Στρατιές αλαφροχέρηδων

Σε ένα από τα βιβλία του διάσημου Ζαν Ζενέ, ο οποίος φυλακίστηκε επανειλημμένα τόσο σε γαλλικές όσο και άλλες φυλακές καταφέρνοντας να αντλήσει την πεμπτουσία του υπόκοσμου και της ομοφυλίας με ασυναγώνιστη δεξιοτεχνία, παρακολουθούμε την μύηση του αλαφροχέρη, ήτοι του επαγγελματία κλέφτη. Ποιο είναι το απόλυτο στην άτυπη σχέση θύματος και κλέφτη; Οτι ο κλέφτης πρέπει να διαθέτει χέρια αόρατα και αβαρή ενώ το ανυποψίαστο θύμα να είναι αφηρημένο, να πετάει ο νους του και

Στο τρόλεϊ για παράδειγμα, όπου παρακολουθήσαμε ιδίοις όμασι την κλοπή σε βάρος ενός ηλικιωμένου άνδρα που «έχασε» μέσα σε δευτερόλεπτα ένα σεβαστό ποσό χωρίς να πάρει χαμπάρι κανείς, τα κρούσματα είναι συχνά. Πρώην λεβέντης, ο συνταξιούχος είχε βάλει τα χρήματα στην τσέπη του παντελονιού και περίμενε να φτάσει η στάση του για να κατέβει. Ολόγυρά του, κάποιοι ξένοι του επαγγέλματος, περίμεναν υπομονετικά να κατέβει το υποψήφιο θύμα για να κάνουν ντου. Και έκαναν. Κατεβαίνοντας το πρώτο σκαλοπάτι, ο συνταξιούχος ούτε καν υποψιάστηκε ότι μαζί του κατέβηκαν τουλάχιστον τρία άτομα που τον στρίμωξαν, οπότε ο λωποδύτης (λωπός : σακούλι, δύτης : κλέφτης) έκανε την πανάρχαια δουλειά του σε δευτερόλεπτα.

Δεν είναι τυχαίο ότι από το αρχηγείο της Χάγης, ήτοι την έδρα της Europol, δόθηκε σήμα για επιδρομή πορτοφολάδων και σύσκεψη αξιωματούχων από 19 χώρες για το αποκαλούμενο Picpocketing. Το σημαντικό είναι ότι ο πορτοφολάς δεν είναι πλέον ένας τυχάρπαστος που κάνει τα αδύνατα δυνατά για να πέσει στα χέρια του το ξένο πορτοφόλι, αλλά για έναν μικρό στρατό ο οποίος μετακινείται από πόλη σε πόλη και ενίοτε από χώρα σε χώρα :Ελλάδα, Αυστρία, Βέλγιο, Βουλγαρία, Τσεχία, Δανία, Εσθονία, Γερμανία, Ουγγαρία, Ιρλανδία, Μάλτα, Κάτω Χώρες, Πορτογαλία, Ρουμανία, Ισπανία, Σουηδία, Ελβετία και Ηνωμένο Βασίλειο.

Ο δεκάλογος του θύματος προτείνει τις ακόλουθες προφυλάξεις χωρίς αυτό να σημαίνει ότι ο κλέφτης έχει φορέσει χειροπέδες :α) το ασφαλέστερο μέσο είναι να μην φέρει κανείς πάνω του πολλά χρήματα. β) να μην βρίσκεται μέσα σε συνωστισμό όπου τα ξένα χέρια ψάχνουν λωπούς και πορτοφόλια. γ) να μην μεταφέρει τσάντα η χοντρό πορτοφόλι που γίνεται ορατό από τους κλέφτες. δ) να μην ξεχνάει ότι το έξυπνο πουλί από τη μύτη πιάνεται. ε) η κλήση σε βοήθεια είναι επιβεβλημένη όταν το θύμα έρχεται στα χέρια με τον αλαφροχέρη. στ) μάλιστα το θύμα πρέπει να ξέρει ότι αν ο κλέφτης έρθει σε δύσκολη θέση, δεν αποκλείεται η κλοπή να μεταβληθεί σε απόπειρα δολοφονίας. ζ) Για τις γυναίκες ειδικά, επιβάλλεται να βαδίζουν στην εσωτερική μεριά του πεζοδρομίου και να κρατούν την τσάντα τους κλειστή και προς την μεριά του τοίχου. η ) η αυτοκυριαρχία σε παρόμοιες καταστάσεις είναι πολύτιμος σύμμαχος. θ) ο κλέφτης δεν αποκλείεται να φέρει πάνω του όπλο ή μαχαίρι, οπότε η ζωή του θύματος είναι το πρώτο και πλέον σημαντικό. ι) η έξοδος από την τράπεζα είναι ένα σημείο όπου ο κλέφτης αναμένει τόσο τον ανυποψίαστο συνταξιούχο όσο και τον πολυάσχολο έμπορο. κ) Τέλος, το θύμα θα πρέπει να έχει τη φρόνηση ότι με μια κλοπή τέλος πάντων δεν χάλασε ο κόσμος…