«Αρκετά πια με την Αντέλα»: Η φανταστική συνέχεια του έργου «Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα», με την υπογραφή του Δημήτρη Καρατζιά

Της Φωτεινής Παπαδάκη

Μετά την επιτυχία της « Πνιγμονής» που αποτελεί μια σύγχρονη εκδοχή του αριστουργήματος του Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα «Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα», ο Δημήτρης Καρατζιάς επιδιώκει να κάνει το επόμενο βήμα, συνθέτοντας μια φανταστική συνέχεια του αυθεντικού δράματος του Ισπανού ποιητή και θεατρικού συγγραφέα.

Έτσι λοιπόν, πλάθει αριστοτεχνικά τον δραματικό μονόλογο της Μαρτύριο σε μια προσπάθεια να αποδείξει πόσο παρεξηγημένη είναι η ηρωίδα του Λόρκα, προσφέροντάς της την πολυπόθητη εξιλέωση και τη συμπάθεια εντέλει του θεατή.

Ο ευρηματικός δημιουργός με

τη βοήθεια της σκηνοθέτιδος, Λίλης Μελεμέ, μας μεταφέρει 30 χρόνια μετά, στο ίδιο σκοτεινό μέρος, όπου διαπράχθηκε η αυτοκτονία της μικρότερης αδερφής, Αντέλας. Η επόμενη πράξη του δράματος θα παιχτεί σε ένα ανήλιαγο δωμάτιο, όπου υπάρχει το νεκροκρέβατο της Μπερνάρντα. Η Μαρτύριο τριγυρνάει σαν την άδικη κατάρα, «βουτηγμένη» στις τύψεις της, μοναδική «κληρονόμος» των αμαρτημάτων της οικογένειας. Η ίδια εξομολογείται τα πιο σκοτεινά μυστικά της υπό τους ήχους των αναστεναγμών της μητέρας της, η οποία πνέει τα λοίσθια.

Η μεταπήδηση της Αθηνάς Τσιλύρα από τυραννική μάνα, στο έργο «Πνιγμονή», στο ρόλο της Μαρτύριο, στο έργο «Αρκετά πια με την Αντέλα», δεν ξενίζει τον θεατή. Αυτό οφείλεται στην αριστουργηματική τεχνική της ηθοποιού, που από σκληρή και αδυσώπητη μάνα μεταμορφώνεται σε σκληρή μεν αλλά πάσχουσα Μαρτύριο.

Η Αθηνά Τσιλύρα για ακόμα μια φορά εντυπωσιάζει με το δυναμικό της παρουσιαστικό, τη βροντερή και συνάμα τρυφερή φωνή της, τις γρήγορες εναλλαγές στον λόγο και το ύφος της και τις σίγουρες και σταθερές κινήσεις της στον χώρο.

Η σκηνοθεσία της Λίλης Μελεμέ λιτή, απέριττη και άκρως συμβολική. Η κ. Μελεμέ παίζει με το μαύρο χρώμα που επικρατεί στο σκηνικό, χρώμα το οποίο αναδύεται από το δραματικό κείμενο του Δημήτρη Καρατζιά και το οποίο ούτως ή άλλως ταιριάζει στο ύφος της λογοτεχνίας του Λόρκα.

Ο θεατής παρακολουθεί την κ. Τσιλύρα να κινείται στο δωμάτιο. Η ηθοποιός άλλοτε κάθεται σε μια καρέκλα, πλάτη στο κοινό σε μια ένδειξη κοινωνικής απαξίωσης και άλλοτε με το πρόσωπο στραμμένο στους θεατές σε μια προσπάθεια βαθειάς εξομολόγησης των αμαρτημάτων της Μαρτύριο. Κατόπιν, εμφανίζεται να μαζεύει το μαύρο ένδυμα που σαν χαλί έχει στρωθεί στο δάπεδο και να τυλίγεται με αυτό. Στο σημείο αυτό να σημειωθεί πως το μελανό χρώμα επικρατεί επίσης στα ρούχα της ηθοποιού και στα καλλύματα πάνω από το νεκροκρέβατο που έχει στηθεί επί σκηνής.

Κινητήριος μοχλός της εξομολόγησης της Μαρτύριο και εντέλει της αναδρομής στο παρελθόν αποτελεί η παρουσία της ανιψιάς της, που υποδύεται λιτά και περιεκτικά η Νίκη Αναστασίου. Η Σεβίνα Μαραγκού στο ρόλο του πνεύματος της Ανγκούστιας δίνει ξεκάθαρα το στίγμα της σχέσης που υπήρχε ανάμεσα στις δυο αδελφές. Η Μαρτύριο μέσα από τη συνομιλία της με την ανιψιά της οδηγείται σε μια κατάθεση ψυχής που την οδηγεί σταδιακά και ανοδικά στη λύτρωση.

Η κορυφαία στιγμή του δράματος έρχεται στο τέλος, όταν η πρωταγωνίστρια στέκεται στο μέσον ενός μαύρου πανιού και πίσω της με τη βοήθεια ενός υποβολέα παρουσιάζονται μια- μια οι μορφές των αδερφών της. Το «κύκνειο άσμα» της τραγωδίας είναι τα λόγια που ξεστομίζει η Μαρτύριο: «Αρκετά πια με την Αντέλα»…

Διαβάστε επίσης: «Πνιγμονή»: Το «κύκνειο άσμα» του Λόρκα γίνεται «θεατρικό άσμα» με την υπογραφή του Καρατζιά

Στοιχεία παράστασης

Στον Πολυχώρο Vault, Μελενίκου 26, Βοτανικός

Κειμένο: Δημήτρης Καρατζιάς

Σκηνοθεσία: Λίλλυ Μελεμέ

Πρωτότυπη Μουσική σύνθεση: Μάνος Αντωνιάδης

Σκηνικά: Αριάδνη Βοζάνη

Κοστούμια: Miltos Couture

Φωτισμοί: Βαγγέλης Μούντριχας

ΔΙΑΝΟΜΗ: Αθηνά Τσιλύρα (Μαρτύριο), Νίκη Αναστασίου (Πόνθια), Σεβίνα Μαραγκού (Αγκούστιας)

The post «Αρκετά πια με την Αντέλα»: Η φανταστική συνέχεια του έργου «Το Σπίτι της Μπερνάρντα Άλμπα», με την υπογραφή του Δημήτρη Καρατζιά appeared first on Paraskhnio.gr.