Το τριπλό μήνυμα Βενιζέλου

«Αλήθεια, ενότητα, δουλειά», είναι το τρίπτυχο των προϋποθέσεων που θέτει ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ Ευάγγελος Βενιζέλος ως απαραίτητη προϋπόθεση για την ανάκαμψη της Ελλάδας.

Επηρεασμένος από όσα συνέβησαν τις τελευταίες ημέρες στην Κύπρο, ο ίδιος υποστηρίζει άλλωστε ότι παρότι ο ελληνικός λαός βιώνει τα τελευταία

χρόνια της οδυνηρή εμπειρία της κρίσης, της ύφεσης και της ανεργίας, «ξέρει πολύ καλά ότι καλύτερη και ασφαλέστερη εναλλακτική λύση, ούτε υπήρχε, ούτε υπάρχει», ερμηνεύοντας προφανώς έτσι και την παραπάνω απόφασή του στις εκλογές του Ιουνίου.

Μέσα από το παράδειγμα της Κύπρου άλλωστε, και αφήνοντας τις εκεί πολιτικές δυνάμεις να αποτιμήσουν τους χειρισμούς τους, επιτίθεται εμμέσως στην αντιπολίτευση, σημειώνοντας σε δήλωσή του με αφορμή την απόφαση του Eurogroup, ότι στην Ελλάδα «έχουμε ήδη βγάλει τα συμπεράσματά μας για το ποια είναι η υπεύθυνη, ασφαλής, προοδευτική και πραγματικά πατριωτική στάση και ποια είναι τα όρια της δημαγωγίας, του λαϊκισμού και της εθνοκαπηλίας»…

Απαντώντας δε, σε όσα ακούγονται για το PSI, το οποίο ο ίδιος διαχειρίστηκε ως υπουργός Οικονομικών, και τις όποιες επιπτώσεις είχε αυτό στο τραπεζικό σύστημα της Κύπρου, πηγές της Ιπποκράτους σημειώνουν ότι αν συγκρίνει κανείς τα τέσσερα δις που ‘κόστισε’ με τα δάνεια που είχαν δοθεί από κυπριακές τράπεζες ύψους περίπου 150 δις ευρώ και τα 70 δις καταθέσεων στο νησί, το ποσοστό ήταν εξαιρετικά μικρό. Στο ΠΑΣΟΚ άλλωστε, πιστεύουν ότι το ζήτημα στην Κύπρο είναι τα ‘κακά δάνεια’ που είχαν δοθεί, μεταξύ άλλων και από την Λαϊκή Τράπεζα.

Σε κάθε περίπτωση, πάντως, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ στέλνει το μήνυμα ότι η σκέψη του είναι στον κυπριακό λαό, «που βιώνει με ακραίο τρόπο την μετατροπή μίας τραπεζικής και δημοσιονομικής κρίσης σε εθνική δοκιμασία», όπως λέει, με πρώτο μέλημα να αποτραπούν τυχόν δυσμενείς διεθνοπολιτικές συνέπειες των τελευταίων οικονομικών εξελίξεων. «Η διεθνής υπόσταση και η ασφάλεια της Κύπρου είναι θεμελιώδης εθνική προτεραιότητα για την Ελλάδα», λέει, επιτιθέμενος τρόπον τινά και στην Ευρώπη, καθώς σημειώνει ότι θα έπρεπε να είναι θεμελιώδης προτεραιότητα και για αυτήν, όταν η Ευρωζώνη «αποδείχθηκε ανίκανη να συνεκτιμήσει όλες τις παραμέτρους της κυπριακής κρίσης»… Κάνει λόγο μάλιστα για επιλογή εκ μέρους της να θεωρήσει την Κύπρο ‘πεδίο τιμωρίας και συνετισμού’, για …συμβολικούς πρωτίστως λόγους, παρά το κόστος που μπορεί κάτι τέτοιο να έχει για το ευρωπαϊκό χρηματοοικονομικό σύστημα.