Πρόσβαση των νέων στα θεμελιώδη δικαιώματα

Του Βουλευτή Χίου του ΠΑΣΟΚ,

Κώστα Τριαντάφυλλου

Το θέμα της συζήτησης γίνεται ολοένα και πιο επείγον στις χώρες, που μαστίζονται από την οικονομική κρίση, καθώς οι νέοι είναι τα πιο ευάλωτα θύματα της τρέχουσας κρίσης.

Αλλά αναρωτιέμαι: αυτό είναι ένα πρόβλημα της σημερινής νέας γενιάς, που προκλήθηκε από κάποια συγκεκριμένα χαρακτηριστικά ή αδυναμίες δικές τους; Φυσικά, η απάντηση είναι όχι. Η νέα γενιά σήμερα είναι η πιο μορφωμένη, η πιο καταρτισμένη και η πιο δια-δικτυωμένη ευρωπαϊκή νέα

γενιά που υπήρξε ποτέ. Κανείς δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει σε αυτό.

Τότε, γιατί αντιμετωπίζουμε τα υψηλότερα ποσοστά ανεργίας των νέων; Γιατί οι νέοι έχουν προβληματική πρόσβαση στα θεμελιώδη δικαιώματα;

Γνωρίζω ότι η απάντηση δεν είναι ούτε απλή ούτε εύκολη. Σχετίζεται με τις κοινωνικές, πολιτικές, οικονομικές δομές και τις δομές λήψης αποφάσεων των ευρωπαϊκών χωρών. Και οι δύο εισηγητικές εκθέσεις αντιμετωπίζουν το ζήτημα με έναν θετικό τρόπο.

Κατά συνέπεια, υπό τις παρούσες διεθνείς συνθήκες, θα ήταν αποτελεσματικό αν αυτό το νέο ζήτημα αντιμετωπιστεί σε εθνικό επίπεδο; Πιστεύω ότι θα πρέπει να ενεργοποιήσουμε συγκεκριμένα διεθνή και ευρωπαϊκά θεσμικά όργανα, τα οποία θα μπορούσαν να αντιμετωπίσουν αποφασιστικά τα ζητήματα των νέων, με ένα πιο ολοκληρωμένο, συστηματικό και παραγωγικό τρόπο.

Επιπλέον, είναι απαραίτητο να αντιμετωπίσουμε το ζήτημα που προκύπτει για τους νέους που βρίσκονται εκτός απασχόλησης, εκπαίδευσης και κατάρτισης (NEETS).

Όσον αφορά την εκπαίδευση, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι δεν πρόκειται μόνο για την προετοιμασία των μαθητών, ώστε να γίνουν μέρος ενός εργατικού δυναμικού υψηλής ειδίκευσης, αλλά ότι έχει επίσης μια αξία από μόνη της. Η εκπαίδευση πρέπει να αποσκοπεί στην προαγωγή των ανθρώπινων ταλέντων και της δημιουργικότητας, καθώς και να συμβάλει στην προσωπική ανάπτυξη, συμπεριλαμβανομένης της ικανότητας για συμμετοχή στην πολιτιστική, κοινωνικό-οικονομική και πολιτική ζωή της κοινωνίας. Σε αυτό το πλαίσιο, πιστεύω ότι ο ρόλος της άτυπης εκπαίδευσης, καθώς και της εκπαίδευσης στα ανθρώπινα δικαιώματα είναι πολύ σημαντικός.

Θα πρέπει να σημειωθεί ότι κάθε παιδί που ζει στην Ευρώπη, πρέπει να έχει δικαίωμα στην εκπαίδευση, ανεξάρτητα από το νομικό καθεστώς των γονέων τους στη χώρα.

Επιπλέον, τα κράτη-μέλη του Συμβουλίου της Ευρώπης θα πρέπει να ενισχύσουν τους θεσμούς συμμετοχής των νέων στις διαδικασίες λήψης αποφάσεων.

Τα Τοπικά Συμβούλια Νέων, το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο Νέας Γενιάς, τα Ευρωπαϊκά Κέντρα Νέων του Συμβουλίου της Ευρώπης, αποτελούν αξιοσημείωτα παραδείγματα μιας τέτοιας διαδικασίας.

Συνοψίζοντας, υποστηρίζω πλήρως την πρόταση για ορισμό Ειδικού Συνηγόρου του Συμβουλίου της Ευρώπης, με καθήκον να παρακολουθεί την εφαρμογή αυτών των πολιτικών, καθώς και να προωθεί και να προστατεύει τα δικαιώματα των νέων.