Προσωπεία

Πέτερ Πελεγκρίνι Το Κρεμλίνο πρέπει να πανηγυρίζει

«Αν κερδίσει ο Πελεγκρίνι, η Σλοβακία είναι πιθανό να ακολουθήσει τον δρόμο του Ορμπαν» προειδοποιούσε προεκλογικά ο σλοβάκος αναλυτής Τομάς Κοζιάκ. Ο Πέτερ Πελεγκρίνι κέρδισε: εξελέγη το Σάββατο πρόεδρος της Σλοβακίας, επικρατώντας στον δεύτερο προεδρικό γύρο του φιλοδυτικού διπλωμάτη Ιβάν Κόρτσοκ με 53,20% – 47,8% των ψήφων. «Αποδείχθηκε ότι μπορεί να γίνει κάποιος πρόεδρος της Σλοβακικής Δημοκρατίας διαδίδοντας το μίσος» σχολίασε ο ηττημένος, τον οποίο ο Πελεγκρίνι

παρουσίαζε καθ’ όλη τη διάρκεια της προεκλογικής εκστρατείας ως «πολεμοχαρή» υποψήφιο, επειδή τασσόταν αποφασιστικά στο πλευρό της Ουκρανίας. Ο ίδιος, πάλι, τάσσεται γενικώς και αορίστως υπέρ της «ειρήνης» – όπως άλλωστε και ο Βίκτορ Ορμπαν.

Είναι ουσιαστικά άνθρωπος του Ρόμπερτ Φίτσο, του λαϊκιστή και φιλορώσου πρωθυπουργού της Σλοβακίας, είχε άλλωστε διατελέσει υπουργός σε προηγούμενες κυβερνήσεις του και τον είχε διαδεχθεί στην πρωθυπουργία το 2018 μετά τις ογκώδεις διαδηλώσεις που είχε πυροδοτήσει η δολοφονία του ερευνητή – δημοσιογράφου Γιαν Κούτσιακ και της μνηστής του. Το Κρεμλίνο πρέπει να πανηγυρίζει.

Γκέρχαρντ Σρέντερ «Γνωρίζει μόνο την αλήθεια τη δική του»

Τα 80 του χρόνια έκλεισε χθες ο σοσιαλδημοκράτης πρώην καγκελάριος (1998 – 2005) της Γερμανίας Γκέρχαρντ Σρέντερ και με την αφορμή αυτή το δίκτυο NDR είχε προγραμματίσει την προβολή ενός ντοκιμαντέρ αφιερωμένου σε αυτόν, με τίτλο «Εκτός λειτουργίας; Η ιστορία του Γκέρχαρντ Σρέντερ». Εξι μήνες τον ακολουθούσε παντού, για τους σκοπούς του ντοκιμαντέρ, μια ομάδα δημοσιογράφων του δικτύου, και αυτό που επιβεβαίωσαν, όπως σχολίασε χαρακτηριστικά το Spiegel, είναι πως ο άνθρωπος αυτός «γνωρίζει μόνο μία αλήθεια: τη δική του». Δύο χρόνια μετά τη ρωσική εισβολή στην Ουκρανία, ο Σρέντερ διαβεβαιώνει πως εξακολουθεί να θεωρεί εαυτόν φίλο του Βλαντίμιρ Πούτιν, κάνοντας λόγο για μία «φιλία ανδρών», υπερασπίζεται ως σημαντική τη διοικητική του θέση του στον Nord Stream 2 και απορρίπτει όσους του ασκούν κριτική ως «θλιβερούς ανθρώπους».

Επισήμως, πάντως, το κόμμα του δεν θέλει πια ούτε να τον ξέρει και ο πρόεδρος της Γερμανίας Φρανκ-Βάλτερ Στάινμαγερ είχε ξεκαθαρίσει πως δεν επρόκειτο να του ευχηθεί.

Τζο Μπάιντεν Η «κοκορόμυαλη» και οι «ορφανοί»

«Κοκορόμυαλη. Ετσι τη λέω, κοκορόμυαλη»: με αυτά τα λόγια του Ντόναλντ Τραμπ για τη Νίκι Χέιλι, την τελευταία μεγάλη αντίπαλό του στη μάχη για το ρεπουμπλικανικό προεδρικό χρίσμα, που έχει πια αποσυρθεί, ξεκινάει το τελευταίο προεκλογικό σποτάκι του Τζο Μπάιντεν. Ακολουθούν και άλλα, αντίστοιχα σχόλια, όλα όσα έχει «σούρει» κατά καιρούς ο Τραμπ, με τη γνωστή κομψότητά του, στη Χέιλι. «Σώστε την Αμερική. Ελάτε μαζί μας» μπορεί να διαβάσει κανείς στην τελευταία σκηνή στην οθόνη και είναι σαφής ο στόχος: να ψηφίσουν οι «ορφανοί» υποστηρικτές της Νίκι Χέιλι τον Δημοκρατικό Τζο Μπάιντεν, και όχι τον Ντόναλντ Τραμπ, στις εκλογές του Νοεμβρίου.

Αναλυτές μιλούν για μία «έξυπνη κίνηση», δεδομένου του ότι οι προεδρικές εκλογές αναμένεται να κριθούν στο νήμα – που σημαίνει ότι το εκλογικό αυτό σώμα μπορεί να κάνει όλη τη διαφορά. Το πρόβλημα είναι ότι πολλοί από αυτούς είναι double haters – μισούν και τον Τραμπ και τον Μπάιντεν εξίσου.