Μαθήματα καινοτομίας από 10 πρωτοπόρους

Προδημοσίευση από το βιβλίο του Τζορτζ Ίλιαν «Κορυφαίοι πρωτοπόροι που άλλαξαν τον κόσμο» (Key Books), όπου αναπτύσσεται η φιλοσοφία ζωής των Στιβ Τζομπς, Τζακ Μα, Μπιλ Γκέιτς, Μαρκ Ζούκερμπεργκ, Γουόρεν Μπάφετ, Ίλον Μασκ, Όπρα Γουίνφρι, Τόνι Ρόμπινς, Ρίτσαρντ Μπράνσον και Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ.

Μαθήματα για τη ζωή και την επιχειρηματικότητα και μάλιστα από τους καλύτερους του χώρου υπόσχεται ο συγγραφέας Τζορτζ Ίλιαν στο βιβλίο «Κορυφαίοι πρωτοπόροι που άλλαξαν τον κόσμο», το οποίο αναμένεται

τις επόμενες ημέρες από την Key Books (σε μετάφραση Κατερίνας Μιχαήλ). Πρόκειται για τη «φιλοσοφία ζωής» που έχουν αναπτύξει οι Στιβ Τζομπς, Τζακ Μα, Μπιλ Γκέιτς, Μαρκ Ζούκερμπεργκ, Γουόρεν Μπάφετ, Ίλον Μασκ, Όπρα Γουίνφρι, Τόνι Ρόμπινς, Ρίτσαρντ Μπράνσον και Άρνολντ Σβαρτζενέγκερ. Πώς επιλέχθηκαν αυτοί οι δέκα; «Σε μεγάλο βαθμό λόγω της επιρροής τους» σημειώνει ο συγγραφέας. «Πόσο πρωτότυπη ήταν η ιδέα τους; Πόση μεγάλη επίδραση έχει ασκήσει; Μεταμόρφωσε σε σημαντικό βαθμό τις προσωπικές μας ζωές; Μετέβαλε τις επαγγελματικές μας ζωές ώστε να γίνουμε πιο παραγωγικοί, πιο σκεπτόμενοι και καλύτερα εξοπλισμένοι ώστε να επιτύχουμε πράγματα και να αφήσουμε το δικό μας αποτύπωμα στον κόσμο; Οι απαντήσεις σε αυτά τα ερωτήματα είναι, ομολογουμένως, εντελώς υποκειμενικές. Όπως και οι επιλογές των ανθρώπων σε αυτό το βιβλίο, όλοι τους άλλαξαν τον κόσμο με προϊόντα ή υπηρεσίες που κατάφεραν, σε μεγαλύτερο ή μικρότερο βαθμό, να διεισδύσουν στις ζωές μας». Από το βιβλίο προδημοσιεύουμε εκτενή αποσπάσματα.

Ο οραματιστής Στιβ Τζομπς

1.     «Φροντίστε να είναι απλός ο σχεδιασμός και, όταν τα καταφέρετε, απλοποιήστε τον ακόμη περισσότερο. Ακόμη πιο επαναστατικό από τον iMac ήταν το iBook, ο πρώτος φορητός υπολογιστής για το ευρύ κοινό. Το πρώτο μοντέλο, το iBook G3, είχε το παρατσούκλι «το κοχύλι» και ο Τζομπς το αποκάλυψε κατά τη διάρκεια της κεντρικής του ομιλίας στο Macworld Conference and Expo στη Νέα Υόρκη τον Ιούνιο του 1999. Το iBook ήταν διαθέσιμο σε διάφορα έντονα χρώματα (γεγονός που το διαφοροποιούσε από τους ανταγωνιστές του με το κρεμ ή το μαύρο χρώμα) και ήταν ο πρώτος υπολογιστής ευρείας κυκλοφορίας που σχεδιάστηκε και πουλιόταν με ενσωματωμένο ασύρματο δίκτυο (ασύρματο LAN). Περιλάμβανε θύρες USB, Ethernet και μόντεμ, καθώς και οπτική μονάδα αποθήκευσης. Το σχήμα του μηχανήματος, που συμπεριλάμβανε ενσωματωμένο χερούλι, ήταν ελκυστικό και λειτουργικό ταυτόχρονα, αλλά και ανθεκτικό και πολύ αξιόπιστο. Οι καταναλωτές το λάτρεψαν και το iBook πουλούσε σαν ζεστό ψωμί. Ήταν ο πρώτος φορητός υπολογιστής που αγοράστηκε μαζικά για τα σχολεία».

