Σενάρια συνωμοσίας για Σόιμπλε, Λαγκάρντ και… Κύπρο

Δεδομένων των αντικρουόμενων πληροφοριών περί του τι πραγματικά συνέβη κατά τη Σύνοδο του Eurogroup την περασμένη Παρασκευή και ειδικότερα του ρόλου της Γερμανίας, η εφημερίδα Süddeutsche Zeitung αναλαμβάνει να ρίξει φως στα αληθινά γεγονότα.

Οι παρευρισκόμενοι συμφωνούν στα εξής: Εκείνος που επέμεινε να πληρώσουν οι ίδιοι οι Κύπριοι τα επτά έξτρα δισ. ευρώ για τη βοήθεια ήταν ο Wolfgang Schäuble. Οι συνάδελφοί του της τρόικας

Όταν εκφράστηκε η σθεναρή αυτή αντίσταση, ήταν ήδη 23.00. Οι διαπραγματεύσεις είχαν ξεκινήσει από τις 17.00. Στην αρχή της συνεδρίασης του Eurogroup ο Olli Rehn έθεσε το θέμα φόρου αλληλεγγύης στους τραπεζικούς καταθέτες. Σύμφωνα με τη δική του εκδοχή, οι καταθέσεις κάτω των 100.000 ευρώ θα φορολογούνταν με 3%, από 100.000 έως 500.000 ευρώ με 5% και οι πάνω από αυτό το όριο με 7%. Με τον τρόπο αυτό θα συγκεντρωνόταν το ποσό των 2-3 δισ. ευρώ.

Η Christine Lagarde υπέβαλε την δική της πρόταση, κατά την οποία οι καταθέσεις άνω των 100.000 ευρώ θα περικόπτονταν με 30%-40%, ενώ θα επιβαρύνονταν και οι κάτοχοι προνομιούχων δανείων των δύο μεγαλύτερων κυπριακών τραπεζών. Η τελευταία αυτή εκδοχή θα απέφερε 7 δισ. ευρώ.

Με την πρόταση Lagarde συντάχθηκαν τόσο ο Schäuble όσο και η Φινλανδία, η Σλοβακία και η Ολλανδία. Εναντίον ήταν η Ισπανία, η Γαλλία, η Ιταλία και το Λουξεμβούργο. Ο Μιχάλης Σαρρής προσπάθησε μάταια να πείσει τους συναδέλφους του με εναλλακτικές προτάσεις. Αυτός που εμφανίσθηκε πιο αδιάλλακτος από όλους ήταν ο Wolfgang Schäuble.

Οι διαπραγματεύσεις ταλαντεύθηκαν και οι Κύπριοι είχαν από καιρό διακόψει την λειτουργία του χρηματοπιστωτικού συστήματος στο νησί, μιας και ο Schäuble έφθασε σε σημείο να απαιτεί φόρο άνω του 18%. Ο Νίκος Αναστασιάδης, ο οποίος βρισκόταν δύο ορόφους πιο πάνω, έδωσε το σήμα διακοπής των συνομιλιών. Η Καγκελάριος Angela Merkel, η Lagarde αλλά και ο Mario Draghi ισχυρίσθηκε ότι του είχαν δώσει άλλα σημάδια και δεν ήταν διατεθειμένος να συμφωνήσει με τους νέους όρους.

Σε εκείνο ακριβώς το χρονικό σημείο, στη μία το πρωί, εκτυλίχθηκε η αποφασιστική σκηνή. Πραγματοποιήθηκε σύσκεψη σε κλειστό κύκλο με συμμετοχή, Schäuble, Lagarde, Rehn, Moscovici, Dijsselbloem, Asmussen και Σαρρή.

O Asmussen ξεκαθάρισε στον Σαρρή ότι οι δύο μεγαλύτερες τράπεζες απειλούνταν με άμεση χρεοκοπία, μιας και σε περίπτωση αποτυχίας η Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα θα διέκοπτε την παροχή ρευστότητας στις τράπεζες του νησιού. Αυτό πρακτικά θα σήμαινε ότι την Δευτέρα οι κυπριακές τράπεζες θα παρέμεναν κλειστές. Ο Αναστασιάδης αναγκάστηκε να παραιτηθεί των αντιστάσεών του και οι συνομιλίες τερματίσθηκαν γύρω στις 4 το πρωί.

Η γερμανική κυβέρνηση εμφανίστηκε κάθετη το πρωί της Δευτέρας. Ισχυρίσθηκε ότι δεν υπήρξε διάσταση απόψεων μεταξύ Schäuble και Merkel. Απαίτησε μεν την συμμετοχή του τραπεζικού τομέα στην βοήθεια, ώστε να καταστεί το κυπριακό χρέος βιώσιμο, όμως, όπως είπε ο εκπρόσωπός της, δεν είναι απόφαση του Βερολίνου το πώς θα εξασφαλισθεί το ποσό των 5,8 δισ. ευρώ.

Στην περίπτωση της Κύπρου η αυστηρή στάση της γερμανικής κυβέρνησης έχει, ως γνωστόν, εσωτερικά κίνητρα. Η υπερψήφιση του πακέτου από τη γερμανική βουλή είναι εξαιρετικά αμφίβολη, αφού η αντιπολίτευση αρνείται, σε αντίθεση με την περίπτωση της Ελλάδας, να βοηθήσει την κυβέρνηση. Αυτό ήταν ξεκάθαρο πριν ακόμα από την απόφαση του Eurogroup, ενώ και μετά από αυτήν εκπρόσωποι τόσο των Σοσιαλδημοκρατών όσο και των Πρασίνων εξέφρασαν τη διαφωνία τους με την επιβάρυνση των μικρών καταθετών.