Η «Ωραία Κοιμισμένη» αφυπνίζει!

Της ΦΩΤΕΙΝΗΣ ΠΑΠΑΔΑΚΗ

«Μέσα στη θλίψη της απέραντης μετριότητας, που μας πνίγει από παντού, παρηγοριέμαι ότι κάπου, σε κάποιο καμαράκι, κάποιοι πεισματάρηδες αγωνίζονται να εξουδετερώσουν τη φθορά». Σε ένα τέτοιο καμαράκι θα πρέπει να βρισκόταν και η Όλγα Μωραΐτη, η οποία, όπως παραδέχεται, κάθισε στην καρέκλα της δημιουργίας και έκτοτε δεν σηκώθηκε ούτε για ένα λεπτό, δημιουργώντας έτσι το δυνατό και καθόλα επίκαιρο έργο της «Η Ωραία Κοιμισμένη», που παίζεται στο θέατρο

Δια Δύο.
Η Όλγα Μωραΐτη, με συγγραφική δεινότητα και σκηνοθετική ευστροφία, καταφέρνει να ψαύσει, να αποδομήσει και να εκθέσει ένα πρόβλημα που ταλανίζει όχι μόνο την ελληνική κοινωνία, αλλά και την παγκόσμια κοινότητα. Μακριά από τα κλισέ μηνύματα που προσπαθούν να περάσουν πολλές παιδικές παραστάσεις των καιρών μας, η κ. Μωραΐτη διδάσκει τους μικρούς και μεγάλους παρατηρητές του αισθητηριακού κόσμου πως η ζωή είναι εκεί έξω και πρέπει να τη γευτούμε. Με όχημα τη Ναυσικά και μέγα διδάσκαλο τη ζωή, μαθαίνει σε όλους εμάς, που κοιμόμαστε στην κυριολεξία αποδεχόμενοι και ασπαζόμενοι όλα αυτά που μας πλασάρει η τεχνολογία, η πολιτική και η κοινωνία, ότι πρέπει να διεκδικήσουμε αυτά που μας ανήκουν, να αφυπνιστούμε και να ενεργοποιηθούμε.
Ένα παιδικό δωμάτιο, τα έπιπλα του οποίου κατασκευάστηκαν από την ίδια τη συγγραφέα και τη βοηθό σκηνοθέτη Μαρία Γαλάτη, γίνεται ο τόπος εκτέλεσης τριών διαφορετικών πράξεων. Πρώτον, η Ναυσικά, ένα κορίτσι της καθημερινότητας, έρχεται σε σύγκρουση με τους γονείς της, καθώς αφιερώνει πολλές ώρες στον υπολογιστή και στο κινητό της. Δεύτερον, θέτει στο περιθώριο τους φίλους της, με τους οποίους έρχεται μοιραία σε κόντρα. Τον ρόλο της φιλίας αντικαθιστά η Πάττι στην οθόνη του υπολογιστή. Τρίτον, η έφηβη Ναυσικά γίνεται υποχείριο των μηχανημάτων, αδιαφορώντας για το ταξίδι στη γνώση που της υπόσχονται τα βιβλία, ερχόμενη σε ρήξη με τη δασκάλα της, η οποία δηλώνει απογοητευμένη από τις επιδόσεις της. Η μικρή Ναυσικά δείχνει να μην ενδιαφέρεται για τον κόπο των γονιών της, που έχουν αναλάβει τις δικές της υποχρεώσεις, εκτελώντας χρέη υπηρετών, ακόμα και για την ευχαρίστηση και την ανάγκη των φίλων της για προσωπική επαφή.
Η Κίττυ Μαργαρίτη, απολαυστική στον ρόλο της μικρής Ναυσικάς, καταφέρνει να βγάλει το παιδί που κρύβεται μέσα της και να δώσει ζωντανά χρώματα στη φωνή της, όπως άλλωστε επιτάσσει ο ρόλος της, κάνοντας τους θεατές να νιώσουν κι εκείνοι παιδιά.
Η Όλγα Μωραΐτη αποδεικνύει ότι, εκτός από χαρισματική συγγραφέας και σκηνοθέτης, είναι και ικανή ηθοποιός. Με τρομερούς ελιγμούς στην κίνηση και την έκφρασή της υποδύεται την Άχνη την… αράχνη, χαρίζοντας σε μικρούς και μεγάλους άφθονο γέλιο.
Ευφάνταστο είναι το κοστούμι της Άχνης, φτιαγμένο με φροντίδα από τη Χρυσούλα Παπασταμούλη, με την κ. Μωραΐτη να ξεσηκώνει το κοινό με το δυνατό γέλιο της, τις αστείες γκριμάτσες της και το κωμικό περπάτημά της.

Αγαθά κόποις κτώνται
Η συγγραφέας, παρατηρώντας τον κόσμο, αποφασίζει να περάσει στα παιδιά ένα σπάνιο και πολύτιμο μήνυμα: ότι «αγαθά κόποις κτώνται» και ότι δεν πρέπει να τα περιμένουμε όλα από τους άλλους, διότι κάποτε, αν μείνουμε μόνοι μας, θα πρέπει να στηριχτούμε στις δικές μας δυνάμεις.
Το έργο «η Ωραία Κοιμισμένη» είναι μια αλληγορία τού σήμερα, μια έξυπνη διασκευή του κλασικού παραμυθιού «Η Ωραία Κοιμωμένη». Είναι ένα σύγχρονο θα λέγαμε παραμύθι, στο οποίο τον ρόλο της Κοιμωμένης παίρνει ένα κορίτσι των καιρών μας, που υπνωτίζεται από τα «χαρίσματα» της νέας τεχνολογίας, ώσπου μια μέρα ξυπνάει και ανακαλύπτει πως είναι μόνη της, καθώς οι γονείς της έχουν αποκοιμηθεί. Η Ναυσικά θα πρέπει να τα βγάλει πέρα μόνη της και να μάθει από τα λάθη της με τη βοήθεια της πιο αυστηρής δασκάλας που είχε ποτέ, της Άχνης!
Σε έναν κόσμο που προσπαθεί να μας μετατρέψει σε μηχανές κατανάλωσης και σε ανθρώπινα ρομπότ, που ξυπνούν και κοιμούνται με το on και το off του υπολογιστή, είναι καιρός να στρέψουμε το βλέμμα μας και να περιθάλψουμε τις μόνες αξίες που έμειναν ανέπαφες: της οικογένειας, της γνώσης και της φιλίας. Εντέλει της αγάπης για ζωή!

Ταυτότητα παράστασης
Κείμενο-Σκηνοθεσία: Όλγα Μωραΐτη Βοηθός σκηνοθέτη: Μαρία Γαλάτη Μουσική: Νίκος Παπασπυρόπουλος Στίχοι τραγουδιών: Γιώτα Νάτσιου Σκηνικά-Κοστούμια: Δια Δύο & Χρυσούλα Παπασταμούλη Φωτισμοί: Δια Δύο Φωτογραφία: Δέσποινα Χαραλάμπους Artwork: Αντρέας Ζέης Virtual guest star: Ράνια Παπαδάκου Υπεύθυνη επικοινωνίας: Αρτίνα Γκέτση Παίζουν: Κίττυ Μαργαρίτη, Γεωργία Σηκοπέτη, Μαρία Προϊστάκη