Νίκος Ανδρουλάκης: Ο «αντι-Τσίπρας» του ΠΑΣΟΚ πέφτει στα βαθιά

Του ΓΙΑΝΝΗ ΒΑΣΙΛΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

O Ευάγγελος Βενιζέλος κάνει την ανάγκη φιλότιμο. Κι έτσι, ενώ λίγες εβδομάδες νωρίτερα οι «διαρροές» από το περιβάλλον του μιλούσαν για ένα συνέδριο-τομή και για μια αφετηρία νέας εποχής, τελικά βρέθηκε μπροστά σε μια διαδικασία με μοναδικό κέρδος την «παράδοση της σκυτάλης» σε μια νέα φουρνιά στελεχών. Κι ένα συνέδριο που, όπως κάποιοι είπαν, δεν θα καταλάβει πολλές αράδες στην… εγκυκλοπαίδεια του πάλαι ποτέ κραταιού

Κινήματος.
Ο 33χρονος Νίκος Ανδρουλάκης είναι το σχεδόν απόλυτο φαβορί για να «πάρει στην πλάτη» του, από τη θέση του γραμματέα, τον βαριά λαβωμένο κομματικό μηχανισμό του ΠΑΣΟΚ. Πληροφορίες λένε ότι αυτό θα επικυρωθεί το αργότερο έως την ερχόμενη Τετάρτη, στη συνεδρίαση της νέας Κεντρικής Επιτροπής με τη σύνθεση που προέκυψε από το «παράξενο» συνέδριο του κινήματος.
Οι πιο ψύχραιμοι λένε πως αν σταθούν μονάχα στην ανάγνωση ότι «ο Νίκος Ανδρουλάκης είναι ο Τσίπρας του ΠΑΣΟΚ», τότε ακόμα και αυτή η επιλογή μπορεί όχι μόνο να μην αντιμετωπίσει το αδιέξοδο, αλλά να το περιπλέξει ακόμα περισσότερο. Οι ίδιοι άνθρωποι λένε πως αν η επιδίωξη είναι μόνο η πρόσχαρη απάντηση στο «φαινόμενο Τσίπρας», τότε οι ίδιες κομματικές επιλογές με το παρελθόν θα επικρατήσουν, το ΠΑΣΟΚ θα καταδιώκεται από τον ίδιο «σαρκοβόρο» κυβερνητισμό και θεωρητικά σε ένα μεσοπρόθεσμο χρονικό διάστημα θα ψάχνει ξανά άλλο πρόσωπο που θα απαντήσει σε ένα άλλο φαινόμενο που θα πορέψει μετά από λίγο ή περισσότερο καιρό.

Οι προθέσεις
Είναι αλήθεια πως αν επιβεβαιωθούν οι πληροφορίες ότι ο Ευάγγελος Βενιζέλος έδωσε το «πράσινο φως» για την ανάδειξη του νεαρού, αλλά από παλιά, συνεργάτη του στο νούμερο δύο της κομματικής ιεραρχίας, αυτό δίνει ένα σήμα και αποτυπώνει προθέσεις. Ωστόσο, οι προθέσεις αυτές μοιάζουν σαν έναν πειθαναγκασμό από την κατάσταση που έχει δημιουργηθεί και δεν αφορούν κάποια πηγαία έμπνευση ή κάποια «γονιδιακή» πρόθεση του προέδρου του ΠΑΣΟΚ. Θα είναι απλώς μια απάντηση στον «καθημερινό του εφιάλτη», που προσωποποιεί ο Αλέξης Τσίπρας.
Και τούτο γιατί οι πληροφορίες επέμεναν πως η πρώτη σκέψη του Ευάγγελου Βενιζέλου ήταν η προώθηση για τη θέση του γραμματέα του «παλαιοκομματικού» Πάρι Κουκουλόπουλου. Αυτό, βεβαίως, θα σήμαινε εμμονή σε τακτικές, νοοτροπίες και μεθόδους όμοιες με αυτές που ταύτισαν τη μοίρα του ΠΑΣΟΚ με τη μοίρα του τόπου και οδήγησαν και τα δύο στην κατάρρευση. Η πρόταση του Νίκου Ανδρουλάκη, κατά τη διάρκεια του συνεδρίου, για ασυμβίβαστο της ιδιότητας του μέλους της κεντρικής επιτροπής με την ιδιότητα των ευρωβουλευτών ή των διοικητών ΔΕΚΟ, έδωσε ένα στίγμα της κοσμοθεωρίας του νεαρού πολιτικού μηχανικού. Και, βεβαίως, οδήγησε στην τριβή μέχρι τα όρια της ρήξης στο εσωτερικό του ΠΑΣΟΚ. Ο χρόνος θα δείξει αν αυτή η πρόταση αποτυπώνει πραγματικά μια συνολική κοσμοθεωρία ή ήταν ακόμα ένα τέχνασμα με στόχο να δείξει ότι ο κ. Ανδρουλάκης εκπροσωπεί την επόμενη μέρα στο ΠΑΣΟΚ, ενώ στην πραγματικότητα θέλει απλώς να διαβολίσει με πρόσκαιρα «τρικ» την παλιά φρουρά που δείχνει να ισοπεδώθηκε μαζί με το όραμα που περιέφερε.