Το νοσηρό κλίμα στις αγορές και την πολιτική σκηνή – Ποιοι “φούσκωσαν” τις μετοχές – Οι βέρες των τραπεζών και η Coca Cola

Τι μήνας και αυτός που περνάμε, έ;

Μάρτιος, κατ’ όνομα. Όχι άνοιξη δεν μύρισε, αλλά βαρύς ψυχολογικά χειμώνας ενέσκηψε.

Από που να αρχίσει και που να τελειώσει κανείς…

Από τον τραπεζικό κολοσσό Credit Suisse που έκανε την υφήλιο να πιστέψει πως “πάει, χάθηκε ακόμα και η αξιοπιστία των ελβετικών τραπεζών”;

 Από τα γεωπολιτικά; που μετά και το επεισόδιο του αμερικάνικου drone με το ρώσικο αεροπλάνο έρχονται νέοι «πάγοι», πέραν του πολέμου στην Ουκρανία,  που παραπέμπουν σε ψυχρό πόλεμο; από τις τεταμένες σχέσεις ΗΠΑ-Κίνας

Από τα διαδραματιζόμενα εντός Ελλάδας; Που μετά την τραγωδία στα Τέμπη, δεν φτάνει το πένθος και ο πόνος, αλλά μας προκύπτουν η άθλια κομματική εκμετάλλευση και οι «τηλεδίκες» που επιχειρούν να ρίξουν «μαύρο» στην όποια προσπάθεια να αποκαλυφθεί η αλήθεια για τους πολιτικά, ηθικά αλλά και ποινικά υπεύθυνους;

Από το νοσηρό κλίμα κομματικής αντιπαράθεσης που έδωσε ξανά βήμα έκφρασης στα απολειφάδια της ψεκασμένης ακροδεξιάς επαναφέροντας στις μνήμες τις αθλιότητες των «σωτήρων» μας από τα μνημόνια, που αγανακτισμένοι διαδήλωναν στο Σύνταγμα, μούντζωναν τη Βουλή και μας καταδίκασαν τελικά σε κοντά δέκα χρόνια μιζέριας και χρεών;

Ή μήπως από τις αγορές; Που επέμεναν σε περίοδο πληθωρισμού και αύξησης επιτοκίων να «φουσκώνουν» σαν τα μπαλόνια της Αποκριάς; Που «υπάκουαν», όπως και πριν το 2008, στις αναλύσεις των χαρτογιακάδων – δούλων των τραπεζών που κινδύνους δεν έβλεπαν και «φονικές» καταιγίδες ήλθαν; Που έπρεπε να φτάσουμε στο φαλιμέντο του κολοσσού της Credit Swisse για να πεισθούν ότι δεν είναι «παιχνιδάκι» μιας ημέρας η κατάρρευση, έστω μη συστημικών τραπεζών στις ΗΠΑ; Και ότι το όλο σύστημα «μπάζει» από παντού, καθώς είναι διασυνδεδεμένο με  τις άλλες τράπεζες, με τις δανεισμένες  επιχειρήσεις, με τα χρηματιστήρια και τις εθνικές οικονομίες;

Τι ισορροπίες πρέπει τώρα – και άμεσα- να βρουν οι κεντρικοί τραπεζίτες (της συμφοράς, λένε πολλοί) που από τη μια οφείλουν να σώσουν το «σύστημα» και από την άλλη πρέπει να αυξήσουν τα επιτόκια για να δαμάσουν τον πληθωρισμό; Δεν θα πρέπει κάποια στιγμή να απαντήσουν στον επιχειρηματικό κόσμο, στα φυσικά πρόσωπα, στην πραγματική οικονομία, πως θα συνεχίσουν να πορεύονται με τα επιτόκια στον…Θεό;

ΥΓ1: Πιπέρι στο στόμα στους φίλους αναλυτές που «σπονσονάρουν» τις απίστευτες τιμές – στόχους τραπεζών ή μεγάλων Ομίλων που δίνουν κάνοντας εκτιμήσεις (επιστημονικές, δε λέω) για μελλοντικά κέρδη στο…ποδάρι; Άλλο η επιστημονική ανάλυση επί χάρτου, άλλο η αγορά και η πραγματικότητα.