2.     «Μην πουλάτε προϊόντα, πουλήστε όνειρα. Το 2001 έγιναν ταυτόχρονα τα λανσαρίσματα δύο σημαντικών προϊόντων της Apple: των iTunes και iPod. Ο Napster είχε ήδη κάνει πραγματικότητα τις διαδικτυακές πωλήσεις μουσικής και ήταν αναπόφευκτο να ακολουθούσε και η Apple στην αγορά. Παρ’ όλα αυτά, η πώληση μουσικής δεν ήταν αρκετή για τον Τζομπς: ήξερε ότι οι άνθρωποι δεν θα ήταν ευχαριστημένοι να κάθονται στο σπίτι ακούγοντας μουσική στον υπολογιστή τους, αλλά θα ήθελαν να ακούν έξω, στον δρόμο, τα κομμάτια που είχαν αγοράσει, όπως μπορούσαν να κάνουν με ένα Walkman ή ένα φορητό CD player. Πρώιμα παραδείγματα ψηφιακών συσκευών αναπαραγωγής μουσικής ήταν διαθέσιμα προς πώληση αλλά, όπως δήλωσε ο Γκρεγκ Τζόσουϊακ, αντιπρόεδρος μάρκετινγκ για τα iPod, στο Newsweek, «Τα προϊόντα ήταν χάλια». Ο Τζομπς ήξερε ότι η Apple μπορούσε να κάνει κάτι καλύτερο. Όπως συνέβη και με τον iMac, το δυνατό σημείο του iPod έγκειτο στον συνδυασμό αισθητικής και λειτουργικότητας. Ο Τζομπς συγκέντρωσε μια ομάδα ειδημόνων στον τομέα τους, συμπεριλαμβανομένων των μηχανικών υλικού Τζον Ρουμπινστάιν, Τόνι Φαντέλ και Μάικλ Ντουέι. Πήραν έμπνευση από οτιδήποτε: O Ρουμπινστάιν ανακάλυψε και αγόρασε τα δικαιώματα του μαγνητικού δίσκου Toshiba από την ιαπωνική Toshiba· η διεπαφή χρήστη με ροδέλα εμπνεύστηκε από το τηλέφωνο BeoCom 6000 της εταιρείας Bang & Olufsen, ενώ το σχήμα προήλθε από ένα τρανζίστορ Braun T3 του 1958. Ο Τζομπς αποφάσισε να μη χρησιμοποιήσει το λογισμικό της Apple αλλά αναζήτησε ιδέες εκτός αυτής: κατέληξε σε μια πλατφόρμα αναφοράς PortalPlayer και μια διεπαφή χρήστη που ανέπτυξε η Pixo, της οποίας το προσωπικό επέβλεπε προσωπικά».

Η επιδραστική Όπρα Γουίνφρι

«Η Όπρα γνώριζε από νωρίς ότι η εκπομπή της ήταν κάτι περισσότερο από ψυχαγωγική. Συζητώντας κυρίαρχα θέματα της επικαιρότητας, όπως η εγκληματικότητα λόγω οπλοκατοχής, ο ρατσισμός, οι ψυχικές ασθένειες ή η κακοποίηση, μπορούσε να αλλάξει τη στάση της κοινής γνώμης. Συνειδητοποίησε, επίσης, ότι η εκπομπή θα μπορούσε να γίνει ένα εργαλείο για τη μόρφωση του μέσου Αμερικανού και, για τον λόγο αυτό, δημιούργησε τη λέσχη βιβλίου Oprah’s Book Club. Αρχικά αποτελούσε τμήμα του The Oprah Winfrey Show, όπου κάθε μήνα η Όπρα επέλεγε ένα βιβλίο (συνήθως μυθιστόρημα) το οποίο συζητούσε στον αέρα. Τέσσερα από τα βιβλία που συμπεριέλαβε προκάλεσαν πωλήσεις πολλών εκατομμυρίων και όλα τους ανεξαιρέτως εκτοξεύτηκαν στην κορυφή στις λίστες με τα ευπώλητα βιβλία, ακόμη κι αν είχαν αρχικά εκδοθεί πριν χρόνια. Το Μια Νέα Ζωή του Έκχαρτ Τόλε πούλησε 3.370.000 αντίτυπα αφότου συμπεριλήφθηκε στη λίστα ανάγνωσης της Όπρα το 2008. Η Όπρα συνδύαζε τις συζητήσεις για τα βιβλία με συνεντεύξεις των συγγραφέων και άλλες σχετικές παρουσιάσεις, συμπεριλαμβανομένης μιας επίσκεψης στο στρατόπεδο συγκέντρωσης του Άουσβιτς με τον Ελί Βιζέλ, συγγραφέα, επιζήσαντα του Ολοκαυτώματος και Νομπελίστα».

INFO

Τζορτζ Ίλιαν, «Κορυφαίοι πρωτοπόροι που άλλαξαν τον κόσμο», μτφ. Κατερίνα Μιχαήλ, σελ. 448