιο προστασίας των εργαζομένων, καθώς όταν ένας εργαζόμενος έχει βιώσει την πραγματικότητα της ανεργίας, τότε δύσκολα θα αρνηθεί τις όποιες απαιτήσεις των εργοδοτών.

Με «μπλοκάκι»; Με «μπλοκάκι»… Χωρίς ένσημα; Χωρίς ένσημα… Χωρίς 13ο και 14ο μισθό; Χωρίς 13ο και 14ο μισθό.

Η πολιτεία αυτή την στιγμή εκείνο που πρέπει να καταλάβει είναι ότι ουσιαστικά αυτό που χρειάζεται στην αγορά εργασίας είναι όχι περαιτέρω ελαστικοποίηση των όρων εργασίας, αλλά … προστασία των εργαζομένων.

Διαφορετικά όλη αυτή η κατάσταση θα γυρίσει μπούμερανγκ!