Μείωση 50%… σε όλα

Η Ευρώπη «στηρίζει» την Ελλάδα και επιδιώκει τη «διάσωσή» της. Υπό τον φόβο του οικονομικού «ντόμινο», ενδιαφέρεται για τη σωτηρία της παρόλου που διατυμπανίζει πως έχει εναλλακτικό σχέδιο σε περίπτωση ολικής κατάρρευσης της χώρας μας. Ωστόσο ένα δείγμα καλής θέλησης, με στόχο την αξιοπιστία των προθέσεων, από τα κράτη μέλη της Ένωσης με οικονομική ισχύ, θα μπορούσε να είναι η μείωση του κόστους εξαγώμενων ευρωπαϊκών προϊόντων και Ά υλών, προς την Ελλάδα,

στο 50%. Με τη συμπαράσταση της ελληνικής κυβέρνησης, των εμπορικών και βιομηχανικών συλλόγων. Με τη λήψη μέτρων για παράλληλη μείωση όλων των αγαθών και υπηρεσιών, δημόσιων και ιδιωτικών, επίσης στο 50%. Με μείωση των φορολογικών συντελεστών επαγγελματιών και φυσικών προσώπων. Εννοείται πως μισθοί και συντάξεις θα έπρεπε να παραμείνουν ανεπηρέαστοι.

Απ’ ευθείας θα αυξανόταν το Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν, μιας και οι ελληνικές εξαγωγές θα διατηρούνταν στα ίδια επίπεδα ή και θα αυξάνονταν. Παραγωγοί, Έμποροι και Βιοτέχνες θα ανέκαμπταν. Η αγορά θα άρχιζε να κινείται και πάλι. Ενώ οι εταίροι μας θα έμεναν ευχαριστημένοι βλέποντας μια χώρα καταναλώτρια να αρχίζει και πάλι οικονομική δραστηριότητα. Τα ευρωπαϊκά προϊόντα θα αποκτούσαν τιμολογιακή ανταγωνιστική ισχύ προς τα αντίστοιχα αμερικάνικα ή ασιατικά και οι πολυεθνικές θα τόνωναν την παρουσία τους στον ευρωπαϊκό χώρο αν το ίδιο μέτρο εξαπλωνόταν και σε άλλες χώρες που αντιμετωπίζουν παρόμοιο πρόβλημα. Ο ευρωπαϊκός βορράς θα έκανε μια ειλικρινή προσπάθεια ενίσχυσης του νότου, απλά αναλαμβάνοντας να επιδιώξει το κέρδος με γνώμονα το τζίρο και όχι την υπερτιμολόγηση. Θα είχαν κάνει μια κίνηση καλής θέλησης χωρίς να θυσιάζουν τη φήμη και το όνομά τους.

Με μειωμένο το κόστος προμήθειας υλικών οι επιχειρήσεις θα επαναδραστηριοποιούνταν. Θα ανανέωναν τις εγκαταστάσεις και τον εξοπλισμό τους. Θα μεγάλωνε ο όγκος εργασιών τους και θα ήταν άμεση η ανάγκη για ανάκτηση του προσωπικού που απομακρύνθηκε. Η ανεργία θα περιορίζονταν και οι πολίτες με δουλειά στα χέρια τους θα επανέκαμπταν οικονομικά. Οπότε θα αυξανόταν η ρευστότητα και η κατανάλωση στην αγορά.

Οι φόροι και οι πολιτικές λιτότητας δεν αποδείχτηκαν επιλογές προς τη σωστή κατεύθυνση. Το μόνο που πρόσφεραν είναι ένα καλό μάθημα σε όλους. Ένα ενδεχόμενο αποφυγής. Η προσδοκώμενη ανάπτυξη πρέπει να αναζητηθεί από άλλα μονοπάτια. Οι αριθμοί, οι οικονομικές θεωρίες και οι δημοσιοικονομικές μελέτες δεν είναι απαραίτητα ορθές. Ειδικά όταν οι πρακτικές εφαρμογές τους αποδεικνύονται μη ρεαλιστικές. Όταν η κοινωνία τις απορρίπτει. Ορισμένες φορές τα πράγματα είναι απλά και τα κάνουμε από μόνοι μας σύνθετα.

Δεν ξέρω κατά πόσο μια τέτοια ιδέα είναι υλοποιήσιμη. Αν υπάρχουν οι προθέσεις και αν οι επιπτώσεις έχουν άλλου είδους παρενέργειες, σε δευτερογενείς τομείς. Αν τα συμφέροντα που διακυβεύονται είναι ικανά να επιτρέψουν τέτοιου είδους πολιτικές. Αξίζει όμως να διερευνηθεί η περίπτωση και να αναζητηθεί ένας δρόμος προς αυτή την κατεύθυνση. Ανατρεπτικά στο ήδη υπάρχον ξεπερασμένο και «πεθαμένο» σύστημα.