«Ένα θαύμα θα μας σώσει»

Του ΝΤΙΝΟΥ ΑΛΜΥΡΟΥ

«Όλα τα θαύματα τρεις μέρες, τα μεγάλα τέσσερις» λέει ο λαός και από ό,τι φαίνεται δεν έχει άδικο, αφού στις τρεις μέρες του συνεδρίου (τέσσερις με το συνέδριο της νεολαίας) το ΠΑΣΟΚ αναζήτησε εναγωνίως ένα θαύμα για να βγει από τη δημοσκοπική αφάνεια κι άλλο ένα προκειμένου η ηγεσία του Κινήματος να πείσει τους συνέδρους ότι είναι σωστή η επιλογή για παραμονή στην κυβέρνηση. «Ένα θαύμα θα σώσει το ΠΑΣΟΚ», αυτό είναι το απόσταγμα από τις τελευταίες λέξεις της ομιλίας του

Βενιζέλου στην έναρξη του συνεδρίου την περασμένη Παρασκευή.
Επικαλούμενος στίχους από τον «Ερωτικό Λόγο» του Σεφέρη, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ ανέφερε: «Στην πέτρα της υπομονής προσμένουμε το θάμα που ανοίγει τα επουράνια κι είν’ όλα βολετά, προσμένουμε τον άγγελο σαν το πανάρχαιο δράμα την ώρα που του δειλινού χάνουνται τ’ ανοιχτά».
Με βασικό συμπέρασμα την πρόταση Βενιζέλου για κοινή κάθοδο στις επικείμενες εκλογές με τις δυνάμεις της Κεντροαριστεράς (ουσιαστικά με τη ΔΗΜΑΡ) σε αυτό το –fast track συνέδριο– το ΠΑΣΟΚ φάνηκε να αναζητεί τα βήματά του εν μέσω ισορροπιών με τις νέες ομάδες και «συνιστώσες» που σχηματοποιούνται στο εσωτερικό του. Από την άλλη μεριά, πολλοί ήταν αυτοί που υποστήριξαν πως το συνέδριο έγινε μόνο και μόνο για να πείσει η ηγεσία του κόμματος ότι η αγκίστρωση στην τρικομματική κυβέρνηση είναι μονόδρομος για την πολιτική επιβίωση του ΠΑΣΟΚ.
Η πρώτη μεγάλη κόντρα έγινε για το θέμα της σταυροδοσίας στην ψηφοφορία για τα μέλη της Κεντρικής Επιτροπής. Όλη η μάχη που δόθηκε στο παρασκήνιο για τον αριθμό των ψήφων που θα μπορούν να βάλουν οι σύνεδροι για την εκλογή των μελών της ΚΕ έγινε για να ισχυροποιηθούν οι ομάδες που θα σχηματοποιηθούν στο εσωτερικό της επιτροπής. Μια «πτέρυγα» βενιζελικών επιθυμούσε το ποσοστό της σταυροδοσίας να παραμείνει στο 10% επί του συνόλου των μελών της ΚΕ με ανώτατο σημείο υποχώρησης το 20%. Μια άλλη ομάδα βενιζελικών και η πλευρά των Παναγιωτακόπουλου, Σκανδαλίδη, Καρχιμάκη, επιδίωκαν να ανέβει το μέτρο στο 40% με ύστατο σημείο υποχώρησης το 30%. Στο προηγούμενο συνέδριο το όριο ήταν 10%, ενώ το ίδιο πρότεινε και η Επιτροπή Καταστατικού να ισχύσει και γι’ αυτό το συνέδριο. Στη συνεδρίαση της ΕΚΑΠ, ο Στέλιος Αγγελούδης (μετά από συνεννόηση με Τόνια Αντωνίου, Αριστερή Πρωτοβουλία και τους «75» του Μ. Καρχιμάκη) πρότεινε το όριο 30%. Την πρόταση απέρριψε η Επιτροπή Καταστατικού, αντιπροτείνοντας το 20% ώστε «και δημοκρατικό να είναι και να εκφραστούν όλοι και να μην υπάρξουν αποκλεισμοί».
Εκτός από τις εσωτερικές διαδικασίες, που ουδόλως απασχολούν την κοινωνία, ο Ευάγγελος Βενιζέλος επέμεινε στη συγκρότηση της πλειοψηφικής Κεντροαριστεράς παρά την απόρριψη από τη ΔΗΜΑΡ. Πάντως, εξέφρασε την έκπληξή του για το ότι η ΔΗΜΑΡ θεωρεί ευκολότερο να συνεργάζεται κυβερνητικά με τη ΝΔ πάρα το να ξεκινήσει έναν αξιακό διάλογο με το ΠΑΣΟΚ.