ΥΓ2: Υψηλά και μπράβο, τα κέρδη των τραπεζών. Υψηλά και οι τιμές στόχοι με βάση τα προσδοκόμενα κέρδη και τα μερίσματα, ΑΝ επιτραπεί να δοθούν. Μήπως να σκεφθούν όλοι πως θα ήταν καλύτερα (για όλους) να μην υπήρχε τόση διαφορά μεταξύ επιτοκίων χορηγήσεων και καταθέσεων; Μήπως να σκεφθούν οι τράπεζες ότι αυτά που θα πάρουν από την αυξημένη διαφορά και την αύξηση επιτοκίων της ΕΚΤ, κινδυνεύουν να τα χάσουν από επιχειρήσεις-φυσικά πρόσωπα που δεν μπορούν να είναι συνεπείς στις πληρωμές τους; Άσχετο με αυτά, οι τραπεζικές μετοχές για να μπορέσουν να κρατήσουν τα κέρδη του τελευταίου διαστήματος, θα πρέπει να «παντρεύονται» με funds που έχουν τουλάχιστον μεσοπρόθεσμο ορίζοντα τοποθέτησης. Γιατί τα περισσότερα από τα funds που είχαν ή έχουν μετοχές, είναι καθαρά κερδοσκοπικά: Αρραβωνιάρηδες που μόλις δουν τα ζόρια, παίρνουν τις βέρες και μην τους είδατε. Και είναι κρίμα για όλους, γιατί αυτές τις βέρες, τις έχει χρυσοπληρώσει η Ελλάδα και οι φορολογούμενοι.

ΥΓ3: Διάβασα ότι μία χρηματιστηριακή εταιρεία έδωσε τιμή στόχο για την Coca Cola 3E τα 30 ευρώ. Δεν θα αμφισβητήσουμε την χρηματιστηριακή, ούτε τις δυνατότητες της εταιρείας. Αλλά, υπάρχει και το «αλλά»: Σχεδόν ταυτόχρονα, η εταιρεία έστειλε νέο τιμοκατάλογο στους πελάτες της, που αφορά το σύνολο των προϊόντων που εμπορεύεται και από την 1η Απριλίου, αυξάνει τιμές πάνω από 30%, επικαλούμενη την αύξηση των τιμών των πρώτων υλών και της ενέργειας.  Σημειωτέον ότι στο σύνολο της αγοράς αναψυκτικών η εταιρεία έχει μερίδιο  άνω του 62% σε αξία και άνω του 56% σε όγκο, ενώ στα αναψυκτικά τύπου cola το μερίδιο της  ξεπερνά το 80% σε αξία και το 73% σε όγκο. Το συμπέρασμα; Με αύξηση τιμών 30% (με το κόστος της ενέργειας να πέφτει) όχι 30 ευρώ από 23,70 που βρίσκεται τώρα, αλλά και …50 ευρώ, λίγα είναι για την τιμή στόχο.

—Αύριο, θα σας πω μια ιστορία από τη 10ετία του ’80, όπως μου τη διηγήθηκε ο τότε πρόεδρος του ΣΕΒ, ο αείμνηστος Θοδ. Παπαλεξόπουλος. Έχει και σήμερα την αξία της, καθώς, ένα από τα θέματα της επιχειρηματικής επικαιρότητας, ο αποκλεισμός της Landis+Gyr με εργοστάσιο στην Κόρινθο, από τον διαγωνισμό του ΔΕΔΔΗΕ για την προμήθεια περίπου 7,5 εκατ. έξυπνων μετρητών κατανάλωσης ηλεκτρικής ενέργειας, μου τη θύμισε.

B&B