Γεννήτορας της Αγάπης, Σοφίας, Πίστης και Ελπίδας ο εγκέφαλος

Αγάπη, Σοφία, Πίστη, Ελπίδα. Η δόξα του εγκεφάλου!

Γράφει η Δρ. Τζούλια Μισιτζή

Ξεκινώντας με την αγάπη, το 2000 για πρώτη φορά δημοσιεύτηκε μελέτη ερευνητών, οι οποίοι με τη χρήση της λειτουργικής μαγνητικής τομογραφίας μελέτησαν τη δραστηριότητα του εγκεφάλου ερωτευμένων ανθρώπων καθώς αυτοί έβλεπαν τις φωτογραφίες των αγαπημένων τους. Η μελέτη έδειξε ότι την ώρα που έβλεπαν τις φωτογραφίες είχαν ενεργοποιηθεί περιοχές του εγκεφάλου που εμπλέκονται στη ανταμοιβή (κερκοφόρος πυρήνας /κέλυφος του φακοειδή πυρήνα),

την κατανομή της προσοχής και του ελέγχου του καρδιακού ρυθμού (μέσο τμήμα της νήσου του Reil) και στην αυτόνομη ρύθμιση, στη συγκίνηση και την ψυχαναγκαστική συμπεριφορά (πρόσθιο τμήμα της έλικας του προσαγωγίου), ενώ είχε απενεργοποιηθεί η περιοχή που εμπλέκεται στο φόβο (αμυγδαλή).

Η Σοφία επίσης δοξάζεται σε διάφορες περιοχές του εγκεφάλου. Σύμφωνα με τους ερευνητές, η έρευνα δείχνει ότι πιθανότατα υπάρχει κοινή νευροβιολογική βάση στα πιο καθολικά χαρακτηριστικά της σοφίας, που παρατηρούνται σε όλες τις εποχές και σε όλους τους πολιτισμούς. Τέτοια ευρέως διαδεδομένα χαρακτηριστικά της σοφίας θεωρούνται η συμπόνια, ο αλτρουισμός, η συναισθηματική σταθερότητα, η αυτογνωσία, η ανεκτικότητα στη διαφορά, η απόρριψη της αντικοινωνικότητας κ.α. Όπως έδειξαν τα πειράματα σε εθελοντές, η σκέψη για μια απλή κατάσταση, που απαιτεί από τον άνθρωπο να δείξει αλτρουισμό, ενεργοποιεί το μέσο προμετωπιαίο φλοιό, μια περιοχή που σχετίζεται με τη νοημοσύνη και τη μάθηση. Η αντιμετώπιση ενός δύσκολου ηθικού διλήμματος όμως ενεργοποιεί περιοχές που σχετίζονται τόσο με την ορθολογική σκέψη όσο και με τα πρωτόγονα συναισθήματα. Όπως δήλωσαν οι ερευνητές, φαίνεται πως υπάρχει μια ισορροπία ανάμεσα στις πιο πρωτόγονες εγκεφαλικές περιοχές, όπως το μεταιχμιακό σύστημα, και στις πιο πρόσφατες, όπως ο προμετωπιαίος φλοιός.

Η πίστη διεξάγεται και εδράζεται σε νευρικά κυκλώματα στον εγκέφαλο. Σύμφωνα με πρόσφατη επιστημονική έρευνα, οι άνθρωποι που πιστεύουν στο Θεό καταστέλλουν τις περιοχές του εγκεφάλου τους που χρησιμοποιούνται για την αναλυτική σκέψη και θέτουν σε περαιτέρω λειτουργία τα τμήματα εκείνα του εγκεφάλου που είναι υπεύθυνα για την ενσυναίσθηση, προκειμένου να πιστεύουν στο Θεό. Ενώ στον εγκέφαλο όσων δεν πιστεύουν συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

Τέλος ο ανθρώπινος εγκέφαλος έχει πάντα την τάση να κρατά ως φυλαχτό ο,τι μας ευχαριστεί και να πετά στον κάδο ο,τι μας πικραίνει. Άρα ο εγκέφαλος μας κατά κάποιο τρόπο ελπίζει, πιστεύει πως θα επαναληφθεί η ευχάριστη εμπειρία και προσπαθεί να την πετύχει.

Πηγη: healthyvoice.gr