Η Εκκλησία και η επίθεση λάσπης

Πριν λίγα χρόνια ο νόμος για τον «βασικό μέτοχο» πολεμήθηκε όσο τίποτα άλλο από τα κανάλια που άγγιζε και που, κατά γενική ομολογία, ήταν ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση. Οι ιδιοκτήτες των «μεγάλων» καναλιών, ταυτόχρονα μεγαλοκατασκευαστές και επιχειρηματίες πολλών άλλων δραστηριοτήτων, έδωσαν γραμμή και ο νόμος «θάφτηκε» «εν τη γενέσει του». Η κυβέρνηση Καραμανλή και ο τότε αρμόδιος υπουργός, Π.Παυλόπουλος, δεν κυνήγησε το θέμα όσο έπρεπε, έχοντας μπροστά του ένα τοίχος συμφερόντων να γκρεμίσει.

Σήμερα τα ίδια ΜΜΕ, επιχειρούν

να αποπροσανατολίσουν για ακόμη μία φορά τον κόσμο. Η επίθεση λάσπης που δέχεται η εκκλησία είναι συνεχής και επαναλαμβανόμενη. Η δημοσίευση ονομάτων, άκριτα και δίχως διασταύρωση, με το πρόσχημα του δημοσιογραφικού απορρήτου, διαρκώς στοχεύει στην παραπληροφόρηση του ελληνικού λαού. Ο λαϊκισμός σε όλο του το μεγαλείο. Χωρίς να έχει ολοκληρωθεί καμία έρευνα, χωρίς το Σ.Δ.Ο.Ε. να έχει επίσημα τοποθετηθεί, κανάλια και εφημερίδες, συγκεκριμένων συμφερόντων, επιχειρούν να δογματίσουν τους πολίτες εναντίον της εκκλησίας, διαβάλλοντας ονόματα, θέσεις και αξίες.

Δεν θα μείνω στο τετριμμένο, ότι όπως σε όλους τους χώρους υπάρχουν σωστοί, υπεύθυνοι και τίμιοι άνθρωποι αλλά παράλληλα διεφθαρμένοι και απατεώνες, έτσι συμβαίνει και στον εκκλησιαστικό χώρο. Θα τονίσω ότι η κάθε μορφή εξουσίας φθείρει. Στην εκκλησία όμως υπάρχουν προσωπικότητες που δεν επιζητούν την δημοφιλία. Όποτε κάτι προβάλλεται είναι μηδαμινό μπροστά στην προσπάθεια που καταβάλλεται, ειδικά την περίοδο αυτή, αλλά και παλαιότερα. Λόγος πολύς και κουραστικός για την εκκλησιαστική περιουσία. Ένα θέμα που έρχεται πάντα στο προσκήνιο όταν έχουμε νέα φορολογικά μέτρα, επώδυνα για τους πολλούς, και όταν θέλουμε να στρέψουμε αλλού την προσοχή των πολιτών. Για να τελειώνουμε. Η περιουσία της Εκκλησίας είναι δεδομένη και στην πραγματικότητα πολύ λιγότερη από τις αυξομειώσεις που επιχειρεί να κάνει ο καθένας στο μέτρο που τον βολεύει. Η Εκκλησία φορολογείται τεκμαρτά. Χωρίς έσοδα έξοδα άλλα βάσει φορολογικής  κλίμακας από το Υπουργείο Οικονομικών. Τα συσσίτια, οι φιλανθρωπίες, τα ιδρύματα, η συντήρηση οικογενειών και η περίθαλψη άπορων είναι δράσεις με διάρκεια που κοστίζουν και κανείς, έξω από τους κόλπους της εκκλησίας, δεν έχει δοκιμάσει να υπολογίσει.

Θα κατακρίνω κάθε ενέργεια που γίνεται με στόχο τον προσωπικό πλουτισμό και την επίδειξη. Όλες εκείνες τις πράξεις κατάχρησης εμπιστοσύνης και χρημάτων των πιστών. Όμως αξίζει και ένα μεγάλο ευχαριστώ σε αυτούς τους ιερείς που με πενιχρά μέσα παλεύουν να κρατήσουν ακέραιο τον κοινωνικό ιστό. Όπου η κρατική μέριμνα απουσιάζει ο κλήρος αναλαμβάνει έργο ουσιαστικό.

Καλό είναι λοιπόν, όπως για όλες τις ειδήσεις έτσι και για αυτές που έχουν να κάνουν με κατηγορίες για λειτουργούς της εκκλησίας, να φιλτράρουμε κάθε «μαντάτο». Δεν προσπαθώ να κινδυνολογήσω λέγοντας ότι η χώρα δέχεται στοχευμένη επίθεση σε συγκεκριμένους θεσμούς. Να αναφερθώ στην οικογένεια; Στην εθνική κυριαρχία; Τώρα, πάλι, στην θρησκεί