Επόμενος στόχος Μνημονιακής Συγκυβέρνησης: Ο αφανισμός των αθλητικών σωματείων ΑμεΑ

Της Βουλευτού Β΄ Θεσσαλονίκης των Ανεξάρτητων Ελλήνων

Σταυρούλα Ξουλίδου

Στους Έλληνες, οι έννοιες του πολιτισμού και του αθλητισμού είναι ταυτόσημες και φύονται από την καλλιέργεια των πνευματικών και ψυχοσωματικών αρετών του ατόμου, καθορίζοντας το μέτρο και την αρμονία της ανθρώπινης ζωής.

Ειδικά, στους ανθρώπους με αναπηρία, η άθληση δεν είναι είδος πολυτέλειας ή μόνο χαρά και διασκέδαση, αλλά και μια διαδικασία, που συμβάλλει στη θεραπεία, την αποκατάσταση αλλά κυρίως στην

ανεξαρτησία του ατόμου και την επανένταξή του στην κοινωνία.

Με 12 μετάλλια επέστρεψε η ελληνική αποστολή, που εκπροσώπησε τη χώρα μας στους Παραολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου, αλλά ο αγώνας δεν δόθηκε μόνο για το μετάλλιο. Δυστυχώς, ο μεγαλύτερος αγώνας δόθηκε νωρίτερα, μέχρι να μπορέσουν να μεταβούν στο Λονδίνο οι αθλητές μας και να αγωνιστούν, αφού είχαν στερέψει οι χρηματοδοτήσεις.

Παρά τις πρακτικές δυσκολίες, τις κοινωνικές αντιξοότητες, τη μη ικανοποιητική χρηματοδότηση και την έλλειψη κατάλληλων έργων υποδομής, όλο και μεγαλύτερος αριθμός ατόμων με αναπηρία αθλείται, κατακτώντας συνεχώς υψηλότερες επιδόσεις.

Σήμερα, με τη δεινή οικονομική κατάσταση, που έχει περιέλθει η χώρα, ακόμα και τα αυτονόητα για ορισμένους είναι περιττά, έτσι και ο αθλητισμός δέχεται μεγάλο πλήγμα. Ελάχιστη έως και μηδενική ήταν η στήριξη της Ελληνικής Πολιτείας σε αυτή την προσπάθεια των αθλητών.

Το Ελληνικό Κράτος όχι μόνο δεν στηρίζει τους αθλητές της σε οικονομικό επίπεδο αλλά περικόπτει και τα λιγοστά επιδόματα, τα οποία λαμβάνουν για την αναπηρία τους, με την δικαιολογία πως οι περικοπές αυτές αφενός θα λύσουν το πρόβλημα της ανταγωνιστικότητας της χώρας, αφετέρου θα γλυτώσουν την Πολιτεία από σημαντικά ποσά.

Αν και η πολιτεία οφείλει να προστατεύει και να προάγει τον Αθλητισμό των ΑμεΑ, μέχρι σήμερα οι τακτικές ετήσιες επιχορηγήσεις έχουν περικοπεί σε ποσοστό έως και 80%, ενώ πρόσφατα ανακοινώθηκε και η κατάργηση της χρηματοδότησης των Αθλητικών Σωματείων ΑμεΑ.

Είναι γνωστό ότι τα αθλητικά σωματεία των ΑμεΑ δεν έχουν την πολυτέλεια της χρηματοδότησής τους από χορηγούς και τηλεοπτικά δικαιώματα. Οι επιχορηγήσεις τους από την πολιτεία κάλυπταν όλες τις λειτουργικές τους δαπάνες για την ενοικίαση γραφείων και χώρων άθλησης, για την παροχή εξοπλισμού και αθλητικού υλικού, για τις μετακινήσεις των αθλητών κλπ.

Είναι αυτονόητο, λοιπόν, ότι με τον τρόπο αυτό οδηγείται σε αφανισμό η βάση του αναπηρικού αθλητισμού, γιατί κανείς αθλητής δεν θα μπορέσει να σηκώσει το τεράστιο οικονομικό βάρος μόνος του. Δυστυχώς, οι αθλητές ΑμεΑ δεν θα έχουν άλλη επιλογή, παρά να παρατήσουν κάθε ενασχόλησή τους με τον αθλητισμό.

Και τότε πού θα βρεθούν οι αθλητές ΑμεΑ να συμμετέχουν στα πανελλήνια και διασυλλογικά πρωταθλήματα και να στελεχώνουν τις αποστολές σε διεθνείς αθλητικές διοργανώσεις, όπως είναι οι Παραολυμπιακοί Αγώνες, εκπροσωπώντας επάξια τη χώρα μας, όπως κάνουν μέχρι σήμερα;

Είναι υποχρέωση της πολιτείας να προάγει τον αθλητισμό στα άτομα με αναπηρία και να εξασφαλίζει ίσες ευκαιρίες πρόσβασης και ενασχόλησης, ιδιαίτερα όσον αφορά:

Τη φυσική αγωγή στα σχολείαΤις ψυχαγωγικές δραστηριότητεςΤον αθλητισμό υψηλών αποδόσεων και τις αθλητικές οργανώσεις.

Για το σκοπό αυτό, οι επιχορηγήσεις στα αθλητικά σωματεία των ΑμεΑ και στην Εθνική Αθλητική Ομοσπονδία ΑμεΑ, όχι μόνο πρέπει να συνεχιστούν, αλλά πρέπει να δίνονται έγκαιρα και σε ετήσια βάση.