«ΧΑΛΙΜΑ» ΣΤΗ ΛΥΡΙΚΗ ΣΚΗΝΗ: Το πάντρεμα των μελωδιών

Οπερέτα ή πρόδρομος των μιούζικαλ; Μουσικοί δρόμοι που διασταυρώνονται από την Ανατολή έως τη Δύση ή μελωδική «πρόσμειξη» ενός μοναδικού ακούσματος, ιδανικού για τον εναγκαλισμό του θεατή με μια εποχή - αφετηρία, όπως αυτή του πρώτου τετάρτου του 20ού αιώνα;
Όσο περισσότερα ερωτήματα και αν θέσει κανείς βλέποντας τη «Χαλιμά» στη Λυρική Σκηνή, τόσο μεγαλύτερο κενό αισθάνεται, όταν γνωρίζει πως μια τόσο σπουδαία μουσική παράσταση θα ανέβει για μία ακόμη φορά, στις 31 Μαρτίου, στη σκηνή.
Η «Χαλιμά» εξελίσσεται σε τρεις πράξεις και αποτελεί την τρίτη συνεργασία του Σακελλαρίδη με τον δημοσιογράφο-συγγραφέα

Σπύρο Ποταμιάνο, ο οποίος υπογράφει το κείμενο. Είχαν προηγηθεί η «Ροζίτα» (1925) και το «Ένας κλέφτης στον Παράδεισο» (1926).
Παρότι τα περισσότερα ονόματα των χαρακτήρων της οπερέτας προέρχονται από τη δημοφιλή συλλογή «Χίλιες και μία νύχτες», η πλοκή δεν αντλεί άμεσα από κάποια εκ των ιστοριών της. Η ηρωίδα, η βασιλοπούλα Χαλιμά, την ημέρα του γάμου της με τον Νουρεντίν, ερωτεύεται τον Σαχ Ρουμάν, ο οποίος έχει καταδικαστεί σε θάνατο, καθώς πιστεύεται ότι έχει σκοτώσει τον πατέρα της.
Ύστερα από μια σειρά κωμικών επεισοδίων, στα οποία κεντρικό ρόλο παίζει ο μάγειρας Αλή Μουσακάς, αποδεικνύεται ότι ο πατέρας τής Χαλιμάς δεν σκοτώθηκε. Επομένως, ο Σαχ Ρουμάν είναι αθώος και μπορεί να παντρευτεί τη βασιλοπούλα… Το πιο ενδιαφέρον κομμάτι της παράστασης είναι το πάντρεμα των ανατολίτικων μελωδιών με τους ρυθμούς των επικρατέστερων, εκείνη την εποχή, ευρωπαϊκών και αμερικανικών κοσμικών χορών: του φοξ τροτ, του one-step και του τάνγκο. Η αστική τάξη της εποχής αναζητεί τον ευρωπαϊκό της προσδιορισμό έχοντας παράλληλα τις αναφορές της στην ανατολίτικη κουλτούρα. Τα ρεύματα και τα πνευματικά ερείσματα πολλαπλασιάζονται, το μπαρόκ αναδεικνύεται στα κοσμικά σαλόνια της περιόδου και κάπου εκεί ανάμεσα στις έντονες πολιτικές συζητήσεις και τις ποιητικές προσλαμβάνουσες των νεωτεριστών, εμφανίζεται μια νέα μορφή οπερέτας που αποτελεί προπομπό των μιούζικαλ. Και όχι μόνο, καθώς οι μελωδίες που ακούγονται στη «Χαλιμά», αποδοσμένες έξοχα από τους πρωταγωνιστές, αναπέμπουν στους ρυθμούς και τις μουσικές κλίμακες των πρώτων αρχοντορεμπέτικων, γεννήτορας των οποίων υπήρξε ο Μιχάλης Σογιούλ.
Η «Χαλιμά» ανασύρθηκε από τα μουσικά αρχεία της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Την επιμέλεια και την αποκατάσταση του μουσικού κειμένου ανέλαβε να φέρει εις πέρας ο μουσικολόγος Γιάννης Τσελίκας. Η μουσική διεύθυνση είναι του Πέτρου – Παναγιώτη Παπαδόπουλου, ενώ η σκηνοθεσία και η απόδοση του κειμένου του Πέτρου Ζούλια.