Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια

Του Δ. ΓΙΑΝΝΑΚΟΠΟΥΛΟΥ

Όσοι τον συναναστρέφονται από παλιά γνωρίζουν ότι στα δύσκολα αναζητεί ολιγόλεπτες παρενθέσεις για να μπορεί να σκέφτεται εναλλακτικές λύσεις. Έτσι, ο Αντώνης Σαμαράς μπορεί να συζητά νυχθημερόν με τους δανειστές για τη δόση και την αποφυγή πρόσθετων μέτρων, παράλληλα όμως να ετοιμάζει ομιλία για τη βία των άκρων και λίγο πριν από την παρουσίασή της να ξεναγεί τους λιλιπούτειους φίλους του και τους δημοσιογράφους στο Μουσείο της Ακρόπολης, μιλώντας τους για τα πρωτοποριακά ιχθυοπινάκια της αρχαιότητας

και την περιοχή όπου ο Σωκράτης εκφωνούσε τους λόγους του.
Κάπως έτσι πέρασε τη μέρα του την περασμένη Τετάρτη προ της συνάντησής του με τους τροϊκανούς, κατά την οποία κράτησε σκληρή «γραμμή» τόσο απέναντί τους, όσο και έναντι ορισμένων υπουργών του, όπως του Αντ. Μανιτάκη.
Η πολυεπίπεδη δραστηριότητά του δεν επιτρέπει παρερμηνείες. Προσπαθεί με διαρκείς προσωπικές παρεμβάσεις να ενεργοποιήσει την κρατική μηχανή και ταυτόχρονα να κινητοποιήσει τα κυβερνητικά στελέχη. Είναι η κατάλληλη συγκυρία να μεταβάλει το κλίμα και η πιο δύσκολη, παρότι συνηθίζει να λέει: «Έχουμε περάσει και δυσκολότερα ως έθνος και βγήκαμε πιο δυνατοί».
Τα μέτωπα ανοίγουν το ένα μετά το άλλο και άμυνά του είναι η απόσταση για λίγο από τις εξελίξεις, ώστε να μπορεί να σκεφτεί καθαρότερα. Κυβερνητική δυστοκία, «γαλάζια» εσωκομματικά, εσωκομματικά προβλήματα κυβερνητικών εταίρων, τρομοκρατία, εμπρηστική αντιπολίτευση.
Επιλέγει να εργάζεται δύο με τρεις ημέρες χωρίς να κλείσει μάτι και να διαβάζει εισηγήσεις επιστημονικών και παραγωγικών φορέων για τα νέα νομοσχέδια, παρά να συσκέπτεται άνευ ουσίας. Βαριέται τις συσκέψεις. Ανέκαθεν βαριόταν κουβέντες χωρίς απόκριση.

Στο «άψε σβήσε»

Με εξαίρεση τις συναντήσεις του με την τρόικα και τους κυβερνητικούς εταίρους που διαρκούν μάξιμουμ δυόμισι ώρες, καμία άλλη σύσκεψη (υπουργικά συμβούλια, επαφές επενδυτικού ενδιαφέροντος, επισκέψεις σε υπουργεία κ.τ.λ.) δεν διαρκεί περισσότερο από μία ώρα. Σε όλα τα ραντεβού έχει δίπλα του το κινητό τηλέφωνο και όταν του μεταφέρουν γραφειοκρατικά προβλήματα οι συνομιλητές του, καλεί αμέσως στην άλλη γραμμή από υπουργό έως γενικό γραμματέα και διοικητή οργανισμού. «Χάρη, τι μου λένε εδώ για τον ΦΠΑ; Πάρε και μίλα». Αμέσως μεταφέρει το τηλέφωνο στον συνομιλητή και, όταν η επικοινωνία του παραπονούμενου με το κυβερνητικό στέλεχος ολοκληρώνεται, ο Σαμαράς ξαναπαίρνει το τηλέφωνο στα χέρια του: «Χάρη, πάρε με αύριο να μου πεις ότι το έλυσες»! Πρόκειται για αληθινή συνομιλία που είχε πρόσφατα με τον γενικό γραμματέα του υπουργείου Οικονομικών Χάρη Θεοχάρη, για τον οποίο μπορεί να μην τρέφει τη μεγαλύτερη συμπάθεια εξαιτίας «ορισμένων επιπόλαιων δηλώσεών του», δεν παραγνωρίζει όμως τις γνώσεις του στα φορολογικά.

Θα φύγουν και «γαλάζιοι»

Ομοίως κοφτά, όταν η συζήτηση έρχεται στα πρόσωπα που θα πλαισιώσουν το νέο υπουργικό σχήμα, μιλά και με τους κυβερνητικούς εταίρους. «Πες μου τι να κάνω, όταν περιμένω τόσο καιρό να μου φέρει εκείνο που του ζήτησα και έχω τους τροϊκανούς να με πιέζουν» έλεγε πρόσφατα σε έναν από τους δύο πολιτικούς αρχηγούς.
Έχει αποφασίσει να αντικαταστήσει τον Μανιτάκη, τον Λιβιεράτο και τον Τσαυτάρη, παραθέτοντας στους συνομιλητές του συγκεκριμένα στοιχεία για την ανεπάρκειά τους. Και από τους νεοδημοκράτες σχεδιάζει να απομακρύνει κάμποσους. Οι περισσότεροι πιστεύουν ότι μπορεί να γλυτώσουν. Και τούτο γιατί αγνοούν πως αν ο Σημίτης κατέγραφε τις επιδόσεις των υπουργών του στο δερματόδετο καφέ μπλοκάκι του, ο Σαμαράς κρατά κλασέρ για το καθένα από τα μέλη της κυβέρνησής του.