ΣΑΜΑΡΑΣ, ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΡΗΜΟ ΣΤΟ ΜΑΞΙΜΟΥ

Μπορεί και να μη θέλει ο  ίδιος να το παραδεχθεί αλλά ο Αντώνης Σαμαράς είναι  από τους τυχερούς τη πολιτικής  και ίσως από τους ευνοημένους της Ιστορίας.

Η αλήθεια είναι πως οι παραξενιές και οι ειρωνείες της Ιστορίας, του… έπαιξαν ζόρικα παιχνίδια.  Από «τρομερό παιδί» της  ΟΝΝΕΔ και αγαπημένο πολιτικό τέκνο του Ευάγγελου Αβέρωφ, και από πρωτοκλασάτο κυβερνητικό στέλεχος επί Κώστα Μητσοτάκη -προαλειφόμενος μάλιστα ως ο επόμενος ηγέτης της συντηρητικής

παράταξης- πέρασε από τις ελπιδοφόρες  προσδοκίες στην προκλητική διάψευση και τελικά στην άγαρμπη προσγείωση. Άλλος δεν θα είχε αντέξει μια υπερδεκαετή πολιτική σιωπή.  Και ακόμα χειρότερα την απόδοση στο πρόσωπό της ρετσέτα του αποδιοπομπαίου  τράγου για το κόμμα  του και την ρετσινιά του  άσωτου υιού για τη παράταξή του. Κι όμως  ο Αντώνης Σαμαράς κατάφερε να διαβεί την απέραντη πολιτική έρημο που ανοίχθηκε απρόσμενα μπροστά του από το 1993 κιόλας και παράλληλα να δοκιμάσει ανατρεπτικά το ακλόνητο τσιτάτο της νεοδημοκρατικής σοφίας που διατυπώθηκε με την Αβερωφική ποιμενική ρήση «όποιο αρνί  φεύγει από το μαντρί το τρώει ο λύκος».

Βήμα, βήμα έπειτα από μια οκταετία στην άμμο  ο Αντώνης επέστρεψε το 2004 ανέλπιστα στο μαντρί. Οι αδιάλλακτες αστοχίες του στα Σκόπια, οι  επιπολαιότητες στο Βορειοηπειρωτικό και οι περιπετειώδεις «υπερβάσεις»  της Πολιτικής Άνοιξης,  αν δεν είχαν ξεχασθεί είχαν πλέον παραμερισθεί. Το  αφεντικό από τη Ραφήνα που τον κρατούσε «ζεστό» από καιρό  τον καλοδέχθηκε ενώ δεν γαύγισε κανένας  από τη στάνη της Αραβαντινού. Πόντο πόντο ο άλλοτε εκρηκτικός σπρίντερ μετατράπηκε σε δρομέα μεγάλων αποστάσεων. Και στους κομματικούς διαδρόμους και στο κεντρικό πολιτικό στίβο. Ο χρόνος που μεσολάβησε μακριά από τη Ρηγίλλης λείανε την ορμητικότητα και ανέδειξε την υπομονή, ενώ η εξοικονόμηση πείρας θεράπευσε κάθε εμμονή και αυταπάτη. Αλλά σαν αισιόδοξος άνθρωπος διεκδίκησε τη  δεύτερη ευκαιρία για να φτιάξει μια νέα ζωή. Σχεδόν ρισκάρισε. Και πάλι τα κατάφερε.  Από άσωτος υιός  έγινε δελφίνος, από δελφίνος διεκδικητής, από διεκδικητής μονομάχος και τελικά κυρίαρχος αρχηγός στο κόμμα του στα τέλη του 2009 και σε λιγότερο από τρία χρόνια σημερινός πρωθυπουργός της χώρας. Φόρτσαρε στη τελική ευθεία άλλοτε στραβοπατώντας άγαρμπα και άλλοτε   καραδοκώντας μελετημένα,  αλλά κέρδισε επικά το μεγάλο στοίχημα. Έτσι και αλλιώς, η δικαίωση βρίσκεται πάντα στο φίνις.

Στα 61 του σήμερα ο Αντώνη Σαμαράς από την θέση του πρωθυπουργού αναμένεται να επηρεάσει  συνολικά το πολιτικό σκηνικό και μαζί τους ρόλους των υπολοίπων πρωταγωνιστών και κομπάρσων της μεταπολίτευσης. Ωριμότερος παρά ποτέ, ψηλός, αθλητικός και παλιός θαρραλέος  πρωταθλητής εφήβων στο τένις καθώς και θορυβώδης ντράμερ στο σχολικό γκρουπ του Κολλεγίου Αθηνών, συνεχίζει να  παρακινείται  πολιτικά  από τις  αρχές του, το ένστικτο και την μελετημένη ανάλυση.

Το  1977, εκλεγμένος  μόλις στα 26 του, ο απόφοιτος του Άμχερστ και του Χάρβαρντ έγινε ο νεότερος βουλευτής του Ελληνικού Κοινοβουλίου. Φυσικά και δεν έπεσε