Ο “πόλεμος” του αρνιού

Είναι γεγονός πως ο Έλληνας θα την βρει και φέτος την άκρη… Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, οι περισσότεροι, θα το φάνε το αρνάκι τους. Τί γίνεται όμως στην αγορά με την τιμή και την ποιότητα του «οβελία»;

Τα προηγούμενα χρόνια είχαμε μάθει για «βαφτίσια» εισαγώμενων αρνιών και κατσικιών. Με γνώμονα την κερδοσκοπία πολλοί έμποροι προμηθεύονταν αμνοερίφια από γειτονικές χώρες σε πολύ χαμηλές τιμές και τα προωθούσαν στους καταναλωτές σαν ελληνικά. Άλλοι παρέκαμπταν τα πιστοποιημένα σφαγεία και πλαστογραφούσαν

σφραγίδες. Πάντα όποιος ήθελε να επωφεληθεί εύρισκε ένα παραθυράκι, παρότι οι έλεγχοι την συγκεκριμένη περίοδο, κάθε χρόνο, είναι εντατικοί. Ορισμένοι συνεχίζουν να διαφεύγουν και να αποκομίζουν τρελά κέρδη στην πλάτη των πολιτών.

Οι Έλληνες κτηνοτρόφοι διαμαρτύρονται για τις χαμηλές τιμές που οι έμποροι ζητούν να αγοράσουν τα ζώα που οι ίδιοι εκτρέφουν με μεγάλο κόστος. Καταγγέλουν μάλιστα ότι μεγάλα πολυκαταστήματα φρόντισαν να προμηθευτούν πολύ νωρίς το κρέας που θα διαθέσουν για το Πάσχα, καταψύχοντάς το. Όλοι μας αντιλαμβανόμαστε τους κινδύνους που κρύβονται πίσω από αυτή την κίνηση για τη δημόσια υγεία. Ειδικά με τις συκωταριές και τα έντερα. Ο ΕΦΕΤ έχει φροντίσει να ενημερώσει έγκαιρα και να κρούσει το καμπανάκι για τις επιπτώσεις από την απόψυξη ευπαθών κρεάτων. Το άδειο πορτοφόλι οδηγεί τις αγορές μας αλλά καλό είναι προτεραιότητα να δείξουμε στην υγεία μας. Αν και εφόσον δεν το «αντέχουμε» ας καταλήξουμε σε άλλες επιλογές.

Οι φετινές τιμές, σε σύγκριση με αυτές των προηγούμενων χρόνων, είναι καλές. Για το υπάρχον εισόδημα όμως, μιας μέσης οικογένειας, παραμένουν υψηλές. Αρκετοί δεν θα αγοράσουν ολόκληρο αρνί ή κατσίκι. Πολλές οικογένειες θα συνεισφέρουν από κοινού ώστε να καταφέρουν για ακόμη μία χρονιά να συνεχίσουν την παράδοση, να σουβλίσουν και να κάτσουν όλοι μαζί στο πασχαλινό τραπέζι. Ρεφενέ θα κάνει πολύς κόσμος για να ανταπεξέλθει στα έξοδα. Αλλιώς δεν βγαίνει.

Κάποιοι δυστυχώς θα γιορτάσουν την Ανάσταση με κοτόπουλο ή χοιρινό. Κάποιοι άλλοι με ακόμα λιγότερα. Η «ανάπτυξη» μπορεί να οραματίζεται και ολοένα να …έρχεται αλλά για πολλούς γνωστούς μας, και ακόμη περισσότερους αγνώστους, ακούγεται σαν κακόγουστο ανέκδοτο. Σαν κάποιοι να ζουν στον κόσμο τους. Να μας ειρωνεύονται και να μας κοροϊδεύουν κατάμουτρα. Ο κόσμος όμως γνωρίζει ποια είναι η πραγματικότητα. Θυσιάζει την ποιότητα, αναλαμβάνοντας όλα τα ρίσκα, προκειμένου να έχει στο τραπέζι του κρέας για τα παιδιά του. Μιλάμε για κατάρρευση του επιπέδου της ζωής μας. Πού; Στην «ευρωπαϊκή» Ελλάδα του 2013!