Ξεκαθάρισε ότι είναι απέναντι από την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ, όμως, κάλεσε πίσω «στο σπίτι τους» εκείνους που στις προηγούμενες εκλογές ψήφισαν ΣΥΡΙΖΑ. Αίσθηση προκάλεσε το γεγονός ότι θετικός σε μια συνεργασία εμφανίστηκε και ο εκπρόσωπος της ΔΗΜΑΡ, Σπύρος Λυκούδης, που ήταν προσκεκλημένος στο συνέδριο: «Υπάρχουν εμπόδια, αλλά όλα μπορούν να ξεπεραστούν» είπε.
Για πρώτη φορά ο Βενιζέλος έβαλε τόσο ξεκάθαρα απέναντί του τον Γ. Παπανδρέου: «Το κακό ΠΑΣΟΚ κλωνοποιήθηκε από το 2004 έως το 2009» τόνισε και πρόσθεσε: «Υπήρξε έλλειψη της αίσθησης της κρίσης. Η κοινωνία –με δική μας ευθύνη, όλων μας, αλλά κυρίως με ευθύνη όσων έπαιρναν αποφάσεις– φάνηκε σαν να ήταν μια κοινωνία σε άγνοια κινδύνου». Παράλληλα, επιτέθηκε σε όσους αποφάσισαν να μην παραβρεθούν στο συνέδριο και κυρίως στους Γ. Παπανδρέου και Κ. Σημίτη, τους οποίους απέφυγε να κατονομάσει.
Καθ’ όλη τη διάρκεια του συνεδρίου η πλευρά Βενιζέλου «έδωσε μάχη» για να πείσει ότι είναι λάθος η κριτική για την κυβερνητική συνεργασία με τη ΝΔ. «Το ΠΑΣΟΚ είναι συνιστώσα ευθύνης με μια συνισταμένη που κουβαλά το βάρος της χώρας για να την οδηγήσει στην οριστική έξοδο από την κρίση, οι άλλοι που είναι εναντίον μας είναι συνιστώσες τους αδιεξόδου… Με τη ΝΔ συνεργαζόμαστε κυβερνητικά, αλλά δεν ταυτιζόμαστε αξιακά και πολιτικά» τόνισε χαρακτηριστικά, ενώ σε μια έμμεση αυτοκριτική, άλλαξε το αγαπημένο του «μότο» ότι το ΠΑΣΟΚ έσωσε τη χώρα, λέγοντας: «Δεν σώσαμε τη χώρα, γιατί οι πολίτες πρέπει να νιώθουν ότι σώζονται. Τι να πεις σε έναν άνεργο… Σε έναν ανάπηρο…».
Ο Ευάγγελος Βενιζέλος επιχείρησε στην αρχή του συνεδρίου του ΠΑΣΟΚ να τελειώσει και τη συζήτηση για το αν το ΠΑΣΟΚ θα μείνει ή θα φύγει από την κυβέρνηση. Ουσιαστικά, ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ προανήγγειλε τη συμμετοχή στην κυβέρνηση με πολιτικά στελέχη με σκοπό να κεφαλαιοποιήσει την όποια επιτυχία στο πεδίο της οικονομίας.
Αγκάθι στις συνεδριακές διαδικασίες, αλλά και στην επόμενη μέρα αποτελεί η στάση Σκανδαλίδη που δείχνει την πρόθεσή του να αποτελέσει ρυθμιστικό παράγοντα στο ΠΑΣΟΚ, χωρίς ωστόσο να έχει ξεκαθαρίσει τι ακριβώς επιδιώκει. Την ίδια ώρα, σκεπτικισμός επικρατεί και με τη στάση του Νίκου Ανδρουλάκη, ο οποίος αν και το προηγούμενο διάστημα είχε ταχθεί στο βενιζελικό στρατόπεδο, τώρα παρουσιάζει στροφή 180 μοιρών κάνοντας πολλούς να λένε ότι κινείται πλέον αυτόνομα με γνώμονα την προσωπική του ανέλιξη με τη συγκατάθεση μερίδας της εσωκομματικής αντιπολίτευσης.

••• Η επόμενη μέρα του συνεδρίου θα αναλωθεί στις ισορροπίες δυνάμεων, αλλά και στη στελέχωση των οργάνων του κόμματος με βασικό ζήτημα τη θέση του γραμματέα, όπου σύμφωνα με εκτιμήσεις πολιτικών αναλυτών «θα πέσουν κορμιά». Αν και επίσημα δεν έχουν ακουστεί ονόματα, σύμφωνα με πληροφορίες του «Π», μέχρι στιγμής φαίνεται να ενδιαφέρονται: η Φώφη Γεννηματά, ο Πάρις Κουκουλόπουλος, ο Νίκος Ανδρουλάκης, αλλά και ο Οδυσσέας Κωνσταντινόπουλος.